Мақсудҷон Мирмуллоев

Мақсудҷон Мирмуллоеволим муаррих, номзади илмҳои таърих (1956), дотсент (1962), корманди ҳизбӣ, Иштирокчии Ҷанги Бузурги Ватанӣ.

Мақсудҷон Мирмуллоев
Мақсудҷон Мирмуллоев
Таърихи таваллуд 1913(1913)
Зодгоҳ Хуҷанд, ҶШС Тоҷикистон, ИҶШС
Таърихи даргузашт 12 апрел 1996(1996-04-12)
Маҳалли даргузашт Душанбе
Кишвар  Тоҷикистон
Фазои илмӣ таърих
Ҷойҳои кор Донишкадаи давлатии омӯзгории Ленинобод ба номи С.М.Киров, Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи Садриддин Айнӣ
Дараҷаи илмӣ: номзади илмҳои таърих
Унвонҳои илмӣ дотсент
Алма-матер Донишкадаи давлатии омӯзгории Ленинобод ба номи С.М.Киров

Зиндагинома вироиш

Донишкадаи давлатии омӯзгории Ленинобод ба номи С.М.Кировро хатм кардааст (1941). Котиб, тарҷумон, ҳамзамон муаллими техникуми кооперативӣ, тарҷумони Донишкадаи давлатии омӯзгории Ленинобод ба номи С.М.Киров (1936-1937), Соли 1941 ба сафи Артиши Сурх даъват шуда, дар муҳорибаҳои назди Маскав иштирок кардааст. Соли 1942 мудири шуъбаи тарғиботи кумитаи шаҳрии ҲК ҶШС Тоҷикистон (1942-1945), директори Донишкадаи давлатии омӯзгории Ленинобод ба номи С.М.Киров (1945-1946), котиб, котиби дуюми кумитаи вилоятии ҲК ҶШС Тоҷикистон (1946-1950), ҷонишини аввали раиси идораи санъати назди Вазорати маорифи ҶШС Тоҷикистон, раиси кумитаи радиошунавонии ҷумҳурӣ (1950-1953), директори ДДОД ба номи Т.Г.Шевченко, ҷонишини директори Пажӯҳишгоҳи таърихи ҳизби назди КМ ҲК ҶШС Тоҷикистон (1953-60), директори нашриёти давлатии ҶШС Тоҷикистон (1960-1962), дотсенти кафедраи таърихи БХДТТ (1962-1985) шуда кор кардааст. Муаллифи асарҳои илмӣ оид ба масъалаҳои мустаҳкам кардани ҳокимияти давлатӣ дар ҶШС Тоҷикистон ва дӯстии халқҳо мебошад. Вакили Шӯрои Олии ҶШС Тоҷикистон (даъватҳои 3-5) буда, бо ду ордени Байрақи Сурхи Меҳнат, Ҷанги Ватании дараҷаи якум, ордени Шараф (дараҷаи сеюм), ду ордени «Нишони Фахрӣ», медалҳо ва ифтихорномаҳои Раёсати Шӯрои Олии ҶШС Тоҷикистон мукофотонида шудааст.[1]

Адабиёт вироиш

  • А.Бобокалонов, Ҳ.Холҷӯраев, Ш.Шарипов. Роҳи пуршараф: Донишгоҳи давлатии Хуҷанд ба номи академик Бобоҷон Ғафуров 80 сол. – Хуҷанд: Нури маърифат, 2012. – 500 с.

Пайвандҳо вироиш

Эзоҳ вироиш