Энрико Карузо
Энрико Карузо (24 феврал 1873 ё 25 феврал 1873[1], музофоти Неапол[d], Подшоҳии Итолиё[5] ё Неапол[1] — 2 август 1921[2][3][4][…], Неапол, Подшоҳии Итолиё[1]) — овозхони барҷастаи итолиёӣ (тенори драматикӣ). Мусиқичӣ — боистеъдоди худомӯз. Энрико Карузо қариб 30-сол чун ситораи намоёни услуби сурудхонии белканто байни намояндагони истеъдоди барҷастаи итолиёӣ дурахшидааст. Энрико Карузо маҳз бо овози зебои ҳайратангези пурқувваташ шуҳрати ҷаҳонӣ ба даст овард. Ӯ дар беҳтарин саҳнаҳои Аврупо ва Амрико бо муваффақият ҳунарнамоӣ кардааст. Қуллаи баландтарини санъати вокалӣ — саҳнавии Энрико Карузо нақшҳои Хосе («Кармен»-и Бизе), Манрико («Трубадур»-и Верди), Радамеса («Аида»-и Верди), Канио («Паятси»-и Леонковалло), Каварадосси («Тоска»-и Пуччини) ва дигарон буд. Ҳамчунин Энрико Карузо беҳтарин иҷрокунандаи романсҳо ва сурудҳои халқии итолиёӣ ба ҳисоб мерафт.[6]
 | |
| Иттилооти асосӣ | |
| Ном ба ҳангоми таваллуд | итол. Enrico Caruso |
| Таърихи таваллуд | 24 феврал 1873 ё 25 феврал 1873[1] |
| Зодгоҳ | |
| Таърихи даргузашт | 2 август 1921[2][3][4][…] (48 сол) |
| Маҳалли даргузашт | |
| Солҳои фаъолият | 1894 — 1921 |
| Кишвар | |
| Пеша(ҳо) | сарояндаи опера |
| Навъи садо | тенор |
| Сабк | опера |
| Ношир(он) | Victor Talking Machine Company[d] |
| Ҷоизаҳо | |
 Парвандаҳо дар Викианбор |
|
_crowned.svg){kind=small}
Эзоҳ
вироиш- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 Archivio Storico Ricordi — 1808.
- ↑ 2.0 2.1 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформаи додаҳои боз — 2011.
- ↑ 3.0 3.1 Lundy D. R. The Peerage (ингл.)
- ↑ 4.0 4.1 https://www.operavivra.com/artists/tenors/caruso-enrico
- ↑ 5.0 5.1 Deutsche Nationalbibliothek Record #118667335 // Общий нормативный контроль (GND) (нем.) — 2012—2016.
- ↑ Обидпур Ҷ. Луғатномаи тафсирии мусиқӣ / зери назари Б.Қобилова. — Душанбе: Аржанг, 2019. — С.172. — 480 с. ISBN 978-999-47-43-90-2(тоҷ.)