Зарф (дастури забон)

(Тағйири масир аз Зарф)

Зарф — ҳиссаи мустақили нутқ мебошад, ки замон, макон, сабаб, мақсад, миқдору дараҷа, тарзи иҷрои амал, яъне аломати амалро мефаҳмонад. Зарфҳо аз рӯйи маъно ба гурӯҳҳои зерин ҷудо мешаванд:

Адабиёт

вироиш
  • Грамматикаи забони адабии ҳозираи тоҷик. — Душанбе: Дониш, 1985. — 268 саҳ.