Ҳошим ибни Ҳаким
Ҳошим ибни Ҳаким (соли тав. номаълум – соли 783]]) - пешвои шӯриши халқҳои Осиёи Миёна ба муқобили истилогарони араб ва феодалону ашрофони маҳаллӣ. Ҳошим ибни Ҳаким - дар деҳаи Козаи наздикии шаҳри Марв дар оилаи косиб ба дунё омадааст. Номи аслии ӯ Ҳошим ибни Ҳаким ва Муқаннаъ бошад, лақаби ӯст. Худи калимаи "Муқаннаъ" арабӣ буда, маъниаш "чодарпӯш" ва ё "ниқобдор" аст. Ин лақаб ба иллати он, ки Ҳошим ибни Ҳаким ҳама вақт ба рӯяш чодари сабз пӯшида мегашт, ба ӯ дода шудааст.
Таърихи таваллуд | асри VIII |
---|---|
Зодгоҳ | |
Таърихи даргузашт | 783 |
Кишвар | |
Пеша | сиёсатмадор |
МанобеъВироиш
Ҳотамов Н.Б., Довудӣ Д., Муллоҷонов С., Исоматов М. Таърихи халқи тоҷик (Китоби дарсӣ). – Душанбе,2011, – с.88-90.