Расадхонаи Мароға
Расадхонаи Мароға (форсӣ: رصدخانه مراغه) — аз машҳуртарин расадхонаҳои асри 13, ки дар шаҳри Мароғаи Эрон таҳти роҳбарии ахтаршиноси маъруфи эронӣ Насируддини Тӯсӣ (1201—1274) сохта шудааст.
| Таърихи таъсис | 1259 |
|---|---|
 | |
| Бунёнгузор | Насируддини Тусӣ[1] |
| Кишвар | |
| Воҳиди марзию маъмурӣ | Мароға |
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
Бино ба маълумоти тазкираҳои таърихӣ беш аз 50 нафар мунаҷҷимони маъруф, аз ҷумла Муинуддини Урдӣ, Қутбуддини Шерозӣ, Наҷмуддини Қазвинӣ, Фахруддини Ихлотӣ, Фахруддини Мароғӣ, Яҳё ибни Муҳаммади Мағрибӣ, Ҷамолуддини Бухороӣ дар Расадхонаи Мароға кор ва эҷод кардаанд.
Расадхона аз асбобу афзори он замона зотулҳалқа (кураи армиллярӣ), судси Фахрӣ (секстант), тарбеъ (квадрант) дошт. Натиҷаҳои илмии Расадхонаи Мароға дар «Зиҷи элхонӣ» (ба номи Хулагухон, набераи Чингизхон) сабт шудааст. Осори илмии олимони мактаби илмии Мароға пояи рушди ахтаршиносии асрҳои минбаъда гардид.
Эзоҳ
вироиш- ↑ Berry A. A Short History of Astronomy (ингл.брит) — London: John Murray, 1898.
Адабиёт
вироиш- Расадхонаи Мароға / X. Абдуллозода // Плешко — Сақил. — Д. : СИЭСТ, 1986. — (Энциклопедияи Советии Тоҷик : [дар 8 ҷ.] / сармуҳаррир М. Д. Диноршоев ; 1978—1988, ҷ. 6).