Ҳиндустони Шимолу Шарқӣ

Ҳиндустони Шимолу Шарқӣ
Ҳиндустони Шимолу Шарқӣ
Кишвар	[[\|]]
Таърих ва ҷуғрофиё
Масоҳат	262 230 км²;
Вақти минтақавӣ	Indian Standard Time[d]
	Парвандаҳо дар Викианбор

Ҳиндустони Шимолу Шарқӣ — як минтақаи шарқии Ҳиндустон аст, ки бо боқимондаи кишвар бо долони танг пайваст шудааст.

Ҷуғрофия

Ба ҳайати Ҳиндустони Шимолу Шарқӣ 7 иёлат ("Ҳафт бародар") дохил мешаванд:

1. Аруначал Прадеш 2. Ассам 3. Манипур 4. Меғалая 5. Мизорам 6. Нагаланд 7. Трипура.

Баъзан Сикким низ ба минтақа дохил карда мешавад.

Давлатҳои наздисарҳадии Ҳиндустон — Непал, Бутан, Чин, Мянма ва Бангладеш мебошанд. Аммо, онҳо танҳо 21 км сарҳади муштарак бо боқимондаи Ҳиндустон тавассути долони танги Силигури доранд. Ба аксарияти қисмати заминҳои Аруначал Прадеш давлати Чин даъво мекунад.

Таърих

Минтақаи Шимолу Шарқӣ ба харитаи сиёсии Ҳиндустон танҳо дар замони муосир илова карда шуд. Ассам, Нагаланд, Мизорам ва Меғалая дар таърихи тӯлонии гузаштаи худ ҷузъи сиёсии Ҳиндустон набуданд; Манипур ва Трипура давлатҳои феодалӣ; Аруначал Прадеш ва Сикким дар ибтидои асри ХХ ба қисми Бритониёи Кабир дар Ҳиндустон дохил набуданд.

Ин минтақаҳо ба Ҳиндустони Бритониё, ҳамчун мақомоти мустамликавии бритониёӣ, ҳудудҳои сарҳадиро ҳамчун як буфер байни мулкҳои Ҳиндустони Бритониё ва қувваҳои беруна ба таври анъанавӣ, ҳамроҳ мекарданд. (Масалан, Ассам, Манипур ва Трипура дар шимолу шарқ ва Балуҷистон дар шимолу ғарб).

Пас аз ба даст овардани истиқлоли Ҳиндустон дар соли 1947, тавсеаи давлат ва дастгоҳи сиёсии Ҳиндустон мушкил буд. Сикким дар соли 1947 ба зери ҳимояти Ҳиндустон афтод ва дар соли 1975 пурра ба Ҳиндустон дохил карда шуд. Мушкилоти ҷамоаи мусулмонон дар шимолу шарқи Ҳиндустон мустақиман ба Ҷумҳурии Бангладеш вобаста аст, ки то соли 1971 музофоти шарқии Покистон буд.

Иқлим

Ҳиндустони Шимолу Шарқӣ, асосан Минтақаҳои субтропикӣ фазои намнокӣ субтропикӣ дорад, бо намнокии гарми тобистон, шамолҳои бошиддат ва зимистонҳои ҳалим. Дар баробари соҳили ғарбии Ҳиндустон, ин минтақа, дар якҷоягӣ бо баъзе иёлатҳо ба минтақаҳои Ҳиндустон, ки охирин ҷангалҳояш боқимондаанд, дохил мешавад. Иёлатҳои Аруначал Прадеш ва Сикким дорои иқлими кӯҳӣ бо зимистони сард ва барф ва тобистони мулоим ҳастанд.

Шимолу шарқ - минтақаи зилзиланокии баланд аст. Зилзилаи Ассам дар соли 1897 яке аз зилзилаҳои шадид дар ҷаҳон буд. Зилзилаи соли 1950 дар минтақаҳои кӯҳӣ ба фаромадани лойоб ва ярчҳои калон оварданд, ки ба шиддатнокии лойоби канали Брахмапутра дар ҳамворӣ оварда буд; обхезиҳо дар инҷо доимӣ шуданд. Ҳукумати марказӣ Шӯрои назорати обхезии Брахмапутраро таъсис додааст.

