Олуболу
Олуболу, олучабандак, олуча (лот. Prúnus cérasus) — дарахт ё буттаест аз настараниҳо; меваи маъмул.
| Олуболу | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||||||||
| Табақабандии илмӣ | |||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||
| Номи байнулмилалии илмӣ | |||||||||||||||||||||||
| Prunus subgen. Cerasus (Mill.) A.Gray, 1856 | |||||||||||||||||||||||
| Таксонҳои хоҳар | |||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Тавсифоти гиёҳшинохтӣВироиш
Баландиаш 3—7 метр. Пӯстлохи танааш ашҳабии тирагун ё сиёҳтоб, баргаш думчадори байзашакл ё дарозрӯя (дарозиаш 6—8 сантиметр, бараш 4—5 сантиметр), дандонадор, бемӯяк, думчааш (дарозиаш 1,5—2 сантиметр) сермӯяк, хушагулаш чатракшаклн 1—4 гула, гулаш сафед (диаметраш 2,5—3 сантиметр), мевааш сурх, мудаввар, сершираи донакдор, таъмаш турш. Моҳи апрел мешукуфад; мевааш июл мепазад.
Олуболуи худрӯй маълум нест. Тахмин мекунанд, ки олуболуро аз соҳилҳои баҳри Сиёҳи Қафқоз ё Қрим ба Рум бурдаанд. Дар асри 1 милод аллакай дар аксар кишварҳои Аврупо парвариш мекарданд.
Дар Тоҷикистон бештар навъҳои самарқандӣ, пешпазак, Олуболуи сиёҳ, майдаяк ва ғайра маъмул шудааст.
КорбурдВироиш
Олуболуро асосан барои омода кардани мураббо, консерв, кисел, май, шарбат, обмева ва барои тархӯрӣ истифода мебаранд. Гули олуболу сершахд аст. Аз як гектар олуболузор занбӯри асал то 75 килограмм асали хушсифат тайёр мекунад.
ЭзоҳВироиш
- ↑ Об условности указания класса двудольных в качестве вышестоящего таксона для описываемой в данной статье группы растений см. раздел «Системы APG» статьи «Двудольные».
АдабиётВироиш
- Олуболу // Муҳит — Плеханов. — Д. : СИЭСТ, 1984. — (Энциклопедияи Советии Тоҷик : [дар 8 ҷ.] / сармуҳаррир А. С. Сайфуллоев ; 1978—1988, ҷ. 5).
 | Ин мақолаи хурд гиёҳшиносӣ аст. Бо ба густариши он ба  Википедияи Тоҷикӣ кумак кунед!. |