Фронти халқии Тоҷикистон

Фронти халқии Тоҷикистон (Ҷабҳаи мардумии Тоҷикистон) — як ҷунбиши низомӣ-сиёсӣ аст, ки дар 19 июни 1992 таъсис шуд. Яке аз ширкаткунандагони аслии Ҷанги шаҳрвандии Тоҷикистон дар солҳои 1992—1997, ки дар канори давлат алайҳи Иттиҳоди мухолифини тоҷик меҷангид[1]. То 8000 ҷангҷӯ ба унвони бахше аз ҷабҳа хидмат мекарданд.[2]

Фронти халқии Тоҷикистон
Идеология байнулмилалгароӣ, муҳофазакорӣ, гетигароӣ, рӯҳониситезӣ, низомигарӣ
Миллат тоҷикон, узбакҳо, русҳо
Раҳбарон Сангак Сафаров, Сафаралӣ Кенҷаев, Файзалӣ Саидов
Ҷойгиршавӣ (штаб-квартира) Душанбе
Фаъолият дар Тоҷикистон
Таърихи ташкилёбӣ 19 июни 1992
Санаи барҳамдиҳӣ 27 июни 1997
Ҳамммаслакон Роҳбарият ва Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон
Қувваҳои мусаллаҳи Тоҷикистон
Нерӯҳои сиёсй, ҳизбҳо ва ҷунбишҳои тарафдори давлат
Парчами Ӯзбекистон Ҷумҳурии Узбакистон
Парчами Русия Федератсияи Русия
Душманон Иттиҳоди нерӯҳои мухолифини тоҷик ва нерӯҳои ба вай содиқ
Иштирок дар даргириҳо Ҷанги шаҳрвандии Тоҷикистон

Таърих

вироиш

Моҳи июни соли 1992 мубориза алайҳи Иттиҳоди мухолифони тоҷик оғоз кард. Муассисони ин ҷунбиш Сангак Сафаров ва Сафаралӣ Кенҷаев буданд. Он базудӣ дар миёни ҳокимони Тоҷикистон маҳбубият пайдо кард ва тирамоҳи соли 1992 собиқадорони Артиши Шӯравӣ ва КГБ, милисаҳои маҳаллӣ ва кормандони ҳифзи ҳуқуқ ба Фронти халқӣ пайвастанд. Раҳбарияти фронт баъдан бо сабаби ҳузури зиёди кормандони собиқи КГБ бо номи «Юрчикӣ», ки ба номи Юрий Андропов ном дошт, маъруф шуд[3]. Ба дунбол, дар охири соли 1992 бештари ҷонибдорони раисиҷумҳури пешин Раҳмон Набиев ба Фронти халқӣ пайвастаанд.

18 декабри соли 1992 аз ҷониби Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон Қарор «Дар бораи таъсиси Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон» ба имзо расида, он дар заминаи «Фронти халқӣ» ва қувваҳое, ки Ҳукумати конститутсиониро ҷонибдорӣ мекарданд, таъсис дода шуд[4].

27 июни соли 1997 ҷунбиши Фронти халқии Тоҷикистон барҳам дода шуд. Дар пайи созишномаи сулҳи соли 1997 чанд воҳиди фронт ба ҳайати Артиши миллии Тоҷикистон дохил шуданд.