Одам (ар. آدم‎) — бар тибқи эътиқоди адёни иброҳимӣ маншаи тамоми инсонҳо аст. Ибтидо дар биҳишт мезист. Ҳамсари Одам, Ҳавво буд. Чун Одаму Ҳавво, тавассути шайтон фиреб хӯрданд ва аз дарахти мамнӯъа, меваеро хӯрданд, аз биҳишт ихроҷ шуданд. Ин аввалин интиқоми шайтон аз инсон буд, ки боиси ихроҷ Одам аз подшоҳии биҳишт ва таназзули ӯ ба мақоми башарӣ шуд. Пас аз ихроҷи Одам аз биҳишт, аввалин тавбаи инсон аз гуноҳ дар пешгоҳи Худо сурат гирифт, ки дар ниҳоят ин тавбаҳо тавассути Худо пазируфта гардид. Дар ислом, натанҳо Одамро нахустин инсон балки нахустин паёмбар низ медонанд.

Одам
араб. آدم
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл: кишоварз, hunter, gardener, набӣ
Зодгоҳ:
Маҳалли даргузашт:
Маҳалли дафн:
Умр тах. 930 сол
Эътиқод: ислом
Ҳамсар Ҳавво (Ева)
Фарзандон: Seth in Islam[d], Abel in Islam[d], Cain in Islam[d] ва Cain and Abel in Islam[d]
Ном бо забонҳои дигар: ибрӣ: אדמה, лот. Adam
юн.-қад. Ἀδάμ
Шабоҳат: Одам ва Adam Rishon[d]
Гурӯҳ: Паёмбар (набӣ), Улулазм
Зикр дар Қуръон: 25 маротиба 2:30-35, 20:115-123, 32:6-7.

Иттилооти иловагӣ
Лоиҳаҳои алоқаманд:  Викианбор  
Вироиши Викидода