Абудардо
Абӯдардо Уваймир ибни Молик ибни Қайс ибни Умайяи Хазраҷӣ, маъруф ба Абӯдардо (ар. أبو الدرداء; номаълум, Мадина — 653, Искандария) — саҳобаи паёмбар Муҳаммад (с).
| Абудардо | |
|---|---|
| араб. ар. أبو الدرداء | |
 | |
| Иттилооти инфиродӣ | |
| Касб, шуғл: | бозаргон, воиз, қозӣ, фақеҳ, муҳаддис |
| Таърихи таваллуд: | 580 |
| Зодгоҳ: | |
| Таърихи даргузашт: | 653[1] |
| Маҳалли даргузашт: | |
| Кишвар: | |
| Миллат: | араб ва Banu Khazraj[d] |
| Эътиқод: | ислом |
| Ҳамсар | Umm al-Darda[d] ва Umm Darda as Sughra[d] |
| Фарзандон: | Bilal ibn Abi Darda[d] |
| Ҷанг: | |
 Вироиши Викидода | |
ЗиндагиномаВироиш
Абӯддардо (р) аз далермардони саҳоба ва аввалин қозии шаҳри Димишқ дар замони Умар (р) мебошад. Вай яке аз он саҳоба¬гоне аст, ки дар аҳди Расули Худо (с) Қуръонро комилан ҳифз карда буд ва муассиси мактаби таф¬сирии Шом ба шумор меравад. Аҳ¬ли ҳадис 179 ҳадис аз вай ривоят кардаанд. Абӯддардо (р) соли 32ҳ./652-653м. дар Шом вафот кардааст.[2]
ЭзоҳВироиш
- ↑ 1.0 1.1 Али-заде А. Абу ад-Дарда (рус.) // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8
- ↑ Абдушарифи Боқизода. Тафсири навини Қуръони карим, ҷилди якум — Душанбе: «ЭР-граф», 2012. - с. 794.
АдабиётВироиш
- Али-заде, А. А. Абу ад-Дарда (архив ) // Исламский энциклопедический словарь. — М.: Ансар, 2007.
- Abu ’l-Dardāʾ / Jeffery, A. // Encyclopaedia of Islam. 2 ed. — Leiden : E. J. Brill, 1960—2005. (платн.)