Брагинский Иосиф

Иосиф Брагинский
Иосиф Брагинский
	русӣ: Брагинский Израэли – Иосиф Самуилович (дар баъзе аз асарҳо - Иосиф Самойлович меноманд)
Таърихи таваллуд	18 июн 1905
Зодгоҳ	Боку, Имперотурии Русия
Таърихи даргузашт	23 июл 1989 (84 сол)
Маҳалли даргузашт	Маскав, ИҶШС;
Кишвар	= ИҶШС Русия
Фазои илмӣ	фолклор, шарқшиносӣ
Ҷойҳои кор	Сарраёсати сиёсии Артиши Шӯравӣ ва Нерӯи дарёӣ, Институти адабиёти ҷаҳонӣ ба номи А.М. Горкий, Институти шарқшиносии Академияи илмҳои ИҶШС, (Институти халқҳои Осиё), Академияи илмҳои Тоҷикистон
Дараҷаи илмӣ:	доктори илмҳои филология
Унвонҳои илмӣ	профессор
Алма-матер	Институти шарқшиносии ба номи Н.Наримонови шаҳри Москва
Ҷоизаҳо	Орденҳои «Ҷанги ватанӣ» дараҷаи I, «Ситораи сурх», медалҳои «Барои мудофиаи Москва», «Барои ғалаба бар Германия дар Ҷанги Бузурги Ватании солҳои 1941-1945», «Барои хидматҳои ҷангӣ», Ифтихорномаи Раёсати Шӯрои Олии ҶШС Тоҷикистон, Арбоби шоистаи илми ҶШС Тоҷикистон (1955), Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯабдуллоҳ Рӯдакӣ (1974).

Иосиф Самуилович Брагинский — доктори илмҳои филология (1954), профессор (1955). Узви вобастаи Академияи илмҳои ҶШС Тоҷикистон (1951). Узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон (1964). Арбоби шоистаи илми ҶШС Тоҷикистон (1955). Дорандаи Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯабдуллоҳ Рӯдакӣ(1974).^[2]

Зиндагинома

Иосиф Брагинский Институти шарқшиносии ба номи Н.Наримонови шаҳри Москваро хатм кардааст (1931)., ихтисос – «шарқшиносӣ». Самтҳои асосии фаъолияти илмӣ: таърихи адабиёти тоҷику форс, фолклор, шарқшиносӣ, таърихнигорӣ. Роҳбари шуъбаи Сарраёсати сиёсии Артиши Шӯравӣ ва Флоти ҳарбиву баҳрӣ (1940-1952). Сарходими илмии бахши фолклор, роҳбари гурӯҳи омӯзиши робитаҳои мутақобилаи адабиёти Ғарб ва Шарқи Институти адабиёти ҷаҳонӣ ба номи А.М. Горкий (1955-1956). Муовини директор, мудири шуъбаи Шарқи Наздик ва Миёна, мудири шуъбаи адабиёт ва нашри ёдгориҳои Шарқи Институти шарқшиносии Академияи илмҳои ИҶШС (Институти халқҳои Осиё, 1950-1976). Мушовири илмии Институти шарқшиносии Академияи илмҳои ИҶШС (1978-1989), муҳаррири маҷаллаи «Народы Азии и Африки» (1957-1977).

Осор

Садриддин Айни: Материалы к биографии и творческой характеристике. Сталинабад, 1948
Из истории таджикской народной поэзии: Элементы народно-поэтического творчества в памятниках древней и средневековой письменности. М., 1956
Очерки из истории таджикской литературы. Сталинабад, 1956
Жизнь и творчество Садриддина Айни. М., 1959^[3]
Персидская литература: Краткий очерк. М., 1963. В соавт. с Д. С. Комиссаровым
12 миниатюр. М., 1966^[4]
Из истории персидской и таджикской литератур: Избр. работы. М., 1972
Проблемы востоковедения: Актуальные вопросы восточного литературоведения. М., 1974
Проблемы творчества Садриддина Айни. Душанбе, 1974
Исследования по таджикской культуре: (К проблеме межлитературных связей народов Советского Востока). М., 1977
От Авесты до Айни: (Исследования по истории таджикской литературы). Душанбе, 1981
Иранское литературное наследие. М., 1984

Ҷоизаҳо

Орденҳои «Ҷанги ватанӣ» дараҷаи I,
«Ситораи сурх»,
медалҳои «Барои мудофиаи Москва»,
«Барои ғалаба бар Германия дар Ҷанги Бузурги Ватании солҳои 1941-1945»,
«Барои хидматҳои ҷангӣ»,
Ифтихорномаи Раёсати Шӯрои Олии ҶШС Тоҷикистон,
Арбоби шоистаи илми ҶШС Тоҷикистон (1955),
Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯабдуллоҳ Рӯдакӣ (1974).

Эзоҳ

↑ ^1.0 ^1.1 Library of Congress Authorities (ингл.) — Library of Congress.
↑ Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон.Ҳайати шахсӣ. – Душанбе: Дониш, 2011. - 216 с.
↑ Lib.sportedu.ru
↑ Lib.sportedu.ru

‎

Ин мақолаи хурд дар бораи одам аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед.
Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад.

[_3ab0a70769b73eac-1] 1.0 ^1.1 Library of Congress Authorities (ингл.) — Library of Congress.

[2] Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон.Ҳайати шахсӣ. – Душанбе: Дониш, 2011. - 216 с.

[3] Lib.sportedu.ru

[4] Lib.sportedu.ru

[2]

[1]

[3]

[4]

Иосиф Брагинский
русӣ: Брагинский Израэли – Иосиф Самуилович (дар баъзе аз асарҳо - Иосиф Самойлович меноманд)
Таърихи таваллуд	18 июн 1905(1905-06-18)^[1]
Зодгоҳ	Боку, Имперотурии Русия
Таърихи даргузашт	23 июл 1989(1989-07-23)^[1] (84 сол)
Маҳалли даргузашт	Маскав, ИҶШС
Кишвар	= ИҶШС Русия
Фазои илмӣ	фолклор, шарқшиносӣ
Ҷойҳои кор	Сарраёсати сиёсии Артиши Шӯравӣ ва Нерӯи дарёӣ, Институти адабиёти ҷаҳонӣ ба номи А.М. Горкий, Институти шарқшиносии Академияи илмҳои ИҶШС, (Институти халқҳои Осиё), Академияи илмҳои Тоҷикистон
Дараҷаи илмӣ:	доктори илмҳои филология
Унвонҳои илмӣ	профессор
Алма-матер	Институти шарқшиносии ба номи Н.Наримонови шаҳри Москва
Ҷоизаҳо	Орденҳои «Ҷанги ватанӣ» дараҷаи I, «Ситораи сурх», медалҳои «Барои мудофиаи Москва», «Барои ғалаба бар Германия дар Ҷанги Бузурги Ватании солҳои 1941-1945», «Барои хидматҳои ҷангӣ», Ифтихорномаи Раёсати Шӯрои Олии ҶШС Тоҷикистон, Арбоби шоистаи илми ҶШС Тоҷикистон (1955), Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯабдуллоҳ Рӯдакӣ (1974).