Фалсафаи ишқ
Фалсафаи ишқ — равияи фалсафиест, ки ишқро меомӯзонад.
Таърих
вироишАсосгузори фалсафаи ишқ Эмпедокл буд[1]. Сипас Афлотун фалсафаи ишқро густариш медод.
Фалсафаи масеҳӣ
вироишМақолаи асосӣ: Масеҳият
Китоби Муқаддас мегӯяд:
|
Барои одам хуб аст, ки ба зан даст нарасонад. Ҳаворӣ Павел. Номаи якум ба Қуринтиён. 7:1 (Оиладорӣ)
|
|
|
|
Аммо агар оиладор ҳам шавӣ, гуноҳе намекунӣ; ва агар бокирае оиладор шавад, гуноҳе намекунад. Лекин чунин касон дар ҷисм азоб мекашанд, ва ман инро бароятон намехоҳам. Ҳаворӣ Павел. Номаи якум ба Қуринтиён. 7:28 (Муҷаррадон)
|
|
|
|
Шунидаед, ки гуфта шудааст: “Зино накун”. Лекин Ман ба шумо мегӯям: ҳар кӣ ба зане бо чашми шаҳват нигоҳ кунад, дар дили худ бо вай зино кардааст. Исои Масеҳ, Инҷили Матто. 5:27-28 (Зино)
|
|
Аҳли дар ҷаҳон шинохтаи фалсафа аз қабили Августин[2], Николай Бердяев[3], Карол Войтила[4][5] ва бисёр дигарон дар ин мавзӯъ осори ҷовидонӣ офаридаанд.
Фалсафаи исломӣ
вироишМақолаи асосӣ: Фалсафаи исломӣ
Ибни Сино «Рисолаи ишқ»-ро навишт[6]. Ибни Ҳазм муаллифи китоби «Таук аль-Хамама»[7] аст. Дар «Китоб-уз-зуҳра» ба забони арабӣ назарияи ишқи афлотунӣ[ru] тафсир шудааст[8].
Нигаред низ
вироишАдабиёт
вироиш- Сергей Булгаков. Пол в человеке Бойгонӣ шудааст 24 сентябри 2021 сол. // Сергей Булгаков. «Свет невечерний». Созерцания и умозрения Бойгонӣ шудааст 24 сентябри 2021 сол. Москва, «Путь», 1917. — 417 с.
- Борис Вишеславтсев. Этика преображенного эроса Бойгонӣ шудааст 24 сентябри 2021 сол.. — Париж, 1931.
- Лев Карсавин. Noctes Petropolitanae
- Клайв Люис. Чор ишқ
- Пико делла Мирандола. Комментарий к "Канцоне о любви" Джироламо Бенивьени
- Вячеслав Шестаков. Эрос и культура. Философия любви и европейское искусство. — М.: Республика, 1999.
- Юлиус Эвола. Метафизика пола. — М.: Беловодье, 1996. — 448 с. — ISBN 5-88901-006-9.
- О любви и красотах женщин: Трактаты о любви эпохи Возрождения. — Сост. и авт. вступит, ст. В.П. Шестаков. – М.: Республика, 1992. – 368 с. ил. ISBN 5–250–01831–9
- Русский Эрос, или Философия любви в России. — М.: Прогресс, 1991. — 480 с. — ISBN ISBN 5-01-00268-9
- Crone, Anna Lisa (2010). Eros and Creativity in Russian Religious Renewal: The Philosophers and the Freudians. — Russian History and Culture. 3. Netherlands: Brill Publishers. ISBN 978-9004180055
- Naldoniova, Lenka. The Meaning of Love in V. Solovyov and P. Florensky // Religion and Culture in Russian Thought. Philosophical, Theological and Literary Perspectives / Edited by Teresa Obolevitch and Paweł Rojek. — Kraków: Pontifical University of John Paul II, 2014. — P. 12-18. — ISBN 978-83-7438-380-6.
- Nelson, J. Ch. Renaissance Theory of Love. N. Y., 1958.
Эзоҳ
вироиш- ↑ Вячеслав Шестаков. Европейский эрос. Философия любви и европейское искусство. Маскав: ЛКИ, 2020 ISBN 978-5-382-01970-3
- ↑ Августин. О супружестве и похоти
- ↑ Николай Бердяев. Метафизика пола и любви Бойгонӣ шудааст 24 сентябри 2021 сол.
- ↑ Карол Войтила. ЛЮБОВЬ И ОТВЕТСТВЕННОСТЬ. Этическое исследование. — Маскав: Издательство «Кругь», 1993
- ↑ Галина Рарот. Интегральная концепция любви (Р. Штернберг, В. Соловьев, К. Войтыла) Бойгонӣ шудааст 3 сентябри 2021 сол. // „Соловьёвские исследования”, 64, 4, 2019, s. 57-70, DOI: 10.17588/2076-9210.2019.4.057–070
- ↑ Серебряков С.Б. Трактат Ибн Сины (Авиценны) о любви. — Тбилиси: Мецниереба, 1976.
- ↑ (рус.) Ожерелье голубки. Пер. с араб. М. А. Салье под ред. И. Ю. Крачковского. М.: Издательство восточной литературы, 1957.
- ↑ Иброҳимов Фурқатҷон Муродович. ФАЛСАФАИ АСРИМИЁНАГИИ ТОҶИК ДАР ТАҲҚИҚОТИ АНРИ КОРБЕН Бойгонӣ шудааст 25 сентябри 2021 сол.. ДИССЕРТАТСИЯ барои дарёфти дараҷаи илмии доктори фалсафа PhD, доктор аз рӯйи ихтисоси 6D020100-фалсафа. Душанбе – 2020. – С. 99.
Пайвандҳо
вироиш
|
Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |