Ҳиндучин

Ҳиндучин ( фр. Indochine ) - нимҷазира дар минтақаи Осиёи Ҷанубу Шарқӣ ҷойгир аст.

Харитаи Нимҷазираи Ҳиндучин

Этимология

Номгузорӣ аз ҷониби аврупоиҳо (фаронсавӣ) аз калимаҳои " Ҳиндустон " ва " Чин " ташаккул ёфтааст, зеро аврупоиҳо хусусиятҳои ҳиндӣ ва чиниро дар сокинони нимҷазира дидаанд ^[1].

Ҷойгиршавӣ

Масоҳати нимҷазира тақрибан 2 миллион км² аст. Ҳиндучин аз ғарб тавассути гулугоҳи Бенгал ва баҳри Андамании уқёнуси Ҳинд, гулӯгоҳи Малакка, дар ҷануб ва шарқ - ба уқёнуси Ором тавассути баҳри Ҷанубии Чин ва халиҷи Сиам ва Бакбо (Тонкин) шуста мешавад. Дар сарҳади шимоли нимҷазира тазмин аз тарафи анҷомёбии резишгоҳи дарёҳои Ганг ва Брахмапутра дар резишгоҳи дарёи Хонгха. Дар охири қисмати ҷанубии Ҳидучин ҳамчун шакли дарозшакл як нимҷазира Малакка ҷойгир шудааст.

Иқлим

Иқлим муссони суб экваториалӣ, дар нимҷазираи Малакка экваториалӣ аст. Дар қисми ҳамвори нимҷазира ҳарорати миёнаи ҳаво аз 20 ° С паст намешавад, дар баҳор ва тобистон ба 28-30 °C мерасад. Дар кӯҳҳо ҳарорати ҳаво то 15 °C ва поён меравад.

Дар доманакӯҳҳои ғарбии кӯҳҳо ҳар сол 2,5-5 ҳазор мм бориш ба амал меояд, фасли бориш бештар тобистон аст. Дар даруни нимҷазира дар баъзе ҷойҳо солона аз 1 ҳазор мм кам бориш мешавад. Дар соҳили шарқии Ҳиндустон, мавсими сербориш зимистон аст, дар ин ҷо то 2 ҳазор сол кам мешавад. мм бориш

Наботот

Растаниҳои табиии нимҷазираи Ҳиндучин асосан аз ҷангалҳои намии тропикии таркибаш мураккаб буда, нишебиҳоро бодҳои кӯҳӣ дар бар мегиранд. Дар соҳили ботлоқгардида, рустаниҳои мангр бартарӣ дорад. Заминҳои лалмӣ кишт карда мешаванд, зироати асосии кишоварзӣ биринҷ мебошад. Дар нимҷазираи Малака деҳқонон каучук парвариш мекунанд.

Захираҳои зеризаминӣ

Калонтарин конҳои қалъагӣ ва волфрам асосан дар нимҷазираи Малакка ҷамъ шудаанд.

Давлатҳо

Давлатҳои Вйетнам, Камбоҷа, Лаос, Малайзия (қисми зиёди он), Миёнмор, Таиланд ва инчунин як қисми ками Бангладеш дар нимҷазираи Ҳиндучин ҷойгиранд ^[2].

Эзоҳ

↑ Краткий топонимический словарь. — Москва: Мысль, 1966. — 32 000 экз.
↑ Алексеева Н. Н. ИНДОКИТАЙ Бойгонӣ шудааст 4 Январ 2018 сол. // Большая российская энциклопедия. Том 11. Москва, 2008, стр. 310

Адабиёт

Воейков А. И. Индо-Китай // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
Алексеева Н.Н. ИНДОКИТАЙ Бойгонӣ шудааст 4 Январ 2018 сол. // Энсиклопедияи бузурги рус. Ҷилди 11. Москва, 2008, саҳ 310.

[1] Краткий топонимический словарь. — Москва: Мысль, 1966. — 32 000 экз.

[2] Алексеева Н. Н. ИНДОКИТАЙ Бойгонӣ шудааст 4 Январ 2018 сол. // Большая российская энциклопедия. Том 11. Москва, 2008, стр. 310

[1]

[2]