Муқаддас Набиева
Муқаддас Набиева (7 январи 1950, ноҳияи Фархор — 30 сентябри 1979, ноҳияи Айнӣ) — овозхони тоҷик, ҳунарпешаи хизматнишондодаи ҶШС Тоҷикистон (1977).
| Муқаддас Набиева | |
 | |
| Иттилооти асосӣ | |
| Таърихи таваллуд | 7 январ 1950 |
| Зодгоҳ | ноҳияи Фархор ҶШС Тоҷикистон |
| Таърихи даргузашт | 30 сентябр 1979 (29 сол) |
| Маҳалли даргузашт | |
| Солҳои фаъолият | 1973-1979 |
| Кишвар |
 Тоҷикистон |
| Пеша(ҳо) | сарояндаи эстрада |
| Ҷоизаҳо | Ҳунарпешаи хизматнишондодаи ҶШС Тоҷикистон |
Зиндагинома
вироишМуқаддас Набиева 7 январи соли 1950 дар ноҳияи Фархор таваллуд шудааст, вале тарбиятгирифтаи мактаб-интернати рақами 10-и шаҳри Душанбе мебошад. Азбаски аз ҷавонӣ духтараки чолок ва ҷасуру серғайрат буд, ӯро тез-тез ба чорабиниҳои варзишӣ ҷалб мекарданд. Пас аз хатми мактаб-интернат вай ба Институти тарбияи ҷисмонӣ дохил шуда, соли 1972 онро хатм намуд ва дар мактаби ибтидоии варзишии ноҳияи Фархор ба ҳайси тренер ба кор шурӯъ кард, аммо шавқу завқи сарояндагӣ ҳамоно қалбашро ором намегузошт. Ҳамин буд, ки Муқаддас дар баробари тренерӣ бо дастаи ҳаваскорони санъати хонаи маданияти Фархор пайваста, дар ҷашну чорабиниҳои мухталиф ширкат меварзид.
Эҷодиёт
вироишИстеъдоди Худодод ва садои гуворою дилнишинаш, ки дар илми мусиқӣ онро сопранои лирикӣ мегӯянд, ба зудӣ ин духтараки резапайкарро шуҳратёр сохт ва овозаи Муқаддас аз Фархор то ба Душанбе расид. Соли 1973 нахустин озмуни эҷодиёти халқ — «Бӯстон-1» баргузор гардид ва Муқаддас Набиева дар он суруди «Республикаи ман»-ро иҷро кард. (Он замон аллакай хоҳари калонии Муқаддас Сабоҳат Қосимова (1951-2023) ҳаёти худро бо Фаррух Қосимов (1948-2010) пайваста, ҳар ду дар санъати тоҷик шуҳратёр шуда буданд.) Роҳбарияти ансамбли эстрадии «Гулшан», ки сарвараш Орифшо Орифов буд, истеъдоди волои ин духтараки ҷавонро дида, ӯро ба ҳайси яккахон ба кор қабул намуданд.[2]
Муқаддас Набиева соли 1974 ба дастаи эстрадии «Гулшан» пайваста, дар як муддати кӯтоҳ дар ин ансамбл инқилоб кард. Муқаддас дар ҳунари сарояндагӣ, махсусан дар санъати эстрада роҳи наву сабки хоси сурудхонӣ кушод. Сурудҳои ӯ бо форамию салосат ва зарбу оҳанги дилнишинашон ба зудӣ дар хотири шунавандагон нақш мебастанд. «Кӯи ту» (шеъри Авҳадии Мароғаӣ), «Хуршеди ҳаёт» (ғазали Ҳилолӣ), «Нури ман» (ғазали Мавлонои Румӣ) «Шарораи хотираҳо» (халқӣ), «Боди сабо» (Зебунисо), «Садои дил» (Аъзам Сидқӣ), «Ба ишқат интизорам» (Гулрухсор), «Дили зорам» (халқӣ), «Муҳаббат нест бе оташ» (Сайдалӣ Маъмур) ва даҳҳо таронаҳои дигари Муқаддас, ки теъдоди умумиашон ба 50 мерасад, то имрӯз куҳна нашуда, маҳбубият доранд. Муқаддас Набиева дар баробари таронаҳои тоҷикӣ ҳамчунин бо забонҳои русӣ (суруди "Надежда), арманӣ («Суруди ман»), туркӣ, қирғизӣ суруд хонда, дар саросари кишвари паҳновари Шӯравӣ шуҳратёр шуд. Дар ҳайати «Гулшан» Муқаддас соли 1975 ба Фаронса, соли 1977 ба Полшаю Эстония ва дигар давлатҳо сафари ҳунарӣ намуда, нисфи ҷаҳонро қоил кард.[2]
Даргузашт
вироишМуқаддас Набиева соли 1979 ҳангоми сафар бо ҳамроҳи ҳамкоронаш ба вилояти Суғд даргузашт. Дар роҳ мошини онҳо сарозер шуд ва ин сарояндаи шуҳратёри тоҷикро, ки ҳамагӣ 29 сол дошт, аз миён бурд.
Эзоҳ
вироиш- ↑ http://life.ansor.info/muqadas_nabieva_ru/
- ↑ 2.0 2.1 Асрори марг ва ишқи пинҳонии Муқаддас Набиева(тоҷ.). tajikistantimes.com. 2018-09-28. 6 Январ 2019 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 2 феврали 2019.
Адабиёт
вироиш- Набиева Муқаддас // Кӯлоб. Энсиклопедия. — Д.: СИЭМТ, 2006. — 640 с. — ISBN 5-89870-071-4.
|
Ин мақолаи хурд дар бораи одам аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |