Душанбе

пойтахти Тоҷикистон
(Тағйири масир аз Пойтахти Тоҷикистон)

Душанбе (форсӣ: دوشنبه‎; шаҳр аз соли 1925, то соли 1929 — Душамбе[5], солҳои 1929—1961 — Сталинобод) — пойтахти То­ҷи­кис­тон, шаҳре бо аҳамияти ҷумҳуриявӣ, бузургтарин маркази илмӣ, фарҳангӣ, сиёсӣ, иқтисодӣ, санъатӣ ва идории кишвар. Болотарин ниҳодҳои давлатии кишвар дар Душанбе воқеъ шудаанд.

Шаҳр
Душанбе
Нишон
Нишон
38°34′23″ с. ш. 68°47′11″ в. д.HGЯO
Кишвар  Тоҷикистон
Тақсимоти дохилӣ 4 ноҳия (Сомонӣ, Сино, Шоҳмансур, Фирдавсӣ)
Раиси шаҳр Рустами Эмомалӣ (аз 2017)
Таърих ва ҷуғрофиё
Таъсис асри XVII
Аввалин номбарӣ 1676
Номҳои пешина Душамбе (1924—1929),
Сталинобод (1929—1961)
Шаҳр аз 1925
Масоҳат 203,2[1] км²
Баландии марказ 706 м
Минтақаи замонӣ UTC+05:00
Аҳолӣ
Аҳолӣ 1 228 400[2] тан (2023)
Зичӣ 5914 тан/км²
Агломератсия Душанбе (3 147 000) (2022)[3]
Миллият тоҷикон – 89,5 %, узбекҳо — 6,7 %, русҳо — 2,6 %, дигар мардум — 1,2 %[4]
Эътиқодот мусалмонон, насрониён
Номи қавмӣ душанбегӣ, душанбегиҳо
Забони расмӣ тоҷикӣ
Шиносаҳои ададӣ
Пешшумораи телефон +992 37
Нишонаи почта 734000
Коди мошин 01 ва 05
dushanbe.tj
Душанбе дар харитаи
Душанбе
Душанбе
 Парвандаҳо дар Викианбор

Аз соли 1924 то 1929 пойтахти ҶМШС Тоҷикистон, аз соли 1929 то 1991 пойтахти ҶШС Точикистон ва аз соли 1991 токунун пойтахти Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошад[6].

Қариб 40 фоизи иқтидори санъатии Тоҷикистон дар шаҳр мутамарказ шуда, 12 % аҳолии кишвар (ба ҳолати 1 июли соли 2023 — 1 228 400 тан[2]) дар ин шаҳр зиндагӣ мекунанд. Аз 12 январи соли 2017 Рустами Эмомалӣ шаҳрдори Душанбе мебошад[7].

Ҷойном

вироиш

Аз ҷойноми «Душанбе» (форсӣ: دوشنبه‎) барои нахустин бор дар китоби Маҳмуд ибни Валӣ «Баҳру-л-асрор фӣ маноқиби-л-ахёр» (таълиф 1636) ва номаи хони Балх Субҳонқул Баҳодур ба шоҳи Русияи Подшоҳӣ Фёдор Алексеевич (декабри 1676) ёд шудааст. Дар санаде бозмонда аз соли 1826 ин шаҳр «Душанбе-қӯрғон» номида шудааст. «Қурғон» вожаи туркӣ ва маънояш «қалъа» аст. Қалъаи Душанбе дар канораи чапи рӯди Варзоб ҷой дошта ва ҳар рӯзи душанбе дар назди он бозор баргузор мешудааст. Номи кунунии пойтахти Тоҷикистон ёдовари ҳамин бозор аст. Азбаски ин ҷойро «Душанбе-бозор» мегуфтанд, деҳкадае, ки бо гузашти замон дар ҷои «Душанбебозор» пайдо шуд ва он Душанбе ном гирифт.

Соли 1924 Душанбе, ки ба шаҳр табдил ёфта пойтахти ҶМШС Тоҷикистон эълом гардид. То соли 1929 он Душамбе (Дюшамбе) ном дошт[8][9]. Аз соли 1929 пойтахти ҶШС Тоҷикистон ба шарафи Иосиф Сталин Сталинобод номида шуд[10]. Дар соли 1961, дар давраи сталинзудоӣ, шаҳр ба номи аслии худ баргардонида шуд, аммо бо имлои дуруст ба Душанбе иваз карда шуд[11].

Мушаххасоти табиъӣ-ҷуғрофиёӣ

вироиш
Мақолаи асосӣ: Ҷуғрофиёи Душанбе

Ҷуғрофиё

вироиш

Дар 38° арзи шимолӣ ва 68° тули шарқӣ дар водии Ҳисор дар баландии 750—930 метр аз сатҳи баҳр дар ду соҳили рӯди Ду­шанбе ҷойгир шудааст. Масоҳати шаҳр то соли 2020 126,6 км² буд ва дар соли 2020 он ба 203,1825 км² васеъ карда шуд[1]. Дар қисми ҷанубии шаҳр Душанбе рӯди Кофар­ниҳон ҷорист ва дар шимоли шаҳр дараи Варзоб воқеъ аст, ки дар он марказҳои истироҳатии пуршуморе ҷойгиранд.

Зилзилахезӣ

вироиш

Зилзилахезии шаҳр хеле болост, тибқи меъёрҳои сохтмонии солҳои 1930—1940 он 7—8 балл ҳисоб карда мешуд[12]. Дар Институти геология, сохтмони ба заминҷунбӣ тобовар ва сейсмологияи Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон дар бобати кам намудани хавфи зилзила пайваста таҳқиқот анҷом медиҳанд[13]. Дар Душанбе Пойгоҳи марказии заминҷунбӣ ва дар атрофи шаҳр стансияҳоии Ҷирино (дар дараи Варзоб), Чӯянгарон (рӯди Сорбо), Қарасу (рӯди Элок), Оқулӣ (рӯди Кофарниҳон) ва ғайра ҷойгиранд[13].