Флора ва фауна

Ҷангалҳо, ки тақрибан 60% қаламравро фаро мегиранд, яке аз сарватҳои асосии Аруначал Прадеш мебошанд. Иқлими онҳо гуногун аст - аз тропикии намнок, ҳамешасабз дар доманаи кӯҳҳо, то ҷангалҳои васеи хамвории нишебиҳои миёна ва ҷангалҳои сӯзанбарг дар қатори болоии ҷангал.

Дар он ҷойҳо буттазорҳои рододендронҳо, бамбукҳо ва кактусҳо мавҷуданд, орхидеяҳои боҳашамат дар ҷангалҳои тропикӣ мешукуфанд. Намудҳои гуногуни ҳайвонот: филҳои ваҳшӣ, бабрҳо, питонҳо (pythons), оҳуи аккосӣ, кабарга, паланги барфӣ, хирсҳо ва дигарон низ ҳастанд. Аммо, коркарди саноатии ашёи хоми ҷангал, инчунин пайдоиши дигар соҳаҳои саноати муосир танҳо бо ташкили шабакаи зарурии нақлиёт ва заминаи энергетикӣ имконпазир аст.

Аруначал Прадеш дорои бузургтарин захираҳои гидроэнергетикӣ дар кишвар мебошад, ки дар Диханг зиёда аз 4 миллион кВт, Луҳита - зиёда аз 3 миллион кВт, Дибанг - тақрибан 900 ҳазор кВт, Каменга - 600, Субансири - қариб 200 ҳазор. кВт аст. Аммо, дар ин минтақаи хеле сейсмикӣ, ки дар натиҷаи он лойобаҳо ва ярчҳо ба амал меоянд, дастнораси нақлиёт, қобилият надоштан ба шароити мураккаби сохтмон таҳияи ин захираҳоро душвор мегардонад.

Фарҳанг

Ҳеч як гурӯҳи этникӣ, ки дар ин ҷо зиндагӣ мекунанд, аксарияти кулли аҳолии минтақаро ташкил намедиҳанд. Бузургтарин миллатҳо, асамиҳо ва бенгалиҳо мебошанд, аммо ғайр аз онҳо даҳҳо гурӯҳҳои камшумори қавмӣ мавҷуданд: нага, мисо, хаши ва ғайра. Дини маъмултарин дар байни ассамиҳо ва бенгалиҳо ин ҳиндуия буда, пайравони он қисми зиёди аҳолии Ассам ва Трипурро ташкил медиҳанд.

Аммо, дар маҷмӯъ, мавқеи ҳиндуҳо дар минтақа наметавонад устувор бошад. Дар ҳақиқат, танҳо дар шимолу шарқи Ҳиндустон иёлатҳое мавҷуданд, ки аксарияташон аз масеҳиён аст: Мегхалая (64% аҳолии иёлот), Мизорам (85%) ва Нагаланд (87%). Ҷамоаҳои сершумори диниро мусулмонҳо ва буддоиҳо низ ташкил медиҳанд. Калонтарин ҷомеаҳои мусулмонӣ дар Ассам ва Нагаланд мавҷуданд.

Ҳиндустони Шимолу Шарқӣ, аз рӯи нажодҳо, забонҳо ва фарҳанг аз дигар иёлатҳои Ҳиндустон хеле фарқ мекунад. Ин минтақа расман ҳамчун категорияи махсуси иёлатҳо дар Ҳиндустон эътироф шудааст. Ин минтақа бо фарҳанги беназири худ, ҳунармандӣ, санъати ҳарбӣ ва зебоӣ маъруф аст. Аз оғози либерализатсияи иқтисодӣ дар солҳои 90-ум, таҳқиқотҳо нишон доданд, ки ин минтақа аз дигар иёлатҳо дар рушд ақиб мондааст.

Нигаред

Пайвандҳо

Эзоҳ

Минтақаҳои Ҳиндустон
Ҳиндустони Шимолӣ · Ҳиндустони Шимолу Шарқӣ · Ҳиндустони Шарқӣ · Ҳиндустони Ғарбӣ · Ҳиндустони Ҷанубӣ