Молики Дайламӣ
Мавлоно Молики Дайламӣ (форсӣ: مولانا مالک دیلمی; 1518, Қазвин — 1562) — хушнавис, настаълиқнавис, котиб ва шоири форс-тоҷик
| Таърихи таваллуд: | 1518 |
|---|---|
| Зодгоҳ: | |
| Таърихи даргузашт: | 1562 |
| Шаҳрвандӣ (табаият): | |
| Навъи фаъолият: | хушнавис |
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
.svg){kind=small}
Зиндагинома
вироишМолики Дайламӣ навиштани хатҳои сулсу насхро аз падараш омӯхтааст. Молики Дайламӣ дар навиштани ин навъи хат чунон моҳир шуд, ки хати ӯ хатто аз хати Ёқути Мустаъсимӣ кам фарқ мекардааст. Баъдтар аз рӯи навиштаҳои Миралии Ҳиравӣ хати настаълик ва дигар навъҳои онро мукаммал омӯхт. Илмҳои машҳури замонаш, аз ҷумла сарфу наҳв, маонӣ, баён, мантиқ, риёзиёт ва ҳикматро назди Хоҷа Ҷамолуддин Муҳаммади Шерозӣ аз худ кардааст. Рустамалӣ, Ҳофиз, Бобоҷон, Ҳусайни Табролӣ, Шоҳмаҳмуди Машҳадӣ ва Кутбуддини Яздӣ аз шогирдони Молики Дайламӣ будаанд. Ӯ муддате дар хизмати Ибрҳиммирзоӣ Сафавӣ буд. Аз осори хаттотии ӯ як муракқао маҳфуз мондааст (китобхонаи Истамбул), ки бо дастур ва сарварии Молики Дайламӣ ҷамъоварӣ ва саҳҳофӣ шудааст. Oн осори беҳтарин хушнависон ва мусаваирону тазхиби музаҳҳибони асрҳои 9-10-ро дар бар гирифтааст. Дебочаи ин мураққаъ ба қалами Молики Дайламӣ тааллуқ дорад. Ҳамчунин рисолаи «Ҳусн ва дил»-и Фаттоҳи Нишопурӣ (1548) ва як қитъа (1562) дар Китобхонаи оммавии ба номи Салтыков-Щедрини Ленинград маҳфузанд. Намунаи осори хаттотии ӯ дар дигар китобхонаҳои ҷаҳон низ дида мешавад.
Эзоҳ
вироишАдабиёт
вироиш- Молики Дайламӣ / А. Афсаҳов, А. Нуров // Лениннома — Муҳит. — Д. : СИЭСТ, 1983. — (Энциклопедияи Советии Тоҷик : [дар 8 ҷ.] / сармуҳаррир А. С. Сайфуллоев ; 1978—1988, ҷ. 4).