Ҷамол Абдуносир
Ҷамол Абдуносир [4][5][6] ( ар. جمال عبد الناصر Ҷамол Абдуносир ; 15 январ 1918, Искандария, Миср - 28 сентябри 1970, Қоҳира, Миср) — фаъоли ҳаракати умумиараб, президенти дуюми Миср.
ар. جمال عبد الناصر | |
23 июн 1956 — 28 сентябр 1970 | |
Пешгузашта | Муҳаммад Наҷиб |
Ҷонишин | Анвар Содот |
19 июн 1967 — 28 сентябр 1970 | |
Пешгузашта | Muhammad Sedki Sulayman[d] |
Ҷонишин | Mahmoud Fawzi[d] |
17 июл 1964 — 21 октябр 1965 | |
Пешгузашта | Haile Selassie I[d] |
Ҷонишин | Kwame Nkrumah[d] |
5 октябр 1964 — 8 сентябр 1970 | |
Пешгузашта | Йосип Броз Тито |
Ҷонишин | Kenneth Kaunda[d] |
25 феврал 1954 — 8 март 1954 | |
Пешгузашта | Муҳаммад Наҷиб |
Ҷонишин | Муҳаммад Наҷиб |
18 апрел 1954 — 22 феврал 1958 | |
Пешгузашта | Муҳаммад Наҷиб |
Ҷонишин | Ҷамол Абдунносир |
22 феврал 1958 — 29 сентябр 1962 | |
Пешгузашта | Ҷамол Абдунносир |
Ҷонишин | Ali Sabri[d] |
Таваллуд |
15 январ 1918[1][2][3][…] |
Даргузашт |
28 сентябр 1970[1][2][3][…] (52 сол) |
Мадфан | |
Ҳамсар | Таҳия Козим[d] |
Фарзандон | Холид Абдунносир[d] ва Mona Gamal Abdel Nasser[d] |
Ҳизб | |
Таҳсилот | |
Фаъолият | сиёсат ва артиш |
Эътиқод | ислом |
Соядаст | |
Ҷоизаҳо | |
Навъи артиш | Egyptian Army[d] |
Рутба | сарҳангёр ва полковник |
Набардҳо | |
Парвандаҳо дар Викианбор |
Зиндагинома
вироишӮ 15 январи соли 1918 дар деҳаи Бени Мори наздикии Искандария таваллуд шудааст. Падар - корманди почта.
Аллакай дар синни 12-солагӣ дар намоиши зидди Бритониё (ҳамчун хонандаи синфи сеюми мактаби ибтидоии Искандария ) ширкат дошт.
Соли 1935 мактаби миёнаи Эл-Нахҳдаро дар Қоҳира хатм кардааст.
Соли 1937 бо кушиши дуюм ба омӯзишгоҳи ҳарбӣ дохил шуда, онро соли 1938 бо рутбаи лейтенанти хурд хатм мекунад. Вай дар эскадраи панҷум дар ҷануб, баъдтар, дар Судон хидмат мекард .
Соли 1944 бо Таҳиё Казем, духтари тоҷири форсизабон издивоҷ кард.
Иштирокчии чанги Арабу Исроил солҳои 1948—1949, ярадор шудааст. Солҳои 1949 — 1952 - муаллими Коллеҷи ҳарбии Ситди генералӣ (подполковник).
Вай ташкилоти махфии сиёсии «Афсарони озод»-ро таъсис намуда ва ба рохбарӣ гирифта буд, ва шаби 23 июли соли 1952 табаддулоти ҳарбиро тайёр карда, ба амал овард, ки шоҳ Фарухи I-ро аз ҳукумат сарнагун кард.
26 июли соли 1952 Шурои роҳбарияти инқилобӣ ташкил карда шуд, ки Муҳаммад Наҷиб сардори расмии он таъйин карда шуд. Худи ҳамон рӯз шоҳ Фарухи I ба фоидаи писари 7- моҳааш аз тахт даст кашид.
Носир ҷонишини раиси роҳбарияти инқилобӣ шуд. Пас аз муборизаи тӯлонӣ барои қудрат дар моҳи апрели соли 1954 Муҳаммад Наҷиб аз қудрат барканор шуд ва қудрат ба Носир гузашт.
23 июни соли 1956 дар раъйпурсии умумихалқӣ аввалин конститутсияи ҷумҳурии Мисрро қабул карда шуд. Носир иҷрокунандаи вазифаи президент интихоб шуд.
Солҳои 1954-1956 (бо танаффусҳои кӯтоҳ) — Сарвазир, дар айни замон иҷрокунандаи вазифаи президент. Аз июни соли 1956 — Президенти Миср.
Аз 1 феврали соли 1958 — Президенти Ҷумҳурии Муттаҳидаи Араб.
Аз соли 1963 — раиси Иттиҳоди сотсиалистии араб.
Носир 28 сентябри соли 1970 дар Қоҳира аз сактаи қалб даргузашт.
Филми «Носир 56» ( соли 1956 ) дар Миср дар бораи Носир таҳия шудааст.
Унвонҳои фахрӣ
вироиш- Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ ( 1964 )
Адабиёт
вироиш- Головченко. Носир Гамал Абдел // Энсиклопедияи дипломатии Украина : Дар 2 ҷилд / Муҳаррир.: Л. ДАР. Губерский (раис) ва дигарон. - Киев: Дониши Украина, 2004 - Ҷилди 2 - 812с. ISBN 966-316-045-4
- Ю Скороход. Носир Гамал Абдел // Энсиклопедияи сиёсӣ. Сармухаррир: Ю Левенец (раис), Ю Шаповал (чонишини раис) ва дигарон. - Киев: Нашриёти парламентӣ, 2011. - саҳ.480 ISBN 978-966-611-818-2
- 1955 - Рӯзномаи ҷанг дар Фаластин (арабӣ: يوميات الرئيس جمال عبد الناصر عن حرب فلسطين ) (1955; Ахер Саъа)
Эзоҳ
вироиш- ↑ 1.0 1.1 1.2 Насер Гамаль Абдель // Большая советская энциклопедия (рус.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ 2.0 2.1 Internet Movie Database (ингл.) — 1990.
- ↑ 3.0 3.1 John R. S. Encyclopædia Britannica (ингл.)
- ↑ Насер, Гамаль Абдель. Велика українська енциклопедія. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 7 апрели 2022.
- ↑ Бур'ян М. С. ЄГИПЕТ [Електронний ресурс] // Енциклопедія історії України: Т. 3: Е-Й / Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. — К.: В-во «Наукова думка», 2005. — 672 с.: іл.. — Режим доступу: http://www.history.org.ua/?termin=Egypet (останній перегляд: 03.02.2021)
- ↑ НАСЕР. Українська радянська енциклопедія.