Абдулвоҳид Шамолов
Абдулвоҳид Шамолов (Шамолов Абдулвоҳид Абдулоевич; 29.09.1958, шаҳри Кӯлоб) – файласуф ва мутафаккири тоҷик. Доктори илмҳои фалсафа (2002), профессор[1].
| Шамолов Абдулвоҳид Абдуллоевич | |
 | |
| Таърихи таваллуд | 29 сентябр 1958 (65 сол) |
| Зодгоҳ | ноҳияи Кӯлоб, ҶШС Тоҷикистон |
| Кишвар |
 Тоҷикистон |
| Фазои илмӣ | таърих |
| Ҷойҳои кор | Институти фалсафа |
| Дараҷаи илмӣ: | доктори илмҳои фалсафа |
| Алма-матер | Университети Давлатии Тоҷикистон ба номи В. И. Ленин |
Зиндагинома вироиш
Абдулвоҳид Шамолов 29.09.1958 дар шаҳри Кулоб таваллуд шудааст. Мактаби №7 шаҳри Кӯлобро хатм кардааст. Хатмкардаи факултаи шарқшиносии Университети давлатии Тоҷикистон ба номи В.И.Ленин (Донишгоҳи миллии Тоҷикистон). Баъди хатми соли чаҳоруми таҳсил тариқи Сарраёсати 10-уми Вазорати мудофиаи Иттиҳоди Шуравӣ аз соли 1979 то соли 1981 дар Ҷумҳурии демократии Афғонистон ба сифати афсар, соли 1982 то соли 1987 дар дастгоҳи мусташорияти иқтисодии Сафорати Иттиҳоди Шуравӣ дар Кобул фаъолият кардааст. Соли 1990 дар бахши аспирантура дохил шуда, соли 1991 рисолаи номзадӣ дифоъ кардааст. Баъдан ба ҳайси муовини Сарраёсати АД-и Шурои вазирони Тоҷикистон, Сардори раёсати Кумитаи кор бо ҷавонони назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон (1997-2002), муовини раиси ХДМТ (2002-2004), Директори институти фалсафа ва ҳуқуқи Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон (2009 -2015)[2][3], муовини раиси Дастгоҳи Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон (2016-2019) фаъолият карда, аз соли 2019 то ҳол мудир ва профессори[4] кафедраи филиали Донишгоҳи давлатии Москва дар шаҳри Душанбе фаолият дорад.
Дар конференсияҳои байналмилалии Руссия, Қазоқистон, Қирғизистон, Озарбойҷон, Узбекистон, Афғонистон, Туркия, Покистон, Ҳиндустон, Эрон, Корея, Сингапур, Хитой, Хорватия, Шветсия, Олмон, Фаронса, Белгия ва дигар кишварҳо маърӯза ва баромад намудааст.
Ҷоизаҳо вироиш
Барои мардонагӣ ва далерӣ ҳангоми иҷрои қарзи башардӯстона дар Афғонистон бо орденҳои “Ситораи сурх”, “Барои мардонагӣ ва ҷасорат”, ҳамчунин, 14 медалҳои Афғонистон, Иттиҳоди Шуравӣ ва Итифоқи собиқадорони Афғонистон дар Россия “Барои шуҷоат”, “Барои ҷасорат” ва чандин орденҳои дигар сарфароз гардидааст.
Осор вироиш
- Сиёсатшиносӣ
- Абу Ханифа и возрождение национального самосознания таджиков. — Д.: Дониш, — 2009, —320 с.
- Геополитичекие игры. — Д.: Дониш, — 2015, — 133 стр.
- Этнонациональные и современные праздники. — Д.:, — 2016, — 101 с.
- фалсафа
- Этика Абухамида Газали и Насириддина Туси: сравнительный анализ. — Д.: Ирфон, — 1994. — 180 с.
- Политическая философия Абухамида Газали. — Д.: Дониш, —1996. — 330 с.
- Философия поэзии предков. —Д.: Авесто, — 1999, — 92 с.
- Философия Мотуриди Самарканди. — Д.: Авесто, — 2000, — 286 с.
- Философские воззрения Абухамида Газали. — Д.: Дониш, — 2002, — 365 с.
- Философия теологии Абухамида Газали. — Д.: Пайванд, —2008. — 476 с.
- Место «Возрождения наук» Абухамида Газали в мире ислама. — Д.:, Пайванд, — 2008. — 123 с.
- Жизнь и творческое наследие Абу Ханифы. — Д.: Дониш, — 2009. — 317 с.
- Калам Моварауннахра. — Д.: Дониш, — 2014. — 534 с.
- Философия нанонауки. — Д.: Дониш, — 2023.
- Ҷомеашиносӣ
- Вопросы молодежной политики в Республике Таджикистан. — Д.: Ирфон, —1994 — 287 с.
- Осори Ибни Сино. бо забонҳои тоҷикӣ ва русӣ. — Д.: Дониш, — 2010.
- Алии Ҳамадонӣ. Захирату-л-мулук. —Д.: Ирфон, —1994.
- Носири Хусрав. Рисолаҳои фалсафӣ. —Д.: Ирфон, — 2004, — 407 с.
- Хоҷа Аҳрори Валӣ ва пайравони ӯ. — Д.: Дониш, — 2004.
- Абӯҳомид Муҳаммад Ғазолӣ. Эҳё улумиддин. — Д.: Дониш, — 2008.
Эзоҳ вироиш
- ↑ Шамолов Абдулвохид Абдуллаевич — профиль | ИСТИНА(рус.). istina.ipmnet.ru. 30 Январ 2024 санҷида шуд.
- ↑ Рӯнамоии китоби «Таърихи фалсафаи халқи тоҷик: аз замони қадим то асри XV». anrt.tj. 30 Январ 2024 санҷида шуд.
- ↑ А.Шамолов: «Таджикистан на практике показал свою приверженность сотрудничеству с Афганистаном» | НИАТ "Ховар" (ru-RU). 30 Январ 2024 санҷида шуд.
- ↑ Sputnik Тоҷикистон. Шамолов: гуруҳҳои тундрав нақшаи ҳамла ба Тоҷикистонро доранд(тоҷ.). Sputnik Тоҷикистон (20150709T1601+0500). 30 Январ 2024 санҷида шуд.