Анатолий Александров

Александров Анатолий Петрович (31 январи (13 феврал) 1903, Тараша губернияи Киев — 16 декабри 1982, Маскав) — физикдони шӯравӣ, яке аз асосгузорони энергетикаи атомӣ, узви пайваста (1953) ва президенти АИ СССР (1975—1986). Се карат Қаҳрамони Меҳнати Сотсиалистӣ (1954, 1960, 1973), директори Институти муаммоҳои физикавии АИ СССР (1946—1955).

Анатолий Александров
русӣ: Анатолий Петрович Александров
Таърихи таваллуд 31 январ (13 феврал) 1903[1][2]
Зодгоҳ
Таърихи даргузашт 3 феврал 1994(1994-02-03)[3] (91 сол)
Маҳалли даргузашт
Кишвар
Фазои илмӣ физик
Ҷойҳои кор
Дараҷаи илмӣ: доктори илмҳои физика ва метематика[d] (1941)
Алма-матер
Роҳбари илмӣ Abram Ioffe[d]
Ҷоизаҳо
 Парвандаҳо дар Викианбор

Солҳои фаъолият

вироиш

Аз соли 1960 директори Институти энергетикаи атомии ба номи И. В. Курчатов. Асарҳои ӯ ба физикаи диэлектрикҳо, омӯзиши хосиятҳои пайвастагиҳои калонмолекула бахшида шудаанд. ӯ назарияи статистикии мустаҳкамии ҷисмҳои сахтро пешниҳод намуд. Усули аз минаҳо муҳофизат кардани киштиҳоро кашф кард (1936), ки солҳои ҶБВ истифода гардид. Аз соли 1946 дар бунёди реакторҳои атомӣ иштирок кардааст.

Ҷоизаҳо

вироиш

Дорандаи Мукофоти сталинӣ (1942, 1949, 1951, 1953) ва Мукофоти ленинӣ (1959).

Сарчашма

вироиш