Ребек
Ребек (фр. rebec, лот. rebeca, rubeba) — асбоби қадимии камончадор, ки ба ташаккули асбобҳои тамоми оилаи скрипкаҳо таъсир расонд. Сарчашмаи аниқ маълум нест, шояд дар охири асрҳои миёна ребекро арабҳо ба Испания овардаанд (ниг. Рабоб) ё арабҳо баъди истилои Испания бо он шинос шуда бошанд. Он дар амалияи мусиқии Аврупои Ғарбӣ дар асрхои XIII ва XIV васеъ паҳн шуд.
 | |
| Таснифи Ҳорнбостел-Закс | 321.321-71 |
|---|---|
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
Солноманависи франсисканӣ, аббати дайри Бенедиктин Эмерик де Перак дар чоряки охири асри XIV садои ребекро бо овози зан муқоиса кардааст. Шояд номи ҳамсадо Ребека (лот. Rebeca) бо асбоби аслии Рабоб барои истилоҳи «ребек» асос гузошта бошад[1].
Ребек як бадани чӯбии нокшакл дорад, ки қисми болоии он бевосита ба гардан меравад. Дар саҳни 2 сӯрохии резонатор мавҷуд аст. Ду-се тори асбобро панҷум оҳанг мекунанд. Тавсифи аввалини ребекро назарияи мусиқӣ Ҷером Моравия (тақрибан 1275) додааст. Ҷером ребекро ҳамчун асбобе тавсиф мекунад, ки ду тор ба панҷяк танзим шудааст. Далелҳои назариявӣ дар бораи ребек то асри XVI пайдо мешаванд (Себастиян Вирдунг онро «clein Geigen» меноманд).
Ребекро мисли скрипка бо камонча менавохтанд, дар даст нигоҳ медоштанд ё бо рухсора пахш мекарданд.
Эзоҳ
вироиш- ↑ РЕБЕ́К // Пустырник — Румчерод. — М. : Большая российская энциклопедия, 2015. — С. 289. — (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов ; 2004—2017, т. 28). — ISBN 978-5-85270-365-1.