Иқлим

вироиш
Мақолаи асосӣ: Иқлими Душанбе

Ба пойтахти Тоҷикистон хусусиятҳои иқлими шаҳрҳои ҷанубӣ хос аст: ҳавои гарму хушки тобистон ва зимистони нарму ноустувор. Хусусияти муҳимми иқлими шаҳри Душанбе офтобрӯя будани он аст (дар як сол то 2 690 соат). Тӯли рӯз аз 15 соат (дар моҳи июл) то 9,5 соат (дар моҳи декабр) аст[14].

Дамои миёнаи солонаи ҳаво 14,1°С-ро ташкил медиҳад. Январ моҳи аз ҳама сард ба ҳисоб меравад. Дамои миёнаи ҳаво дар моҳҳои зимистон 2-4°С аст. Дар ин давра асосан ҳавои абрнок ва боронӣ ба назар мерасад, ки ба фаъолияти сиклонҳо вобастагӣ дорад. Омадани ҳавои хунук боиси барфу борон ва то 8-10°С сард гаштани ҳаво хоҳад шуд[14].

Душанбе минтақаи камбориш аст. Миқдори боришоти солона 654 мм буда, дар тӯли сол он нобаробар тақсим мешавад (ба фаъолияти сиклонҳо ва орография вобаста аст). Аз ду се ҳиссаи миқдори умумии бориш ба давраи хунукӣ (аз ноябр то март) рост меояд. Бориши бештарин моҳҳои март — апрел, камтарин моҳҳои июл — сентябр сурат мегирад, ҳол он ки баъзе солҳо аз ҳад зиёд сербориш ва ё баръакс, камбориш мешаванд[14].

Иқлими Душанбе
Нишондод Янв. Фев. Март Апр. Май Июн Июл Авг. Сен. Окт. Нояб. Дек. Сол
Максимуми мутлақ, °C 21,6 23,1 29,6 33,8 38,8 42,8 49,0 42,8 38,9 36,8 29,7 24,3 49,0
Максимуми миёна, °C 9,4 10,6 15,6 20,6 26,1 32,8 35,6 34,4 30,0 23,3 15,6 10,6 22,1
Минимуми миёна, °C −0,6 1,7 5,6 9,4 13,3 17,8 19,4 17,2 12,8 7,8 3,3 0,6 9,0
Минимуми мутлақ, °C −26,6 −17,3 −13,4 −7,8 1,2 8,4 10,9 8,1 3,0 −4,4 −13,5 −19,5 −26,6
Андозаи бориш, мм 66 75 108 105 66 6 3 1 3 31 45 60 568
Сарчашма: Sistema de Clasificación Bioclimática Mundial Hong Kong Observatory [1]


Иқлими Душанбе дар 10-солаи охир (солҳои 2013—2022)
Нишондод Янв. Фев. Март Апр. Май Июн Июл Авг. Сен. Окт. Нояб. Дек. Сол
Максимуми миёна, °C 10,3 12,7 18,1 23,6 29,2 34,8 38,0 35,9 32,5 24,1 15,7 11,4 23,9
Минимуми миёна, °C −0,7 1,1 6,1 9,6 13,6 17,1 19,3 17,0 12,9 7,7 3,1 0,4 9,0
Сарчашма: www.weatheronline.co.uk

Таърих

вироиш
Мақолаи асосӣ: Таърихи Душанбе

Ҳудуди имрӯзии Душанбе тақрибан 2300—2400 сол пеш аз ин тамаддуни шаҳрнишинӣ мавҷуд будааст. Далели ин бозёфтҳои нодири бостоншиносӣ, харо­ба­ҳои шаҳристон, боқимондаи димна, арку қалъа, дахмаву дафнгоҳҳо ва сиккаҳои қадимие мебошанд, ки аз ҳудуди Душанбе ва мавзеъҳои атрофи он ёфт шудаанд. Бостоншиносон таъ­рихи Душанберо ба се давра: давраи қадим, асрҳои миёна ва давраи нав (асосӣ) тақсим мекунанд.

Давраи қадим

вироиш

Душанбеи таърихӣ дар қисмати шарқии водии Ҳисор воқеъ буда, ба андешаи бостоншиносону таърихнигорон ҳудуди таърихии сукунати мардуми атрофи он дар воҳаи дарозиаш тақр. 80 км ва паҳнояш то 20-24 км ҷой гирифта буд. Душанбе таърихи беш аз 2400-сола дорад, ки аз рӯи бозёфтҳои бостоншиносон мансуби «маданияти Ҳи­сор» аст. Маданияти Ҳисор тамаддуни бостонии аҳди неолит буда, охири давраи асри сангро дар Тоҷикистони Мар­ка­зӣ ва Ҷанубӣ фаро мегирад, ки ба ҳазорсолаҳои 7-2 то м. мансуб аст.

Ковишҳои бостоншиносӣ дар ҳудуди Душанбе аз ҷониби киш­варшиносон В. Р. Чейлитко ва В. Душанбе Салочинский солҳои 30 асри 20 оғоз ёфтаанд. Соли 1941 бостоншинос П. И. Смо­личев дар қисми шимолу шарқии шаҳр дафинаеро кашф намуда, аз он ҷо миқдори зиёди сафолпораҳоро пай­до кард. Чунин маснуоти сафолӣ аз ҳудуди Корхонаи бо­фан­дагӣ низ ёфт шуданд. Соли 1948 бо сарварии акад. А. П. Окладников гурӯҳи бостоншиносон таҳқиқи атрофи Душанберо идома доданд. А. П. Окладников бозёфтҳои маданияти кӯҳис­тонии Тоҷикистонро аз рӯи ёдгории бар­ҷас­таи ин давра — Теппаи Ғозиёни Ҳисор «маданияти Ҳисор» номида, таърихашро ба ҳудуди ҳазорсолаҳои 4-3 то м. мансуб донист. Зимни омӯзиши илмии бахши бостоншиносии ҳу­ду­ди Душанбе ва атрофи он муҳаққиқон чандин ёдгории арзишманд, аз ҷумла, Арки Амир — дар ҷои им­рӯзаи Боғи ботаникӣ, Дахма — дар ҳудуди мар­кази алоқаи ҷумҳуриявӣ, «Боқи­монда­ҳо»-и шаҳр («Остонес») — дар байни хиёбони Ҳо­фи­зи Шерозӣ ва кӯчаи Деҳқон, Шишихона — дар маҳаллаи 84, Работ — аз нишеби пули хиёбони Сомонӣ то кӯчаи Аҳрорӣ, Искандартеп­па — дар ҷои кӯчаҳои Карин Манн ва Фучик ва ғайра-ро кашф намуданд. Аз Душанбе ва атрофи он то соли 2004 3684 сикка пайдо шудааст, ки аксари он­ҳо ба 12 дафина ва инчунин 64 намунаи сиккаҳои ҷу­до­гона мансубанд. Соли 1951 дар ҳавлии яке аз хонаҳо, ки дар ҷанубу ғарби Институти давлатии педагогии Душанбе ба номи Т. Г. Шевченко во­қеъ буд, бос­тоншиносон Н. Н. Забелин ва М. М. Дяконов ху­меро бо навиштаҷоти юнонӣ ва забони бохтарӣ (кушонӣ) пайдо карданд. Соли 1994 дар баландии соҳили чапи Душанбе Душанбе, дар қисми шимолу ғарбии собиқ бозори «Баракат» (ҳо­ло Боғи Парчами миллӣ ва Осорхонаи мил­лии Тоҷикистон) вақти кофтани хандақ аз ҳавлие кӯ­зае ёфт шуд, ки 45 сиккаи мисини қадимӣ дошт ва ин сик­ка­ҳо ба шоҳони кушонӣ Вима Кадфиз (47-78) ва Канишка (78-123) та­аллуқ доштаанд. Аз ҳудуди димнаи Душанбе соли 1950 инчунин 39 тангаи нуқрагини аҳди Сосониён ёфт шу­дааст, ки ба асрҳои 4-5 м мансуб мебошанд. Бостоншинос М. Азизов соли 1983 дар ҳудуди Боғи ботаникии АИ Ҷумҳурии То­ҷикистон ёдгории «Арки Мир»-ро пайдо кард.

Асрҳои миёна

вироиш

Ҳудуди Душанбе ва музофоти атрофи он дар асрҳои миёна бо номи шаҳр ва вилояти Шумон ёд шудааст, ки маъхазҳои таърихӣ аз он гувоҳӣ медиҳанд. Рисолаи ҷуғрофиёии муаллифи номаълум «Ҳудуду-л-олам» (982—983) ин ҷойро чунин тасвир кардааст: «Шумон шаҳрест устувор ва ба барокӯҳ ниҳода ва гирди ӯ борае кашида ва ӯро куҳандизест (қалъа) бар сари кӯҳ ниҳода ва андар миё­ни куҳандиз чашмаи об аст бузург ва аз вай заъфарон хезад бисёр». Мутобиқи маълумоти ҷуғрофиёдонҳо ва таърихнигорони асрҳои 9-10 Ибни Хурдодбеҳ, Табарӣ, Ис­тах­рӣ, Ибни Ҳавқал ва Мақдисӣ Шумон, Ахарун, Чағо­ни­ён, Хатлон, Тирмиз, Вашгирд ва навоҳии онҳо қаблан тобеи Тахористон буда, дертар ҳангоми ҳуҷуми арабҳо дар якҷоягӣ бо Хуросону Мовароуннаҳр тобеи хилофат гардиданд. Ба андешаи таърихнигор Ғ. Ғоибов дар китоби «Таърихи Ҳисори Шодмон, Чағониён ва Душанбе» (1999), шаҳру вилояти Шумон «Дар ҷануб то Қубодиёну Вахш, дар ғарб то Ахарун, дар шимол тақр. то ағбаи Анзоб ва дар шарқ то Душанбе Кофарниҳон, ки на чандон дуртар аз он Қалъаи Шодмон воқеъ аст, тӯл мекашид. Аз ҷумла, Душанбеи имрӯза низ дар қаламрави ҳамин мулк ҷой дошт». Ин ақидаро бори нахуст шарқшиноси машҳури рус В. В. Бартолд (1869—1930) ҳангоми омӯзиши «Ҷуғрофиёи Сомониён» баён намудааст. Тӯли асрҳои миёна мардуми бекигарии Ҳисору Бойсуну Деҳнав, тоҷирони Тирмизу Самарқанд ва Хатлону Вах­шу Қубодиён, Дарвозу Қаротегину Файзобод ҳар рӯзи душанбе дар мавзеъҳои Душанбеи имрӯза бозор ташкил мекарданд, ки ин боиси Душанбе ном гирифтани пойтахти кунунии То­­ҷикистон гардидааст.

