Сураи Иброҳим
Иброҳим (араб. إبراهيم — Иброҳим) — чаҳордаҳум сураи Қуръон. Сура дар Макка нозил шудааст ва иборат аз 52 оят аст.
| Сура — | |
|---|---|
| Маънои ном | Иброҳим |
| Гурӯҳбандӣ | Маккӣ |
| Тартиби нозил | 72 |
| Омор | |
| Рақами сура | 14 |
| Шумораи оятҳо | 52 |
| Ҷузъ | 13 |
| Ҳизб | 26 |
| Шумораи рукӯъ | 7 |
| Шумораи калима | 831 |
| Шумораи ҳарф | 3434 |
| Сураи гузашта | Сураи Ар Раъд |
| Сураи раванд | Сураи Ал Ҳиҷр |
| Тарҷумаҳо |
QuranAcademy.org Koran.IslamNews.ru |
|
|
|
      | |
Мундариҷа
вироиш
|
Алиф, лом, ро. Китобест, ки бар ту нозил кардем, то мардумро ба фармони Парвардигорашон аз торикӣ ба рӯшноӣ бибарӣ ва ба роҳи Худои пирӯзманди сутуданӣ (ҳамаи забонҳо шукри Ӯкунанд) роҳ намоӣ.  Худое, ки ҳар чӣ дар осмонҳову замин аст, аз они Ӯст! Пас вой бар кофирон аз азобе сахт. Онҳое, ки зиндагии дунёро аз охират дӯсттар доранд ва дигаронро аз роҳи Худо бозмедоранд ва онро мунҳариф (каҷрав нишон доданашро) мехоҳанд, сахт дар гумроҳӣ ҳастанд. Ҳар паёмбареро фақат ба забони мардумаш фиристодем, то битавонад паёми Худоро барояшон баён кунад. Пас Худо ҳар киро бихоҳад, гумроҳ мекунад ва ҳар киро бихоҳад, ҳидоят мекунад ва Ӯст пирӯзманду ҳаким!
|
|
Тафсир
вироишИн зерсаҳифа ҳанӯз нонавишта аст. Мувофиқи фикри яке аз корбарони Википедиа, дар ин ҷо бояд мавзӯъи хусусии зерсаҳифа бошад. Шумо метавонед кӯмак расонед ва ин зерсаҳифаро эҷод кунед. |
Эзоҳ
вироишСарчашма
вироиш- Сураи Иброҳим — мақола аз донишномаи Исломӣ Islamist.ru.
| Сураи қаблӣ: Ар Раъд | Сура 14 — Матни арабӣ | Сураи баъдӣ: Ал Ҳиҷр |
|
Ин мақолаи хурд дар бораи Қуръон аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. |