Атоуллоҳи Ҳусайнӣ
Атоуллоҳи Ҳусайнӣ عطاءاللهحسينی Маҳмуд (тақрибан солҳои 40 садаи XV, Нишопур – 1513, Машҳад) — адиби форсу-тоҷик. Улуми мутадовилаи замон, забону адабиёти форсӣ ва арабиро дар Ҳирот омӯхт. Баъд аз хатми таҳсил дар мадрасаҳои Ҳирот – Ихлосия, Султония ва ғайра ба тадрис машғул шуд. Бо бузургони илму адаби садаи XV Абдурраҳмони Ҷомӣ, Алишер Навоӣ, Абдулғафури Лорӣ ҳамсуҳбат будааст ва аз афкору андешаҳои назарии онҳо баҳра бардоштааст. Аз Атоуллоҳи Ҳусайнӣ ду асар – «Бадоеъ-ус-саноеъ», «Рисолаи қофия» ва шеърҳояш ба тавассути манобеи адабӣ ва асарҳои номбурдаи илмиаш боқӣ мондаанд. Атоуллоҳи Ҳусайнӣ афкори назарии адабиётшиносони форс-тоҷик ва навиштаҳои донишмандони арабро оид ба саноеи бадеӣ то андозае ҷамъбаст карда, андешаҳои худро дар асарҳояш иброз намудааст.[1]
عطاءاللهحسينی | |
Таърихи таваллуд | 1513 |
Зодгоҳ | Ҳирот |
Эзоҳ вироиш
- ↑ Энсиклопедияи Миллии Тоҷик, Ҷилди 2. АСОС-БОЗ – Душанбе: Сарредаксияи илмии Энсиклопедияи Миллии Тоҷик, 2013, - с.77/Р. Мусулмонқулов.
- Бадоеъ-ус-саноеъ// Бо сарсухан ва тавзеҳоти Р. Мусулмонқулов. Душанбе, 1974. Р. Мусулмонқулов.