Бешазоркунӣ — бо роҳи қаламча, шинондани ниҳол ё кишти тухми дарахтон бунёд намудани беша.

Бешазоркунӣ чорабинии давлатӣ буда, яке аз вазифаҳои асосии хоҷагии ҷангал аст. Дар Тоҷикистон бешазоркунӣ асосан бо мақсади пешгирии эрозияи хок, мустаҳкам намудани нишебиҳои кӯҳу камар, соҳили ҷӯю канал, мураттаб кардани низоми хоку об ва беҳдоштии маҳалҳои аҳолинишин амалӣ мегардад. Бешаҳои Тоҷикистон ба бешаҳои гурӯҳи якум мансубанд (яъне истифодаашон маҳдуд буда, баъди ғалтондани дарахтон ба ҷойи онҳо ҳатман ниҳолҳои нав шинондан лозим аст). Барои Бешазоркунӣ бештар ниҳолҳои себ, зардолу, олуча, чормағз, писта, ақоқиё, бед, сафедор, чинор, санҷид, дӯлона бодом, арча, санавбар, тут, ақоқиё, шумтол, олуча, дӯлона, аръар, олуболу, заранг, шафтолу ва ғ. мувофиқанд. Корҳои бешазоркунӣ тухмипарварӣ (дар асоси кори селексионию генетикӣ), ҷамъоварӣ ва ба навъҳо ҷудо кардани тухмии рустаниҳо, парвариши ниҳол, тайёр намудани замин, нигоҳубини агротехникӣ ва ғ-ро дар бар мегиранд.

Нигаред низ вироиш

Адабиёт вироиш

  • Запрягаева В. И. Лесные ресурсы Памиро-Алая. М., 1975;
  • Падалко В. В. Защитное лесоразведение в Таджикистане. Д., 1977;
  • Справочник по проектированию и планированию садоводства и виноградарства. Киев, 1984;
  • Руководство по лесному семеноводству в Российской Федерации. М., 2000.

Сарчашма вироиш