Дар охири асри 19 ва ибтидои ас­ри 20 Душанбе аз 14 гузар иборат буд, ки онҳоро оқсақолон идора мекарданд. Шаҳраки Душанбе калонтарин мин­тақаи аҳо­ли­нишин ба шумор рафта, қалъаи мудо­фиавӣ дошт. Дар ат­рофи Душанбе шаҳрак ва деҳкадаҳои Шоҳ­мансур (дар ҷои им­рӯ­заи бозори Шоҳмансур), Сариосиё (дар қисмати шар­қии ДДТТ), Ғофилобод (дар мавзеи ТВ «Сафина»), Миришикор, Хуҷанбиёи Боло ва Хуҷанбиёи Поин (дар мавзеи заводи семент), Қарамиршикор, Чармгарон ва Заргар воқеъ буданд

Қарни XX

вироиш
Мақолаи асосӣ: Гоҳшумори Душанбе

Соли 1907 бар асари заминларзаи харобиовар дар Қа­ро­тоғу Ҳисор беки Ҳисор — Шоҳимардонқул бо оилааш ба Душанбе кӯчида, Душанберо пойтахти бекигарӣ қарор дод. Аҳолии Душанбе соли 1920 тақр. 18-20 ҳазор нафар буд. Дар ин давра ҳу­ку­мати маъмуриро беки Ҳисор идора мекард, ки амлокдори Душанбе тобеи ӯ буд.

Сентябри 1920 амири Бухоро Олимхон аз таъқиби аскарони сурхи шӯравӣ фирор намуда, дар Душанбе қарор гирифт ва 5 марти 1921 Душанбе Панҷро убур намуда, ба Афғонистон паноҳ бурд. Охири сентябри соли 1921 Иб­роҳимбек бо 4 ҳазор ҷонибдораш Душанберо муҳосира кард. Ноябри ҳамон сол собиқ саркардаи ҳарбии турк Анварпошо ба Бухорои Шарқӣ омада, зиёда аз 10 ҳазор кас аз қувваҳои зиддишӯравии ин мулкро атрофи худ мут­та­ҳид кард ва онҳо 10 декабри 1921 Душанберо ба муҳосира гириф­танд. То миёнаҳои феврали 1922 шаҳр дар муҳосира буд. Аз 2 январи 1922 то 7 феврали 1924 Душанбе ба маркази Комиссияи фавқулодаи диктатории Кумитаи Иҷроияи ҶШХБ оид ба корҳои Бухорои Шарқӣ табдил ёфт, ки комиссияи мазкур ҳуқуқи номаҳдуди шаҳрвандӣ ва судӣ дошт. 14 июни 1922 дар натиҷаи амалиёти густардаи ҷангӣ Душанбе аз нав ба ихтиёри қисмҳои ҳарбии аскарони сурх гузашт. Му­вофиқи ваклотанома (мандат)-и № 135 Мирзосаид Абдул­лоев 21 августи 1922 раиси нахустини Кумитаи инқи­ло­бии вилояти Душанбе таъйин гардид. Комиссари халқии корҳои хориҷӣ Георгий Чичерин ба ақидаи шарқ­ши­носони рус такя намуда, баръакси лоиҳаҳои мавҷуда лоиҳаи наверо пешниҳод кард, ки он дар таърих бо номи «Лоиҳаи Чичерин» зикр шудааст. Мувофиқи ин лоиҳа Ҷумҳурии Тоҷи­кис­тон мебоист дар ҳудуди Осиёи Миёна ҳамчун ҷум­ҳу­рии бузургтарин таъсис ёфта, Ҷумҳури Мухтори Узбе­кис­тон дар ҳайати он бунёд мешуд, вале ин лоиҳа қабул нагардид.

24 августи 1924 Комиссияи марказии тақ­си­мо­ти ҳудуди миллӣ аз Комиссияи миллии тоҷикон хост, ки пойтахти мухторияти ояндаи худро муайян кунанд. Комиссияи мазкур аз пешниҳоди шаҳрҳои қадимии тоҷикон Бухоро, Самарқанд ва Хуҷанд даст кашида, сараввал шаҳ­раки Қаротоғро чун маркази мухторияти нави тоҷикон пеш­ниҳод кард, аммо ин пешниҳод аз ҷониби ҳарбиён пазируфта нашуд ва бо пешниҳоди онҳо Душанбе пойтахти давлати навбунёди тоҷикон интихоб гардид.

26 ноябри 1924 сохтори муваққатии Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон то даъвати анҷумани муассисон созмон дода шуд. 26 ноябри 1924 Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) раиси Кумитаи Ин­қи­ло­бии ҶМШС Тоҷикистон таъйин гардид. 7 декабри 1924 дар Тошканд маҷлиси нахустини Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон бар­гузор шуд, ки яке аз масъа­лаҳои асосии он кӯ­чо­ни­дани Ку­митаи ин­қи­лобӣ ба пойтахти ҷумҳурии нав­бунёд — шаҳри Душанбе буд. Нусратулло Махсум 3 феврали 1925 бо ҳайати ҳуку­ма­тӣ ба Душанбе омад. 4 феврали 1925 дар Душанбе ҷамъомади ботантана барпо гардид, ки дар он Эъломия (Декларатсия)-и таш­килёбии ҶМШС Тоҷикистон хонда шуд.

Душанбе бо аҳолии камтар аз 500 нафар шаҳр ва пойтахти ҶМШС Тоҷикистон эълон гардид. 2 сентяб­ри 1926 маҷлиси раё­сати Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон тарҳи нави Душанберо бар­ра­сӣ намуд. Моҳи апрели соли 1927 Совети Комиссарони Халқии ҶШС Тоҷикистон «Дар бораи сохтмони шаҳри Душанбе» қарор қабул кард.

 
Пӯл аз болои Душанберӯд (соли 1930)

17 июни 1929 Бюрои Кумитаи Иҷроияи КМ (б) Ӯзбекистон масъалаи «Барқияи ра­фиқ Сталинро оид ба ҷудо намудани ҶМШС Тоҷикистон аз ҳайати Узбекистон чун ҷумҳурии итти­фо­қӣ» мавриди баррасӣ қарор дод. Бюрои мазкур дар ҳамин ҷаласа қарор қабул кард, ки ба пешниҳоди КМ ВКП (б) ҳамовоз шуда, таъсис дода­ни ҶШС Тоҷикистонро чун ҷум­ҳу­рии алоҳидаи иттифоқӣ даст­ги­рӣ менамояд. 15 октябри 1929 дар Душанбе Анҷумани севвуми фавқулодаи умуми­тоҷи­кии Шӯроҳо кори худро оғоз намуда, 16 октябр дар ҷамъо­мади серодами майдони «Хонаи деҳқон», дар ҳузури вакилони анҷуман Эъломия (Дек­ларатсия)-и таъсис додани ҶШС Тоҷикистон қабул гардид.Ҳамон сол шаҳр ба Сталинобод ном гирифт.

