Яъҷуҷ ва Маъҷуҷ

Яъҷуҷ ва Маъҷуҷ (араб. يأجوج ومأجوج — Яъҷуҷ ва Маъҷуҷ) — қабилаҳое, ки ба замин зарар мерасонанд, онҳо дар шарқи шадиди замин зиндагӣ мекунанд.

Намуди зоҳирӣ

Тибқи ривоятҳо, Яъҷуҷ ва Маъҷуҷ азимҷуссаанд. Баъзеи онҳо гӯшҳои азим доранд, ки баданро пӯшида метавонанд. Баъзе маъхазҳо баръакс даъво доранд, ки қадашон кутоҳ ва чеҳраашон ҳамвор аст. Алишер Навоӣ дар «Хамса» яъҷуҷҳоро бо «ҳафт тори» мӯй, гӯшҳои азим, чеҳраи зарду сиёҳ, дандони хук ва риши зангзадаи сурх тасвир кардааст ^[1].

Маҳаллисозӣ

Алишер Навоӣ яъҷуҷҳоро дар шимоли Мағриб дар ҳамсоягии кишвари Фаранг ҷойгир мекунад. Яъҷуҷҳо тавассути кишвари кӯҳистони Кирвон ҳамла мекунанд, ки бахше аз силсилаи Қоф аст ^[1].

Гузоштани монеъа

Яъҷуҷ ва Маъҷуҷ нишонаҳои рӯзи қиёмат аст, дар сураи Каҳф зикр шудааст.

Аз рӯи далелҳо мардуми Яъҷуҷ ва Маъҷуҷ ба замин зиён расониданд, Эмоммаъдӣ ^[2]миёни онҳо ва ҷаҳониён деворе сохт. Ҳар шаб дар зери девор нақб мекананд, аммо саҳар Аллоҳ ҳар кори кардаашонро нобуд мекунад.

Яъҷуҷ ва Маъҷуҷ баъди иншолоҳ мегӯянд ва он гоҳ тамоми заминро пур кунанд. Дар китоби Қуръони Карим, Яъҷуҷ ва Маъҷуҷ аз ҳар теппа мешитобанд.

Ҷанг

Баъди ҳазрати Исо (а) Даҷҷолро мекушанд, мӯъминонро ба ҷанг бар зидди қабилаҳои Яъҷуҷ ва Маъҷуҷ мебаранд, ки то ин вақт тамоми заминро фатҳ мекунанд ва шумораи зиёди одамонро мекушанд. Яъҷуҷ ва Маъҷуҷ ҳама оби дарёву кӯлҳои бузургро менӯшанд ва ба осмон мепарронанд. Исо ибни Марям ва лашкараш наметавонанд бар онҳо ғолиб оянд ва сипас аз Аллоҳ ёрӣ мехоҳанд. Худованд дар ҷавоби дуъо бар қабилаҳои Яъҷуҷ ва Маъҷуҷ кирмҳо мефиристад, ки бинӣ, даҳон ва гӯши онҳоро мебандад.

Эзоҳ

↑ ^1.0 ^1.1 Стена Искандара, LXVIII
↑ Согласно разным преданиям, Зуль-Карнайном мог быть Александр Македонский, персидский царь Дарий III, лахмидский царь аль-Мунзир, йеменский царь аль-Акран («рогатый») и др.

Адабиёт

Пайвандҳо

Сухайл Тармахомед. Яджудж и Маджудж (Гог и Магог)(пайванди дастнорас — таърих). Askimam.ru (4 июни 2012). 2 июли 2013 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 25 июли 2013.

[al-1] 1.0 ^1.1 Стена Искандара, LXVIII

[2] Согласно разным преданиям, Зуль-Карнайном мог быть Александр Македонский, персидский царь Дарий III, лахмидский царь аль-Мунзир, йеменский царь аль-Акран («рогатый») и др.

[1]

[2]