Абусулаймон Довуд ибни Алии Зоҳирӣ (ар. داود بن علي الظاهري‎; 815, Куфа, Ироқ, Хилофати Аббосиён883, Бағдод) — фақеҳ, муҳаддис ва муҷтаҳиди эронитабор, бунёнгузори мазҳаби зоҳирӣ, шогирди Исҳоқ ибни Роҳуя ва устоди Муҳаммад Ҷарири Табарӣ.

Довуди Зоҳирӣ
араб. ар. داود بن علي الظاهري
сурат
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл: фақеҳ, муҳаддис
Таърихи таваллуд: 815
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт: 883
Маҳалли даргузашт:
Маҳалли дафн:
Кишвар:
Эътиқод: ислом ва суннӣ
Фарзандон: Muhammad bin Dawud al-Zahiri[d]
Самти фаъолият: фиқҳ, усули фиқҳ[d] ва илми ҳадис
Устодон: Муҳаммади Шофеъӣ, Аҳмад ибни Ҳанбал, Исҳоқ ибни Роҳавайҳ, Abu Thawr[d] ва Яҳё ибни Маъин
Шогирдон: Niftawayh[d], Muhammad bin Dawud al-Zahiri[d], Муҳаммад Ҷарири Табарӣ, Ruwaym[d], Abd Allah al-Qaysi[d] ва Ибни Ҳазм
Вироиши Викидода

Адабиёт

вироиш