Забони сариқӯлӣ

(Тағйири масир аз Забони сариқулӣ)

Забони сариқӯлӣ — дар минтақаи Тошқӯрғони ноҳияи худмухтори Ӯйғуристони Чин мустаъмал аст ва ба забонҳои бартангӣ ва рошорвӣ қаробат дорад. Чунонки Т.Н Пахалина зикр кардааст, ба ин забон ҳудуди 10 ҳазор нафар аҳолии ин макон такаллум мекунанд ва се гӯиши он роиҷ аст. Теъдоде аз сарикӯлиҳо дар ноҳияи Мурғоби дар ҳудуди Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшони Тоҷикистон зиндагӣ мекунанд. Забони қирғизӣ дар гуфтори сариқӯлиёни Мурғоб таъсири зиёде бар ҷой гузоштааст.[3]

Забони сариқӯлӣ
Номи қавмӣ تۇجىك زىڤ
Тоҷик зив
Tujik ziv
Кишварҳо
Шумораи умумии гӯишварон
  • 16 000 тан
Вазъ хатари азбайнравӣ вуҷуд дорад[d][2]
Таснифот
забонҳои ҳиндуаврупоӣ
забонҳои ҳиндуэронӣ
забонҳои эронӣ
забонҳои эронии шарқӣ
забонҳои помирӣ
забони сариқӯлӣ
Коди забонӣ
ISO 639-1
ISO 639-2
ISO 639-3 srh
Atlas of the World’s Languages in Danger 1461
Ethnologue srh
ELCat 5413
IETF srh
Glottolog sari1246
Ниг. низ: Лоиҳа:Забоншиносӣ

Адабиёт вироиш

  • Пахалина Т. Н. Памирские языки. — М.: Наука (ГРВЛ), 1969. — 164 с. — (Языки народов Азии и Африки).
  • Языки и этнография «Крыши мира». СПб.: «Петербургское Востоковедение», 2005. — 112 с.
  • Payne, John, «Pamir languages» in Compendium Linguarum Iranicarum, ed. Schmitt (1989), 417—444.
  • Эдельман Д. И. Памирские языки // Лингвистический энциклопедический словарь. — М.: СЭ, 1990.

Эзоҳ вироиш