Ҳамчунин бубинед: Имон дар Ислом

Имон (ар. ايمان‎) — эътиқод, боварӣ ба чизе; эътиқод ба дин, мазҳаб.[1]

Имон — дар дини ислом эътиқод ба Аллоҳ, рисолати пайғамбари Муҳаммад (с) ва ба китобҳои муқаддас — Қуръон, боварӣ ба қазову қадар ва охират аст. Имон аз ваҳдати се ҳад — эътиқод (боварии яқини ботинӣ), иқрор (дар сухан эътироф кардан) ва амал (ба воситаи корҳои нек исбот намудан) иборат аст.[2]

Нигаред низ вироиш

Эзоҳ вироиш

  1. Фарҳанги забони тоҷикӣ, ҷ. 1, — с. 478.
  2. Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ / Зери таҳрири Маҳмудов М.А. — Душанбе: ЭР-граф, 2009. — с. 177

Пайванди беруна вироиш