Нахустин лоиҳаи генералии бунёди Душанбе соли 1930 қабул ва тасдиқ гардид.

24 феврали 1931 дар Душанбе Анҷу­ма­ни чоруми Шӯрои ҶШС Тоҷикистон Конститутсияи Тоҷи­кис­тон­ро қабул кард, ки он заминаи қонунӣ ва идоракунии ҷум­ҳу­риро бунёд гузошт. Дар Душанбеи навбунёд заминаҳои маъмуриву идоракунии мамлакат гу­зошта шуд, аз ҷумла, бинои Нозирони Комиссариати Хал­қӣ, Комиссариати зироат, Комиссариати алоқа ва ғайра бун­ёд гардиданд. 10 сентябри 1929 тавассути роҳи оҳани паҳн­бар қатораи нахустин ба Душанбе омад. Робита тавассути роҳи оҳан бо Мас­кав ва дигар шаҳрҳои иттифоқӣ шурӯъ гардида, маҳз дар ҳамин давра болоравии иқтисодиёти Тоҷи­кис­тон оғоз ёфт.

3 марти 1938 Ҳукумати Тоҷикистон Нақшаи генералии шаҳри Душанберо тасдиқ намуд. Нақша барои 170 ҳазор иқо­маткунанда муқаррар шуда, сохт­мо­ни шаҳр дар соҳили чапи Душанбе Душанбе пеш­бинӣ гардид. 23 январи 1939 бо фар­мони Раёсати Шӯрои Вазирони Тоҷикистон дар Душанбе се но­ҳияи маъмурӣ — Душанбе, Мар­казӣ ва Роҳи Оҳан таъсис дода шуд. Солҳои ҶБВ (1941-45) саноати пойтахт барои ёрӣ ба ҷабҳаи ҷанг (фронт) нигаронда шуда, сохт­мони роҳ­ҳои нақлиётӣ ривоҷ ёфт ва роҳи оҳани камбари Сталинобод — Қӯр­ғон­теппа (масофааш 125 км) сохта ба истифода дода шуд, ки Душанберо бо водии Вахш пайваст мекард.

Солҳои Ҳокимияти Шӯравӣ Душанбе ба маркази бузурги фарҳангӣ ва илмӣ табдил ёфт. Дар Душанбе 23 пажӯҳишгоҳ, 8 мактаби олӣ, 13 мактаби миёнаи махсус, 19 омӯзишгоҳи касбӣ-техникӣ ва 95 мактаби маълумоти умумӣ фаъолият мекард. Соли 1951 АИ ҶШС Тоҷикистон таъсис ёфт. Баъдан дар пойтахт ҳамчунин Театри давлатии академии опера ва балети ба номи С. Айнӣ, Театри давлатии академии драмаи ба номи А. Ло­ҳутӣ, Театри драмаи русии ба номи В. Маяковский, Теат­ри давлатии ҷавонони Тоҷикистон ба номи М. Воҳидов, Филармонияи давлатии Тоҷикистон, Сирки давлатӣ, беш аз 70 кинотеатр ва киностудияи «Тоҷикфилм», Китобхонаи давлатии миллии ба номи Абулқосим Фирдавсӣ, Китобхонаи марказии илмии АИ ҶШС Тоҷикистон, 181 китобхонаи ҷамъи­ятӣ, Осорхонаи миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба номи Камолуддин Беҳзод, Кумитаи радио ва телевизион, Агентии телеграфии Тоҷикистон (ТоҷикТа) (ҳоло Агентии миллии иттилоотии Тоҷикистон «Ховар»), Боғи кӯдако­ну наврасон, муассисаҳои зиёди томактабӣ ва мак­табҳои миёнаи таҳсилоти ҳамагонӣ фаъолият доштанд. Дар Душанбе якчанд матбаа, комб. полиграфӣ, нашрияҳои ҷум­ҳу­ри­явии «Ирфон», «Маориф», «Адиб», «Дониш», Сарредаксияи илмии Энсиклопедияи советии тоҷик амал мекард. Ҳамчунин дар пойтахт теъдоди зиёди рӯзномаҳо ба за­бонҳои тоҷикӣ, русӣ ва ӯзбекӣ чоп мешуданд.

Давраи Истиқлол

вироиш

Аз охири солҳои 80 ва аввали солҳои 90 асри 20 дар Душанбе ва тамоми мамлакат дигар­гу­ниҳои ҷиддӣ ба амал омад. 24 августи 1990, баъди дар иҷ­лосияи дуввуми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон (даъ­вати дувоздаҳум) қабул намудани Эъломияи истиқ­ло­лия­ти Ҷумҳурии Тоҷикистон Душанбе ҳамчун пойтахти давлат ва маркази ягонаи идории давлати тоҷикон эътироф шуд. 9 сентябри 1991 дар Душанбе Иҷлосияи ғайринавбатии Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон даъвати XII баргузор гардид, ки он изҳорот (декларатсия)-и истиқлоли давлатии Тоҷи­кис­тонро қабул кард. Душанбе аз соли 1991 пойтахти давлати соҳибистиқлоли Тоҷикистон гардид. Дар даврони Истиқ­лол бо бунёд гардидани маҷмааву кохҳои меъмориву фар­ҳангӣ, хиёбонҳову кӯчаҳои васеи мумфарш, иморат­ҳои маъ­муриву иқоматӣ, корхонаҳои саноатӣ, муасси­саҳои маърифативу илмӣ ва адабӣ Душанбе ба яке аз шаҳрҳои бошукӯҳи ҷаҳон табдил ёфт. Дар Душанбе фаъолияти мактабҳои таҳси­ло­ти ҳамагонӣ мутобиқи барномаҳои миллии таълимӣ вус­ъат ёфт. Муассисаҳои нави таълимӣ — литсейҳо, гимна­зия­ҳо ва коллеҷҳо бунёд шуданд. Бо қарори ЮНЕСКО авгус­ти 2004 барои саҳми бузург доштан дар мустаҳкам намудани пояҳои сулҳ, гуногунандешӣ ва якдилӣ дар ҳаёти ҳамарӯза Душанбе дар минтақаи Осиёву уқёнуси Ором ба Ҷои­заи дараҷаи якуми «Шаҳри сулҳ» барои солҳои 2002-03 сазовор гардид.

