Зоғи ало, калоғ, калзоғ, алоакка (лот. Corvus cornix) — як навъ паррандаро гӯянд, ки сар, бол ва думаш сиёҳ буда, дигар қисмҳои баданаш хокистарранг аст. Зоғҳои ало дар давраи лонасозӣ одатан ҷуфт-ҷуфт ва дар дигар мавридҳо села-села шуда мегарданд. Ба Тоҷикистон моҳи октябр барои зимистонгузаронӣ омада, март ба Олтой ва Сибири Ғарбӣ парида меравад ва дар ҳамон ҷо лона сохта тухм мегузорад. Зоғи алоро зимистон ғайр аз Бадахшон ва Помир, дар дигар мавзеъҳои Тоҷикистон (1200—1300 метр аз сатҳи баҳр) дидан мумкин аст. Дар мавридҳои сахт омадани зимистон ва бисьёр боридани барф Зоғи ало дар наздики маҳалаҳои аҳолинишин, дар қадди роҳ ва назди ахлоттуддаҳо зиндагӣ мекунанд. Зоғи ало тухми алафҳои бегона, ҳар навъ партов, лоша ва ғайраро хӯрда фоида меорад.
