Пешовез (порсӣ: پیشاویز ) - яке аз зебу зиннати ороишии занон.

Зевари пеши барро барои арӯсон аз нуқра бо қубаҳои кандакоришуда тайёр менамуданд, ки ин қубаҳо аз ду тараф сӯрохии сӯзангузар доштанд. Пешовезро аз матоъи сиёҳ ба шакли шероз то 1 м дарозӣ, ва барашро 20 см бурида, аз ду тарафи ин матоъ кубаҳоро мечаспониданд ва бо тугмаҳои садаф қатор-қатор пешовезро оро медоданд.[1]

Адабиёт

вироиш
  • Умарова З. История исследований ювелирного искусства таджиков // Очерки истории и теории культуры таджикского народа. – Душанбе: 2006. – С. 277-302.

Нигаред низ

вироиш
  1. Д. Раҳимов. Касбу ҳунарҳои анъанавии тоҷикон. – Душанбе, 2014. – С. 35 - 40.