 
Намое аз Боғи устод Рӯдакии шаҳри Душанбе

Рамзи давлатдорӣ ва ҷаҳони маънавии Душанбе дар маҷмааи меъмории Ваҳдати миллӣ ва эҳёи Тоҷи­кис­тон бо муҷассамаи Исмоили Сомонӣ дар майдони Дӯстӣ, пайкараҳои Абуабдуллоҳ Рӯдакӣ, Абуалӣ ибни Сино, Абул­қосим Фирдавсӣ, Умари Хайём, Садриддин Айнӣ, Бобо­ҷон Ғафуров ва дигарон ифода ёфтааст. Дар Душанбе сафо­рат­хо­наҳои дипломатии бисёр давлатҳои хориҷӣ, аз ҷумла, Федератсияи Русия, ИМА, ҶХХ, Олмон, Фаронса, Ҳин­дустон, Британияи Кабир, Туркия, Ҷопон, Эрон, Покис­тон, Афғонистон, ҷумҳуриҳои Ӯзбекистон, Қазо­қис­тон, Қир­ғизистон, Туркманистон, дар маҷмӯъ 22 сафоратхона ва консулгарӣ, 1 намояндагии дипломатии муқими Душанбе, 14 ни­ҳоди тахассусии СММ ва созмонҳои байналмилалӣ ва 6 ниҳоди байналмилалии молиявӣ фаъолият доранд (2017).

Сентябри 2014 дар Душанбе ҷаласаи навбатии панҷгонаи Шанхай бо ширкати роҳбарони кишварҳои аъзои он — То­ҷи­кис­тон, Русия, Хитой, Қазоқистон, Қирғизистон ва Ӯзбе­кистон (нозир) баргузор гардид. Дар Душанбе ҷашнҳо, сессия­ҳои илмӣ, симпозиумҳои байналмилалӣ ба муносибати 1100 ва 1150-солагии Рӯдакӣ (1958, 2008), 550 ва 600-солагии Абдурраҳмони Ҷомӣ (1964, 2014), 650-солагии Хусрави Деҳлавӣ (1975), 1000-солагии «Шоҳ­но­ма»-и Фир­давсӣ (1994), 675-солагии Камоли Хуҷандӣ (1996), 960-солагии Умари Хайём (2000), 2700-солагии Авесто (2001), 1000-солагии Носири Хусрав (2004), 90-солагӣ (1968) ва 100-солагии С. Айнӣ (1978), 90-солагӣ (1977) ва 100-солагии А. Лоҳутӣ (1987), 100-солагии М. Турсунзода (2011) ва ғайра баргузор гардидаанд. Инчунин дар Душанбе даҳҳо муассисаи расмӣ ва хусусӣ, ширкату фирмаҳо (аз ҷумла Фонди байналмилалии асъор, Барномаи рушди СММ, Шӯ­рои амнияту ҳамкории Аврупо, Созмони Конференсияи исломӣ, Кумитаи байналмилалии Салиби Сурх) фаъолият доранд. Соли 2012 Душанбе ба ҷоизаи «Шаҳри сулҳ»-и ЮНЕСКО сазовор гардида, дар қатори беҳтарин шаҳрҳои бехатар ва рафоқат барои ҳамагон зикр гардид. Душанбе ҳамчун пойтахти мамлакат бузургтарин маркази маъмурӣ ва сиёсии кишвар буда, қароргоҳи Президент, Ҳукумати кишвар, Парла­мент, вазорату кумитаҳои давлатӣ, идораву муассисаҳо ва ташкилоту ширкатҳои давлативу ғайридавлатӣ дар ҳу­ду­ди он ҷойгир шудаанд. Душанбе бо 15 шаҳри дунё паймони ба­родаршаҳрӣ дорад: Клагенфурт (Австрия); Боулдер (ИМА); Ройтленген (Олмон); Санкт-Петербург (Федератсияи Рус­сия); Теҳрон (ҶИЭ); Минск (Ҷумҳурии Белорус); Мазори Шариф (ҶИА); Урумчӣ, Сямен (ҶХХ); Лоҳур (ҶИП); Санъо (Ҷумҳурии Яман); Монастир (Тунис); Лусака (Замбия); Шероз (ҶИЭ); Анқара (Туркия).

