Саълабиҳо

Саълабиҳо
Саълабиҳо
	; Тасвир аз китоби Эрнст Ҳеккел «Kunstformen der Natur», 1904
Табақабандии илмӣ
Домен:	Эукариотҳо
Олам:	Наботот
Шоха:	Гулдорон
Синф:	Якпаллаиҳо
Забартартиб:	Lilianae
Тартиб:	Морчӯбагулҳо
Оила:	Саълабиён
Номи байнулмилалии илмӣ
	Orchidaceae Juss., 1789
Мутародифот
	Apostasiaceae Lindl., nom. cons.; Cypripediaceae Lindl.; Limodoraceae Horan.; Neuwiediaceae R.Dahlgren ex Шаблон:Reveal & Hoogland; Vanillaceae Lindl.;
Таксонҳои хоҳар
	Apostasioideae Horan., 1847; Cypripedioideae Kostel., 1831; Epidendroideae Lindl., 1821; Orchidoideae Eaton, 1836; Vanilloideae (Lindl.) Szlach., 1995;
Ареал
ITIS	43397
NCBI	4747
EOL	8156
GRIN	t:798
IPNI	30000046-2
FW	55864

Саълабиҳо (лот. Orchidáceae) — як оилаи гиёҳҳои бисёрсола, эпифитҳо (бештар дар тропика) ва баъзе лианаҳоро гӯянд.

Тавсифоти гиёҳшинохтӣВироиш

Саълабиҳое, ки дар замин месабзанд, одатан решапоя ё решаи лӯндашакл доранд. Онҳо асосан дар маргзор, шибарзамин, беша, соҳили рӯдҳои кӯҳӣ мерӯянд. Эпифитҳо, яъне саълабиҳое, ки дар шохаву танаи дарахтон месабзанд, решаи овезони ҳавоӣ доранд. Дар решаи баъзеи онҳо фотосинтез мешавад. Барги саълабиҳо таназзул ёфта, ба пулакчаи беранг мубаддал шудааст. Пояи баъзеи онҳо ғафс аст, ки «саълаб» (туберидия) мегӯянд; онҳо об ва моддаҳои ғизоиро гирд меоранд.

Гули гуногунранги як ё дуҷинса, хӯшагули сергул (дарозиаш баъзан то 2—3 метр), ғӯзаи 3— 6-паллаи сертухм (дар як ғӯза то 3—4 миллион дона) дорад. Тухми онҳоро шамол пош медиҳад.

Ҷинс ва намудҳоВироиш

Саълабиҳо қариб 800 ҷинс ва то 30 ҳазор намуди рустаниҳоеро дар бар мегиранд, ки дар бисёр кишварҳои дунё (махсусан дар ноҳияҳои серрутубати бешазори тропикӣ ва субтропикии Осиё ва Америка) маъмуланд. Дар Тоҷикистон 9 намуди саълабиҳо маълуманд

КорбурдҳоВироиш

Саълабиҳо рустаниҳои ороишианд. Меваи баъзеи онҳоро дар қаннодӣ ва атриёт истифода мебаранд. Аз лӯндабехи онҳо дору тайёр мекунанд.

ЭзоҳВироиш

↑ Об условности указания класса однодольных в качестве вышестоящего таксона для описываемой в данной статье группы растений см. раздел «Системы APG» статьи «Однодольные».

АдабиётВироиш

Флора Таджикской Советской Социалистической Республики, том 2, Москва — Ленинград, 1963;
Селезиева В. А., Тропические и субтропические орхидеи, Москва, 1965.

СарчашмаВироиш

Энциклопедияи Советии Тоҷик : [дар 8 ҷ.] / сармуҳаррир А. С. Сайфуллоев. — Д. : СИЭСТ, 1978—1988.

[1] Об условности указания класса однодольных в качестве вышестоящего таксона для описываемой в данной статье группы растений см. раздел «Системы APG» статьи «Однодольные».

[1]