Сапенуд[2], Сапинуд, Сепинуд (зод. асри V) — шаҳбонуи Эрони бостон, ҳамсари Баҳроми Гӯр, духтари шоҳи Ҳиндустон Шингил.

Сапенуд
Таваллуд асри V
Ҳамсар Баҳроми Гӯр[1]

Эзоҳ вироиш

  1. فردوسی شاهنامه (форс.) — 1011.
  2. Поэма «Бахрам и Сапенуд». «Шахнаме»// Известия АН Республики Таджикистан. — Отд. Обществ. наук. 2007. — № 3. — С.110-116