Идораи шаҳр

вироиш

Душанбе маркази илмӣ, фарҳангӣ, саноатӣ, сиё­сӣ ва маъмурии мамлакат буда, аз ҷониби Мақомоти ма­ҳал­лии ҳокимияти давлатии шаҳр дар асоси Қонуни кон­с­титутсионии Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи мақоми пой­тахт» идора мешавад. Ин қонун муносибати байни Ма­қомоти ҳокимияти давлатии ҷумҳурӣ ва Мақомоти ма­ҳал­лии ҳокимияти давлатии Душанберо, ки ифодагари ҳоки­мия­ти намояндагӣ ва иҷроияи пойтахт аст, ҷудо ва танзим менамояд. Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳр роҳ­барии хоҷагии халқ, муассисаҳои илмӣ ва фарҳангиро ба уҳда дошта, иҷрои фармон ва амрҳои Президенти Ҷум­ҳу­рии Тоҷикистон, қонунҳо ва қарорҳои Маҷлиси Олӣ, Маҷ­лиси намояндагони шаҳрро таъмин менамояд. Дар асоси Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон, дастурҳои Президент ва қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон Мақомоти ма­ҳал­лии ҳокимияти давлатии шаҳр амру дастурҳо содир менамояд. Ҳокимияти иҷроия дар ҳудуди шаҳр аз ҷониби Раи­си шаҳр сардорӣ мешавад, ки ӯ аз рӯи меъёри як­ка­роҳ­ба­рӣ ҳокимияти иҷроияро дар ҳудуди шаҳри Душанбе ифода ва ҳо­кимияти намояндагиро роҳбарӣ менамояд.

Тақсимоти маъмурӣ

вироиш
Мақолаи асосӣ: Ноҳияҳои Душанбе
 
Тақсимоти маъмурии Душанбе

Душанбе аз 4 ноҳияи маъ­му­рӣ[15] — Исмоили Сомонӣ (то соли 1929 Душанбе, то соли 1999 Октябр), Шоҳмансур (то со­ли 2003 Роҳи Оҳан), Фирдавсӣ (то соли 2002 Марказӣ) ва Сино (то соли 2002 Фрунзе) иборат аст. Душанбе аз қисми шимол бо ноҳияи Варзоб, аз шимоли шарқӣ бо ноҳияи Рӯдакӣ, аз қисми ғарб бо ноҳияи Ҳисор ҳамсарҳад аст.

Ноҳия Номи пешина Масоҳат,

км²[16]

Ҷамъият,

тан (2019)[17]

Раиси ноҳия[18]
1. Исмоили Сомонӣ Октябр 37,6 148 700 Руслан Қодирзода[19]
2. Сино Фрунзе 62,2 326 100 Тоҷиддин Саидзода[20]
3. Фирдавсӣ Марказӣ 54,5 209 000 Умед Гуреззода[21]
4. Шоҳмансур Роҳи Оҳан 48,9 162 600 Билол Иброҳим

Бар пояи қарори Ҳукумат «Дар бораи Нақшаи генералии шаҳри Душанбе», ки соли 2017 қабул шудааст, домани ҳудудҳои пойтахт ба 18 ҳазор гектар то соли 2025, ба 25 ҳазор гектар то соли 2040 ва ба 30 ҳазор гектар пас аз соли 2040 васеъ карда мешавад.

Соли 2020 бо дарназардошти заминҳои ҳамроҳшудаи ноҳияи Рӯдакӣ бо масоҳати 7 659,25 гектар[1], ҳамагӣ 20 318,25 гектарро ташкил дод (ноҳияи Сино — 6224,39, ноҳияи Фирдавсӣ — 5447,96, ноҳияи Шоҳмансур — 4888,90 ва ноҳияи Исмоили Сомонӣ — 3759,00 га).

Аз масоҳати муқарраршудаи шаҳри Душанбе 2091,75 га — заминҳои обӣ, 145,21 га боғ, 12,28 га — тутзор, 2,10 га — боғҳои ситрусӣ, 25,79 га — чарогоҳ, 6390,85 га — нуқтаҳои аҳолинишин, 5,7 га — заминҳои ёрирасони шаҳрвандон, 1372.0026 га — буттазорҳо, 3,7 га — ботлоқзорҳо, 1436,66 га—кӯлу дарёҳо, 310,2 га — гузаргоҳҳои зеризаминӣ, 7227,51 га — заминҳои сохтмон ва киштзор, 1235,03 га — заминҳои дар кишоварзӣ истифоданашуда мебошанд.

Намодҳои расмӣ

вироиш
 
Мақолаи асосӣ: Нишони Душанбе

Шаҳри Душанбе дорои нишон (эмблема) мебошад[22]. Намоди расмии таъйидшудаи шаҳри Душанбе, нишони расмӣ аст. Муаллифони нишон С. Қурбонов ва А. Н. Заневский буда, аз ҷониби Маҷлиси вакилони халқи шаҳри Душанбе соли 1997 таъйид шудааст[23].

Аҳолӣ

вироиш
Мақолаи асосӣ: Аҳолии Душанбе

То замони истиқлоли Тоҷикистон дар соли 1991 бештари аҳолии Душанберо русҳо ва муҳоҷирони русизабоне ташкил медоданд, ки аз дигар манотиқи Иттиҳоди Шӯравӣ ба инҷо ҳамчун мутахассис фиристода мешуданд[24].

Аз соли 1926 то соли 2015 аҳолии шаҳри Душанбе қариб 170 баробар афзудааст[25]. Аз январи 1927 то январи 1979 аҳолии шаҳри Душанбе 87,7 баробар зиёд шудааст (суръати миёнаи афзоиш 8,95%-ро ташкил дод). Баъди ин давра тӯли солҳои 2006—2013 афзоиши аҳолӣ суст шуда, соле 2,0%-ро ташкил додааст[25].

Бар асоси гузориши Агентии омори назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, бар пояи саршумории аҳолӣ тотаърихи 1 январи соли 2022 ҷамъияти шаҳри Душанбе 1 201,8 ҳазор тан будааст[4]. Плотность населения — 5 914,4 чел./км². Национальный состав: таджики — 89,5 %, узбеки — 6,7 %, русские — 2,6 %, другие народы — 1,2 %[4]. Зичии аҳолӣ 5914,4 тан/км². Таркиби миллӣ: тоҷикон — 89,5 %, узбакҳо — 6,7 %, русҳо — 2,6 %, дигар мардум — 1,2 %[2]. Дар соли 2010 афзоиши умумии аҳолӣ 3,46 % буд. Беш аз 12,16 % аҳолии ин кишвар дар Душанбе зиндагӣ мекунанд.

