Саъдуддини Ҳамавӣ
Саъдуддини Ҳамуя ё Ҳамавӣ (форсӣ: سعدالدین حمویه یا حموی; на пештар аз 1191 и на дертар аз 1199 — на пештар аз 1252 и на дертар аз 1260) — ориф, сӯфӣ, шоир ва нависандаи форс-тоҷик, аз шогирдони биловоситаи Наҷмуддини Кубро.
| Саъдуддини Ҳамавӣ | |
|---|---|
| Иттилооти инфиродӣ | |
| Касб, шуғл: | шоир, нависанда |
| Таърихи таваллуд: | на пештар аз 1191 и на дертар аз 1199 |
| Таърихи даргузашт: | на пештар аз 1252 и на дертар аз 1260 |
| Эътиқод: | ислом |
| Самти фаъолият: | тасаввуф |
| Устодон: | Наҷмуддини Кубро |
| Шогирдон: | Азизуддин Насафӣ |
 Вироиши Викидода | |
Зиндагинома
вироишДавраи ҷавониаш дар Ҷувайни Хуросон гузаштааст. Саъдуддини Ҳамуя барои такмили сулуки худ муддатеро дар ҷабали Қосиун (Димишқ) гузаронд ва сипас дар Баҳрободи Хуросон дар дашти Ҷувайн дар маҳалли таваллуди хеш иқомат гузид.
Таълифот
вироишАз осори ӯ китоби «Латоифу-т-тавҳид фӣ ғароиби-т-тафрид», «Алмисбоҳ фӣ-т-тасаввуф», «Биҳору-л-ғариб» асарҳои тасаввуфии Саъдуддини Ҳамавӣ мебошанд. Рисолаи «Улуму-у-ҳақоиқ ва ҳукми-д-дақоиқ» ба назарияи маърифати тасаввуф оид аст.
Мувофиқи маълумоти муҳаққиқи эрони Қосим Ғанӣ дар «Таърихи тасаввуф» Саъдуддини Ҳамавӣ маърифати инсониро ба маърифати ақлӣ ва тасаввуфӣ ҷудо намуда, эълом дошт, ки маърифати ақлӣ ба воситаи истидлол ва маърифати тасаввуфӣ тавассути кашфу шуҳуд амал мепазиранд.
Эзоҳ
вироишАдабиёт
вироиш- Саъдуддини Ҳаммӯӣ // Плешко — Сақил. — Д. : СИЭСТ, 1986. — (Энциклопедияи Советии Тоҷик : [дар 8 ҷ.] / сармуҳаррир М. Д. Диноршоев ; 1978—1988, ҷ. 6).