Абдулқоҳири Ҷурҷонӣ

Абубакр Абдулқоҳир ибни Абдурраҳмон ибни Муҳаммади Ҷурҷонӣ (ар. أبو بكر عبد القاهر بن عبد الرحمن بن الجرجاني‎; асри XI[1] ё 1010[2], Гургон[3]1078[4][1] ё 1081[5][6], Гургон[3]) — забоншиснос, луғатшинос, шоир, донишманд ва фақеҳи шофеъимазҳаби форс-тоҷик, муаллифи «Асрору-л-балоға», «Далоилу-л-эъҷоз» ва «Мисбоҳ дар илми наҳв».

Абдулқоҳири Ҷурҷонӣ
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл: забоншинос, фақеҳ, нависанда, луғатшинос
Таърихи таваллуд: асри XI[1] ё 1010[2]
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт: 1078[4][1] ё 1081[5][6]
Маҳалли даргузашт:
Кишвар:
Эътиқод: суннӣ ва ашъарӣ[7][2]
Самти фаъолият: арабӣ ва шофеъӣ
Осор:
Вироиши Викидода