Раҳим Маҷидов
Раҳим Маҷидов — (5.03.1930, гуз. Юсуф Харроти шаҳри Самарқанд - 20.12.2010, Душанбе), файласуф. доктори илми фалсафа (1982), профессор (1987). Ходими хизматнишондодаи илми Тоҷикистон. (1991).
| Раҳим Маҷидов | |
| Таърихи таваллуд | 5 март 1930 |
| Зодгоҳ | Самарқанд , ҶШС Тоҷикистон |
| Таърихи даргузашт | 20 декабр 2010 (80 сол) |
| Маҳалли даргузашт | Душанбе |
| Кишвар |
 Тоҷикистон |
| Фазои илмӣ | фалсафа |
| Ҷойҳои кор | Академияи илмҳои Тоҷикистон |
| Дараҷаи илмӣ: | доктори илмҳои фалсафа |
| Унвонҳои илмӣ | профессор |
| Алма-матер | Унивеститети давлатии Самарқанд |
Зиндагинома
вироишФакултети таърихи Унивеститети давлатии Самарқанд ба номи Алишер Навоиро хатм кардааст (1951). Муаллими таърих ва мудири қисми тарбиявии мактаби миёнаи № 14 н. Қароқишлоқи вилояти Самарқанд (1951-1953), муд. кабинет ва омӯзгори кабинети марксизм-ленинизми Институти давлатии педагогии Самарқанд ба номи М. Горкий (1953-1956), лабор., ассис. кафедраи фалсафаи УДС ба номи А. Навоӣ (1957-1960). Соли 1960 ба Душанбе омадааст. Ходими хурди илмии шуъбаи фалсафаи Академияи илмҳои Тоҷикистон (1960-1962), асп. Институти фалсафаи Академияи илмҳои СССР (1962-1965). Баъди ҳимояи рисолаи номзадӣ (1965) ходими хурди илмӣ, ходими калони илмии Шуъбаи фалсафаи Академияи илмҳои Тоҷикистон (1966-1970), дотсенти кафедра, и.в. муд. каф. атеизми илмии Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон ба номи В.И. Ленин (1970-1973), ходими калони илмии сектори атеизми илмии Шуъбаи фалсафаи Академияи илмҳои Тоҷикистон (1973-1983). Рисолаи докториро дар Институти атеизми илмии АИҶ назди АИ СССР (Москва) дифоъ кардааст (1982). Мудири шуъбаи таърихи дин ва атеизми илмии Академияи илмҳои Тоҷикистон (1983-1991), корм. пешбари шуъбаи таърихи фалсафа ва дини Пажуҳишгоҳи фалсафаи Академияи илмҳои Тоҷикистон ба номи академик А. Баҳоваддинов (1992-2006).[1]
Осор
вироиш- Оё динҳои ҳақиқӣ ҳастанд. – Д., 1970;
- Вазифаҳои муҳими пропагандаи илмӣ-атеистӣ. – Д., 1971;
- Преодолениерелигиозности в условиях перехода к социализму, минуя капитализм. – Д., 1973;
- Ривоҷи атеизм дар Тоҷикистон. – Д., 1975; Таъсирнокии тарғиботи илмӣ-атеистӣ. – Д., 1977;
- Особенности формирования атеистического мировоззрения женщин (на материалах Тадж. ССР). – 1977;
- Ислам. – Д., 1980;
- Назария ва амалияи тарбияи атеистӣ. – Д., 1978;
- Ислам и атеизм в вопросах и ответах. – Ташкент, 1980 (соавтор);
- Утверждение социалистического образа жизни в республиках Советского востока и его влияние на процесс секуляризации (На материалах Таджикистана): Дисс…доктора филос. наук. – М., 1982; * Ислам в СССР. – М., 1983 (соавтор);
- Тарзи ҳаёти сотсиалистӣ ва атеизм. – Д., 1984.[2]
Эзоҳ
вироиш- ↑ Аслҳо ва наслҳо. – Душанбе, 2013, - С. 77. ISBN 978-99947-958-2-6.
- ↑ Арбобони илми тоҷик (асри ХХ-аввали асри ХХI) / Муаллиф-мураттиб Ёрмуҳаммади Сучонӣ. – Душанбе, 2017. – С. 330-331.