Яҳё ибни Маъин
Абузакариё Яҳё ибни Маъин (ар. يحيى بن معين; 775[1][2], Бағдод — 848[1][2], Бағдод) — қории Қуръон ва муҳаддиси барҷастаи ҳанафии эронитабор. Ӯ яке аз сахтгиртарин ноқидони ҳадис буд ва бисёре аз ровиёни заифро ифшо кардааст.
Яҳё ибни Маъин | |
---|---|
араб. ар. يحيى بن معين | |
Иттилооти инфиродӣ | |
Касб, шуғл: | муҳаддис |
Таърихи таваллуд: | 775[1][2] |
Зодгоҳ: | |
Таърихи даргузашт: | 848[1][2] |
Маҳалли даргузашт: | |
Кишвар: | |
Эътиқод: | ислом ва суннӣ |
Самти фаъолият: | илми ҳадис |
Корфармо: | |
Устодон: | Sufyan ibn `Uyaynah[d], Абдуллоҳ ибни Муборак, Husayn ibn Alí al-Jufí[d] ва Abd ar-Rahman ibn Mahdi[d] |
Шогирдон: | Аҳмад ибни Ҳанбал, Муҳаммад Бухорӣ, Muhammad ibn Sa'd ibn Mani' al-Baghdadi[d], Муслим ибни Ҳаҷҷоҷ ва Абӯяълои Мавсилӣ[d] |
Осор: |
Феҳрист
|
Вироиши Викидода |
Эзоҳ
вироишАдабиёт
вироиш- "Encyclopaedia of Islam (12 vols.)" (2nd ed.). Leiden: E. J. Brill. 1960–2005. https://referenceworks.brillonline.com/search?s.q=&s.f.s2_parent=s.f.book.encyclopaedia-of-islam-2&search-go=Search.