Кӯйчой

(Тағйири масир аз Кӯкчой)

Кӯйчой (озарбойҷонӣ: Göyçay — дарёи кабуд) — шаҳр ва маркази маъмурии ноҳияи Кӯкчойи Озарбойҷон аст. Дар соҳили рости дарёи Кӯкчой, 18 км шимолу шарқи истгоҳи роҳи оҳани Уҷар ҷойгир аст.[1]

Кӯйчой
озарбойҷонӣ: Göyçay
Кишвар  [[|]]
Таърих ва ҷуғрофиё
Баландӣ
115 ± 1 м
Вақти минтақавӣ UTC+4
Аҳолӣ
Аҳолӣ
  • 42 500 тан (2016)
Шиносаҳои ададӣ
Коди телефон 2027
Нишонаи почта AZ2300
Вебгоҳи расмӣ
 Парвандаҳо дар Викианбор

Ҷуғрофия

вироиш

Кӯкчой дар дашти Ширвон, 219 км дуртар аз шоҳроҳи Боку - Қазоқистон, дар чорроҳаи 4 шоҳроҳ ҷойгир аст. Дар шимол кӯҳҳои Ахал Маҳал мавҷуданд, ва дар шарқ онро дарёи Кӯкчой шустааст. Дар шаҳр тақрибан 200 кӯча мавҷуд аст. Ин 10-умин шаҳри бузурги Озарбойҷон аст.

Таърих

вироиш

Тибқи баъзе маълумотҳои таърихӣ, аввалин сокинони шаҳр дар садаи XV муҳоҷирони турк аз бекларбегии Караман (ҳоло деҳаи Караман) буданд. Дар асрҳои XVIII—XIX ба ин ҷо сокинони зарардидаи заминларзаи Шемаха кӯчонида шуданд, ки дар робита ба ин масоҳати шаҳр васеътар шуд. Дар натиҷаи дигаргуниҳои маъмурӣ дар Қафкоз дар соли 1867 уезди Кӯкчой дар ҳайати губернияи Боку ҷудо карда шуд, ки маркази он Кӯкчой буд.

Дар шаҳр заводҳои конякбарорӣ, равған ва панир, консервабарорӣ, таъмири мошинҳо, хишт, асфалт бетон ва корхонаи масолеҳи бинокорӣ, инчунин фабрикаи дӯзандагӣ мавҷуданд. Ғайр аз ин, дар шаҳр корхонаи афшураи AzNar (Grante) фаъолият мекунад, ки он шарбатҳои анор, олу, биҳӣ ва инчунин корхонаи истеҳсоли маҳсулоти ширӣ истеҳсол мекунад.

Иқлим

вироиш

Аҳолӣ

вироиш

Мувофиқи барӯйхатгирии соли 1979 дар Кӯкчой 29 206 нафар зиндагӣ мекарданд [2] ва мувофиқи барӯйхатгирии соли 1989 шумораи аҳолӣ ба 30 934 нафар расидааст [3]. Аҳолии шаҳр мувофиқи барӯйхатгирии соли 2013 36 200 нафар буд

Иқтисод

вироиш
 
Дорбозон дар Кӯкчой ҳангоми иди анор

Дар шаҳр як фабрикаи паррандапарварии "Чилли" мавҷуд аст.

  • Масҷиди Абулфаз Лил Аббос - дар садаи XIX сохта шудааст, як ёдгории таърихист.
  • Ваннаи зеризаминӣ - дар садаи XVIII сохта шудааст
  • Қалъаи Сурхай - дар замони хилофати Араб сохта шудааст (XII-XIV)
  • Дар шаҳр як осорхонаи таърихӣ мавҷуд аст.

Адабиёт

вироиш

Пайвандҳо

вироиш


  1. Гейбуллаев, Гиясаддин Аскер оглы. К этногенезу азербайджанцев (Ист.-этногр. исслед.) / Г. А. Гейбуллаев; АН АзССР, Сектор археологии и этнографии. — B.: Элм, 1991. — С. 240. — 348 с.
  2. Всесоюзная перепись населения 1979 г. Численность городского населения союзных республик (кроме РСФСР), их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу. Демоскоп Weekly.
  3. Демоскоп Weekly - Электронная версия бюллетеня Население и общество. Всесоюзная перепись населения 1989 г.(рус.). Институт демографии Государственного университета - Высшей школы экономики. — Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу. 22 сентябри 2010 санҷида шуд.