Зарф (дастури забон)
(Тағйири масир аз Зарф)
Зарф — ҳиссаи мустақили нутқ мебошад, ки замон, макон, сабаб, мақсад, миқдору дараҷа, тарзи иҷрои амал, яъне аломати амалро мефаҳмонад. Зарфҳо аз рӯйи маъно ба гурӯҳҳои зерин ҷудо мешаванд:
Зарф дар сарад нотарс.
АдабиётВироиш
- Грамматикаи забони адабии ҳозираи тоҷик. - Душанбе:Дониш,1985. - 268 с.