Мамадшо Илолов
Илолов Мамадшо (14 марти 1948ноҳияи Шуғнон, Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон) — риёзидон, ходими давлатӣ, собиқ Президенти Фарҳангистони улуми Тоҷикистон (Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон) (2005-2013), академик, доктори илмҳои физикаю риёзӣ (1992), Академики Фарҳангистони улуми Тоҷикистон (2005), профессор (1994). Академик (2005, ихтисос – «математика», узви вобастаи Фарҳангистони улуми Тоҷикистон 1997), узви хориҷии Академияи миллии илмҳои Ҷумҳурии Қазоқистон (2005).
| Мамадшо Илолов | |
|---|---|
| Мамадшо Илолов | |
 | |
| Таърихи таваллуд: | 14 март 1948 (Шаблон:Син) |
| Зодгоҳ: | ноҳияи Шуғнон |
| Кишвар: |
 Тоҷикистон |
| Фазои илмӣ: | риёзиёт |
| Ҷойҳои кор: | ДДТ ба номи В.И.Ленин, Донишгоҳи давлатии Хоруғ ба номи М. Назаршоев, вакили Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Вазири меҳнат ва ҳифзи иҷтимоии аҳолии Ҷумҳурии Тоҷикистон,Фарҳангистони улуми Тоҷикистон |
| Дараҷаи илмӣ: | доктори илмҳои физика ва математика |
| Унвонҳои илмӣ: | профессор, академики АИ ҶТ |
| Алма-матер: | Институти давлатии Воронеж |
| Роҳбари илмӣ: | Самойленко Анатолий Михайлович[1] |
| Маъруф ба: |
|
| Ҷоизаҳо: | Ордени «Шараф» дараҷаи 1, медали «10-солагии Ҷаласаи XVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон», медали Ҷашнии «20-солагии Истиќлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон», ордени «Иттиҳод» (ИДМ), медали Пушкин (Русия) |
ҲолномаВироиш
- Соли 1970 Институти давлатии Воронежро хатм намудааст.
- Солҳои (1970 - 1995) - омӯзгори калон, дотсенти ДДТ ба номи В.И.Ленин,
- Солҳои (1990-1991) - сардори бахши илмиву тадқиқотии ДДТ ба номи В.И.Ленин,
- Солҳои (1991-1992) - сардори шӯъбаи илм ва нашри Вазорати маорифи ҶТ,
- Солҳои (1992-1995) - ректори Донишгоҳи давлатии Хоруғ ба номи М. Назаршоев,
- Солҳои 1995 ва 2000 — вакили Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, раиси кумитаи парлумон оид ба илм, маориф ва сиёсати ҷавонон,
- Солҳои 2003 — 2005 — Вазири меҳнат ва ҳифзи иҷтимоии аҳолии Ҷумҳурии Тоҷикистон,
- Солҳои 2005 — 2013 — Президенти Фарҳангистони улуми Тоҷикистон,
- 6 декабри соли 2013 бо сабаби ба нафақа баромаданаш аз вазифаи Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон озод карда шудааст.
- аз соли 2013 — то ҳоло академики Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон.
Осори илмӣВироиш
- Абстрактная задача для уравнений Хейла//Нелинейные краевые задачи математической физики и их приложения. - Киев, 1990
- Инвариантные торы дифференциальных уравнений в банаховом пространстве.//Укр. мат. журн.,1998,том 50, № 1
- К существованию малых периодических решений дифференциально-разностных уравнений в критическом случае.// Изв. АН ТаджССР: сер. физ.-мат., хим. и геол. наук, 1985, №11 (103)
- К теории неоднородных по времени эволюционных уравнений с импульсным воздействием//Докл. АН СССР 1991, том 316,№6
- К теории периодических решений функционально-дифференциальных уравнений в гильбертовом пространстве// Нелинейные проблемы дифференциальных уравнений и математической физики: Тез. докл. Всесоюз. конф. - Тернополь,1989 выпуск 1
- К теории эволюционных уравнений с импульсным воздействием//Докл. АН СССР,1991 том 316№4
- Неоднородные эволюционные уравнения с импульсных воздействиями// Укр. мат. журн., 1992,том 44
- О задаче Коши для одной системы уравнений Кортевега - де Фриза// Известия АН РТ: Сер. физ.-мат. хим. и геол. 2001, №1
- Периодические случайные возмущения дифференциальных уравнений нейтрального типа// Диф. уравнения,1985 том 21,№ 5
- Stability of periodical solution one model of epidemics|издание= Proc. / XI Int. Conf. of Nonlinear Ossilations. - Budapest,1987
- Асадуллаев И. К., Илолов М. И. Первичность и универсальность веры и разума// ЦентрАзия,2011
ҶоизаҳоВироиш
- Бо ордени «Шараф» дараҷаи 1,
- медали «10-солагии Ҷаласаи XVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон»,
- медали Ҷашнии «20-солагии Истиќлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон»
- Бо ордени «Иттиҳод» (ИДМ), медали Пушкин (Россия) сарфароз гардонида шудааст.[2]
Пайвандҳои берунаВироиш
ЭзоҳВироиш
- ↑ Математическая генеалогия (ингл.) — 1997.
- ↑ Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Ҳайати шахсӣ. – Душанбе: Дониш, 2011. - 216 с.