Сайид Аҳмади Алавӣ

Сайид Аҳмади Алавӣ
Сайид Аҳмади Алавӣ
	ар. أحمد بن زين العابدين العلوي‎
Таърихи таваллуд	1582
Зодгоҳ	Jabal Amel[d], Лубнон;
Таърихи даргузашт	1650
Маҳалли даргузашт	Исфаҳон, Эрон;
Кишвар	Имперотурии Усмонӣ; Давлати Сафавиён;

Сайид Аҳмади Алавӣ (форсӣ: سید احمد علوی‎; 1582, Jabal Amel^[d] — 1650, Исфаҳон) — файласуфи форс-тоҷик.

Зиндагинома

Бино ба маълумоти маъхазҳо ба таълимоти ӯ ақидаҳои Шиҳобуддини Суҳравардӣ таъсир кардааст. Асарҳои зиёде дар фалсафа ва ахлоқ таълиф намудааст. Ҳошияе ба «Шифо»-и Ибни Сино навиштааст ва онро «Мифтоҳу-ш-шифо ва урвату-л- вусқо» ном додааст. Ба «Ишорот» низ шарҳе бо номи «Куҳлу-л-абсор» навиштааст.

Эзоҳ

Адабиёт

Саидаҳмади Исфаҳонӣ / М. Ҳазратқулов // Плешко — Сақил. — Д. : СИЭСТ, 1986. — (Энциклопедияи Советии Тоҷик : [дар 8 ҷ.] / сармуҳаррир М. Д. Диноршоев ; 1978—1988, ҷ. 6).