Кӯҳҳои Андалус
Кордилйе́ра Бе́тик[1][2], Кӯҳҳои Андалу́с[3][4][5] (Кӯҳҳои Андалу́з[6], кӯҳҳои Бет[3][5][6]; исп. Cordilleras Béticas, Sistemas Béticos) — системаи кӯҳӣ дар ҷануб шарқӣ ва ҷануб нимҷазира Пиреней дар Испания.
Кишвар | |
---|---|
Воҳиди марзию маъмурӣ | Андалусия |
Мавқеият | Iberian Peninsula[d] |
Баландтарин нуқта | Mulhacén[d] |
Баландӣ аз сатҳи баҳр | 3 478 м |
Ҳаммарз бо | Baetic Depression[d] |
Time period | Tertiary[d] |
Парвандаҳо дар Викианбор |
Аз ҷиҳати баландӣ баъди кӯҳҳои Алп дар Европа дар ҷойи дуюм аст. Андалузит қариб 630 км тӯл кашидааст. Баландиаш то 3478 м (қ-и Муласен дар қаторкӯҳи Сйерра-Невада). Дар доманаи шимол Андалузит хамии Андалус ҷойгир аст. Калонтарин д-и Испания — дарёи Гвадалквивир аз Андалус маншаъ мегирад. Хамиҳои тектоникӣ ва водиҳо Андалусро ба чандин қаторкӯҳҳо ҷудо кардаанд. Хамиҳои назди соҳил аҳолинишинанд. Андалус асосан аз ҷинсҳои қадимии кристаллӣ ва оҳаксангҳо таркиб ёфтааст. Релйефҳои карстӣ бисёранд. Иқлимаш баҳримиёназаминист. Дар нишебии кӯҳҳо бутта, ҷангали дарахтони ҳамешасабз ва баргрез, зайтуни ёбоӣ, дар минтақаи субалпӣ (дар бал. зиёда аз 2000 м) арча, дар минтақаҳои назди соҳил рустаниҳои ситрусӣ, санавбар, булут ва нахли хурмо мерӯянд. Конҳои маъдани оҳан дорад.
Эзоҳ
вироиш- ↑ Испания, Андорра, Португалия // Атлас мира / сост. и подгот. к изд. ПКО «Картография» в 2009 г. ; гл. ред. Г. В. Поздняк. — М. : ПКО «Картография» : Оникс, 2010. — С. 58—59. — ISBN 978-5-85120-295-7 (Картография). — ISBN 978-5-488-02609-4 (Оникс).
- ↑ Испания, Португалия // Атлас мира / сост. и подгот. к изд. ПКО «Картография» в 1999 г. ; отв. ред.: Т. Г. Новикова, Т. М. Воробьёва. — 3-е изд., стер., отпеч. в 2002 г. с диапоз. 1999 г. — М. : Роскартография, 2002. — С. 72—73. — ISBN 5-85120-055-3.
- ↑ 3.0 3.1 Андалусские горы // А — Анкетирование. — М. : Большая российская энциклопедия, 2005. — С. 711. — (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов ; 2004—2017, т. 1). — ISBN 5-85270-329-X.
- ↑ Топокарты Генштаба (издание 1984 г.). 9 августи 2018 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 4 марти 2016.
- ↑ 5.0 5.1 Гвоздецкий Н. А., Голубчиков Ю.А. Горы. — М.: Мысль, 1987. — С. 236. — 400 с. — (Природа мира). — 50 000 экз.
- ↑ 6.0 6.1 БСЭ (2-е издание). 9 августи 2018 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 5 марти 2016.
Сарчашма
вироиш- Андалус // А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.