Шиҳобуддин Маҳмуди Занҷонӣ
Шиҳобуддин Маҳмуди Занҷонӣ (форсӣ: شهابالدین محمود زنجانی; 1177, Занҷон — 1258, Бағдод) — луғавӣ, забоншинос, фақеҳ, усулӣ[1] ва муфассири арабизабони форс-тоҷик, муаллифи «Тафсири Қуръон» ва «Тарвеҳу-л-арвоҳ фи-т-тазҳибу-л-ислоҳ».
| Шиҳобуддин Маҳмуди Занҷонӣ | |
|---|---|
| араб. форсӣ: شهابالدین محمود بن احمد زنجانی | |
| Иттилооти инфиродӣ | |
| Касб, шуғл: | фақеҳ, қозӣ, забоншинос, муфассир, муҳаддис, омӯзгор |
| Таърихи таваллуд: | 1177 |
| Зодгоҳ: | |
| Таърихи даргузашт: | 1258 |
| Маҳалли даргузашт: | |
| Эътиқод: | ислом ва суннӣ |
 Вироиши Викидода | |
Эзоҳ
вироиш- ↑ زنجانی، محمود بن احمد - ویکینور، دانشنامهٔ تخصصی(форсӣ). fa.wikinoor.ir. 16 марти 2024 санҷида шуд.