Мулло Алӣ Қорӣ

Нуруддин Абулҳасан Алӣ ибни Султон Муҳаммад Ҳиравии Қорӣ (ар. نور الدين أبو الحسن علي بن سلطان محمد الهروي القاري‎; Ҳирот — 1605, Макка, Ҳабаш^[d]), маъруф ба Мулло Алӣ Қорӣ (ملا علي القاري) — фақеҳ, муҳаддис, яке донишмандони бузург ва аз муҳаққиқони барҷастаи олами ислом.

Мулло Алӣ Қорӣ
араб. ар. نور الدين أبو الحسن علي بن سلطان محمد القاري، الهروي المكي‎
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл:	фақеҳ, муҳаддис, файласуф
Зодгоҳ:	Ҳирот
Таърихи даргузашт:	1605
Маҳалли даргузашт:	Макка, Ҳабаш[d], Имперотурии Усмонӣ
Эътиқод:	суннӣ
Устодон:	Ибни Ҳаҷари Ҳайтамӣ[d]
Осор:	Феҳрист Mirqāt al-mafātīḥ sharḥ Mishkāt al-Maṣābīḥ[d]
Вироиши Викидода

Зиндагинома

Ӯ дар Ҳирот таваллуд шуда, таҳсилоти ибтидоии исломиро дар ҳамон ҷо гирифтааст. Пас аз он ӯ ба Макка сафар кард ва дар назди олим Шайх Аҳмад ибни Ҳаҷари Ҳайтамии Маккӣ таҳсил кард ва дар ниҳоят Алӣ Қорӣ тасмим гирифт, ки дар Макка бимонад, дар он ҷо дарс дода, даргузашт ва ба хок сипурда шуд.

Дар доираҳои ҳанафӣ аз устодони ҳадис ва имомони фиқҳ, тафсири Қуръон, забон, таърих ва тасаввуф маҳсуб мешавад. Ӯ ҳофизи Қуръон ва хаттоти машҳуре буд, ки ҳар сол бо дасти худ Қуръон менавишт.

Алӣ Қорӣ чанд китоб навиштааст, аз ҷумла тафсири «Ал-Мирқот» дар «Мишкоту-л-масобиҳ» дар чанд ҷилд, тафсири дуҷилдаи «аш-Шифо»-и Қозӣ Ъиёз, тафсири «Шамоилу-т-Тирмизӣ», ва тафсири дуҷилдаи Ғаззолӣ дар ихтисори «Эҳёу-л-улуми-д-дин» бо номи «Ъайну-л-илм ва зейну-л-ҳилм» (Чашми дониш ва зиннати ақл). Вай инчунин «Давъу-л-маъолӣ шарҳи Бадъу-л-амолӣ»-ро (ар. ضوء المعالي شرح بدء الأمالي‎), ба шарҳи қасидаи «Бадъу-л-амолӣ»-и Сироҷуддини Ушӣ навиштааст.

Маъруфтарин асари ӯ маҷмӯъаи дуоҳост, ки аз Қуръон ва ҳадис гирифта шудааст, ки «Ҳизбу-л-аъзам» ном дорад. Маҷмӯъа ба ҳафт боб тақсим шуда, барои ҳар рӯзи ҳафта як боб дода мешавад. Ин асар баъзан дар маҷмӯъа бо «Далоилу-л-хайрот» дида мешавад.

Дар Макка вафот кард ва дар қабристони Ҷаннатулмуъалло ба хок супурда шуд.