Мамадшо Илолов

Мамадшо Илолов
	Мамадшо Илолов
	Мамадшо Илолов
Санаи таваллуд:	14 март 1948 (Шаблон:Син)
Зодгоҳ:	ноҳияи Шуғнон
Мамлакат:	Тоҷикистон
Фазои илмӣ:	риёзиёт
Ҷойҳои кор:	ДДТ ба номи В.И.Ленин, Донишгоҳи давлатии Хоруғ ба номи М. Назаршоев, вакили Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Вазири меҳнат ва ҳифзи иҷтимоии аҳолии Ҷумҳурии Тоҷикистон,Фарҳангистони улуми Тоҷикистон
Дараҷаи илмӣ:	доктори илмҳои физика ва математика
Унвонҳои илмӣ:	профессор, академики АИ ҶТ
Алма-матер:	Институти давлатии Воронеж
Маъруф ба:	; ;
Ҷоизаҳо:	Ордени «Шараф» дараҷаи 1, медали «10-солагии Ҷаласаи XVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон», медали Ҷашнии «20-солагии Истиќлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон», ордени «Иттиҳод» (ИДМ), медали Пушкин (Русия)

Илолов Мамадшо (14 марти 1948 ноҳияи Шуғнон, Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон) — олим, риёзидон, ходими давлатӣ, собиқ Президенти Фарҳангистони улуми Тоҷикистон (Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон) (2005-2013), академик, доктори илмҳои физикаю риёзӣ (1992), Академики Фарҳангистони улуми Тоҷикистон (2005), профессор (1994). Академик (2005, ихтисос – «математика», узви вобастаи Фарҳангистони улуми Тоҷикистон 1997), узви хориҷии Академияи миллии илмҳои Ҷумҳурии Қазоқистон (2005).

ҲолномаВироиш

Соли 1970 Институти давлатии Воронежро хатм намудааст.
Солҳои (1970 - 1995) - омӯзгори калон, дотсенти ДДТ ба номи В.И.Ленин,
Солҳои (1990-1991) - сардори бахши илмиву тадқиқотии ДДТ ба номи В.И.Ленин,
Солҳои (1991-1992) - сардори шӯъбаи илм ва нашри Вазорати маорифи ҶТ,
Солҳои (1992-1995) - ректори Донишгоҳи давлатии Хоруғ ба номи М. Назаршоев,
Солҳои 1995 ва 2000 - вакили Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, раиси кумитаи парлумон оид ба илм, маориф ва сиёсати ҷавонон,
Солҳои 2003 - 2005 - Вазири меҳнат ва ҳифзи иҷтимоии аҳолии Ҷумҳурии Тоҷикистон,
Солҳои 2005 - 2013 - Президенти Фарҳангистони улуми Тоҷикистон,
6 декабри соли 2013 бо сабаби ба нафақа баромаданаш аз вазифаи Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон озод карда шудааст.
аз соли 2013 - то ҳоло академики Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон.

Осори илмӣВироиш

Абстрактная задача для уравнений Хейла//Нелинейные краевые задачи математической физики и их приложения. - Киев, 1990
Инвариантные торы дифференциальных уравнений в банаховом пространстве.//Укр. мат. журн.,1998,том 50, № 1
К существованию малых периодических решений дифференциально-разностных уравнений в критическом случае.// Изв. АН ТаджССР: сер. физ.-мат., хим. и геол. наук, 1985, №11 (103)
К теории неоднородных по времени эволюционных уравнений с импульсным воздействием//Докл. АН СССР 1991, том 316,№6
К теории периодических решений функционально-дифференциальных уравнений в гильбертовом пространстве// Нелинейные проблемы дифференциальных уравнений и математической физики: Тез. докл. Всесоюз. конф. - Тернополь,1989 выпуск 1
К теории эволюционных уравнений с импульсным воздействием//Докл. АН СССР,1991 том 316№4
Неоднородные эволюционные уравнения с импульсных воздействиями// Укр. мат. журн., 1992,том 44
О задаче Коши для одной системы уравнений Кортевега - де Фриза// Известия АН РТ: Сер. физ.-мат. хим. и геол. 2001, №1
Периодические случайные возмущения дифференциальных уравнений нейтрального типа// Диф. уравнения,1985 том 21,№ 5
Stability of periodical solution one model of epidemics|издание= Proc. / XI Int. Conf. of Nonlinear Ossilations. - Budapest,1987
Асадуллаев И. К., Илолов М. И. Первичность и универсальность веры и разума// ЦентрАзия,2011

МукофотВироиш

Бо ордени «Шараф» дараҷаи 1,
медали «10-солагии Ҷаласаи XVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон»,
медали Ҷашнии «20-солагии Истиќлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон»
Бо ордени «Иттиҳод» (ИДМ), медали Пушкин (Россия) сарфароз гардонида шудааст.^[1]

Пайвандҳои берунаВироиш

МанобеъВироиш

↑ Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Ҳайати шахсӣ. – Душанбе: Дониш, 2011. - 216 с.

[1] Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Ҳайати шахсӣ. – Душанбе: Дониш, 2011. - 216 с.

[1]