Масҷиди хоқонии Исо

(Тағйири масир аз Масчиди хаконии Исо)

«Масчиди хаконии Исо» (забони Хитои: [Zhēn] [] [] [Jiào] [Huì]) - масчиди озодест, ки дар шаҳри Пекин, Хитой соли 1917 сохта шуда буд. Имруз, тақрибан 1,5 миллион нафар одам дар чилу панч давлати шаш қитъаи дунё аъзои ҳамин масчид мебошанд. Ин масчид ба соҳаи Протестантии, шуъбаи Христиании, ки дар давоми авали садсолаи бистум пайдо шуда аст. Ин масчид идҳои «Рузи таввалуди Исо Пайгамбар», «Easter». Онҳо ҳаракат мекунанд, ки «Евангелиеро» ба хамаи халкҳои дунё пешниход кунанд.

Масчиди хаконии Исо

Даҳ бовари аслии Калисо иборатанд аз:

вироиш

Рӯҳи Муқаддас

вироиш

«Дарёфт кардани Руҳи Муқаддас, бо гуфтани он бо забон исбот мешавад ва кафолати мероси биҳишт аст.»

Ғусли таъмид

вироиш
Мақолаи асосӣ: Ғусли таъмид

«Ғусл бо об яке аз оинҳои динӣ барои касби бахшиш аз гуноҳон ва эҳёи дубора аст. Ғусл бояд дар: обҳои ҷорӣ аъмол шавад, монанди рудхонаҳо ва ё дарё ва ё чашмаҳо. таъмид(?) диҳанда кист, ки худ Қибла мавриди ғусл воқеъшуда ва тавассути оби муқаддас мавриди таъмид қарор гирифта ба номи Исои Масеҳ ин корро анҷом медиҳад. Ва кист, ки мавриди ғусл таъмид қарор мегирад, бояд комилан дар об қарор бигирад ва сар ва сурат ба самти поён хам шуда бошад.»

Пошӯӣ

вироиш

«Ойини динӣи шустани по ки фард ро барои доштани дами бо Эсои худо тавоно мекунад. ҳамчинин он ёдбуди ҳамишаги ба шумор меравад ки фард бояд ишқ ва тақаддус ва поки ва хузуъ ва гузашт ва ёрияш ро ба ёд дошта бошад. Ҳаркас ки ғусли таъмид бар ӯ воҷиб бошад бояд поҳояш ро барои Эчо Масиҳ бешуяд. шустани дуҷониба мумкин аст дар замони муносиб ба ҷо оварда шавад.»

Аъшои раббонӣ

вироиш

«Аъшои раббонӣ муқаддас оине аст муқаддас ҷиҳати баёд оварии марги Исои Масеҳ. Ин кор боис мешавад ки мо ҷисмоният ва хуни Худо дар оини ??? раббони яке шавад ва мо ба ҳаёти абадӣ бирасем ва дар рӯзи растохез зинда шавем. Ин оин ҳар гоҳ ки мумкин шуд бояд анҷом шавад. ??? ??? нон ва ангур барои ин кор лозим аст.»

Рӯзи таътил (якшанбе)

вироиш

«Рузи осойиш (рузи осойиши яҳудиён), ҳафтумин рузи ҳафта (шанба), як рузи таътили мазҳаби ва хуҷаста аз суйи худост, дар он шуҳуди сояи раҳмати худо барои ҷашни офаринеш ва растгори бо орезуйи расидани осойиши абади аст.»

«вожаҳои ки дар ҷисми башарӣ фурӯ рафт, бар салиби бадруд зиндагӣ барои ??? гунаҳкорон, дар рӯзи севум зинда гашт ва ба осмон сауд(?) кард. Ӯ танҳо ноҷе(?) аз ҷисми инсонҳо аст, офаридгори осмонҳо ва замин, ва як худои ростин.»

Китоби Муқаддас (Инҷил)

вироиш

«шомил бар васоёи аҳди қадим ва ҷадид, илҳом гирифта шуда аз худо,танҳо матни ростин ва як меъёр барои пайравони Масиҳ.»

Растагорӣ

вироиш

«Растигори тавассути бахшойиш ва раҳмати худованд аз роҳидин ба даст меояд. Эмон оварандигон бояд бар руҳулқудус такя кунанд то ба тақаддус ба худованд ва башардусти бересанд.»

Калисо

вироиш

«Калисои ҳақиқии Исои тавассути Исои Масеҳ таъсисшуда ва аз тариқи руҳи Ал-Қуддус (Ал-Қудс) дар замони "Охирин борон" эъҷод шудааст.»

Ҳукми ниҳоӣ

вироиш

«Омадани масиҳ барои бори дувум дар охарозамон рух медаҳад, замони ки бай аз биҳишт барои довари дарбораи ҷаҳон фуруд меояд ва парҳизгорон зиндагӣи ҷовдона меёбанд вали нобакорон барои ҳамиша маҳкум мешаванд.»