1939[26]19891991[27]1992[27]1993[27]1994[27]1995[27]1996[27]1997[27]
82 597592 200584 300584 500546 900523 400511 900505 600501 100
1998[27]1999[27]2000[27]2001[27]2002[27]2003[27]2004[27]2005[27]2006[27]
518 800538 600564 000579 300591 600605 000616 900630 000644 300
2007[27]2008[27]2009[27]2010[27]2011[27]2012[27]2013[27]2014[27]2015[27]
658 000674 200693 200711 200731 100748 000764 300775 800788 700
2016[27]2017[27]2018[27]20192020[27]2021[27]2022[27]
802 700816 200831 400846 400863 4001 185 4001201800

Иқтисод

вироиш

Таърих

вироиш

Душанбе яке аз марказҳои бузургтарини саноати Осиёи Марказӣ мебошад. Иқтисоди он дар даврони шӯравӣ бунёд ёфтааст. Дар сохтори соҳавии иқ­ти­сод саноат саҳми махсус дорад. Дар саноати сабук рушди беш­тар ба коркарди пахта ва маҳсулоти дӯзандагӣ, ма­тоъҳои пахтагӣ, шоҳибофӣ, кешбофӣ ва ҷуроббофӣ вобас­та аст. Саноати хӯрокворӣ аз корхонаҳои нонпазӣ, қан­нодӣ, шаробкашӣ, равғанкашӣ, коркарди гӯшт ва шир ибо­рат мебошад. Саноати Душанбе хусусияти бисёрсоҳа дорад ва 464 корхонаи гуногунмоликиятро дар бар мегирад, ки аз соҳаҳои электроэнергетика, мошинасозӣ ва коркарди филиззот, истеҳсоли масолеҳи бинокорӣ, саноати чӯ­бу тахта ва коркарди он, табъу нашр, саноати сабук, хӯ­рок­ворӣ ва ғайра иборатанд. Дар сохтори истеҳсолоти сано­атӣ саноати сабук ва хӯрокворӣ, мошинасозӣ, коркарди фи­лиззот ва масолеҳи бинокорӣ афзалият доранд. Дар даҳ­со­лаи аввали устуворшавии саноат дар Душанбе заводи пахта (1926), осиёб (1927), комб. гӯшт (1930), фабрикаи пилакашӣ (1932) ва корхонаи чарму пойафзор (1936) ба фаъолият шурӯъ карданд. Соли 1936 дар Душанбе сохтмони комб. бофандагӣ оғоз ёфта, соли 1942 ба истифода дода шуд. Соли 1939 фабрикаи шоҳибофӣ ба фаъолият оғоз кард. Суръати баланди сохт­мони саноатӣ ва манзилро ба назар гирифта, дар шаҳр аввалин неругоҳи барқии дизелӣ бо иқтидори 78 кВт/с (1926), заводҳои хишт (1930), гач (1937), асфалту бетон (1938), семент (1941), инчунин НБО-и Варзоб-1 (1937) ба истифода дода шуданд.

Дар солҳои ҶБВ (1941-45) дар қатори корхонаҳои амал­кунанда даҳҳо корхонаи саноатии нав, аз ҷумла, комбинати ма­тоъҳои пахтагин (1942), заводи «Трактородетал» (1945), заводҳои собунпазӣ ва семент, фабрикаи кешбофӣ; сохтмони НБО-и Варзоби Поин ба кор даромаданд. Солҳои баъд аз ҷанг саноати Душанбе босуръат рушд кард, корхонаҳо навсозӣ гардиданд ва дар заминаи онҳо заводи бузурги мошинасозии ҷумҳурӣ — «Тоҷиктекстилмаш» таъсис ёфт, ки маҳ­су­ло­ти он ба беш аз 20 кишвари хориҷӣ содир мегардид. заводи арматураи Душанбе (1939) навсозӣ шуда, маҳсулоти он ба 20 киш­вари ҷаҳон содир мешуд. Дар заминаи заводи «Металлошир­потреб» заводи мошинасозии тиҷоратии «Торгмаш» (1947) бунёд гардид, ки барои корхонаҳои хӯроки умумӣ таҷ­ҳи­зо­ти технологии замонавӣ — тобаҳои барқӣ, дег ва ғайра ис­теҳ­сол мекард. Дар заводи «Трактородетал» (1945) коргоҳи нави механикӣ, коргоҳи обутобдиҳии филиззот ва пой­го­ҳи тағйири шиддати барқ бунёд шуданд. Соли 1965 дар Душанбе заводи яхдони «Помир» бунёд гардид, ки маҳсулоти худ­ро ба бештар аз 22 кишвари ҷаҳон, аз ҷумла, ба Полша, Маҷористон, Афғонистон, Мозамбик ва ғайра содир мекард. Қудрати заводи семент (1942) баъд аз навсозии асосӣ ва сохтмони навбати дуввум ба 1 млн т маҳсулот дар як сол расонида шуд. Қудрати заводи хишт (1929) ҳам аз ҳи­со­би сохтмони кӯраҳои нави хиштпазӣ хеле афзуд. Инчунин бунёди заводҳои оҳа­ну бетон ва комб. хонасозӣ раванди бо манзил таъмин кардани аҳолии Душанберо тезониданд. фабрикаи ҷу­роб­бофии Душанбе (1958; ҳоло ҶСК «Нафиса») қариб 34,9 млн ҷуфт ҷуроб, фабрикаи кешбофии Душанбе то 4,9 млн во­ҳид либоси таҳпӯш, Иттиҳодияи чарму пойафзори Душанбе то 4,5 млн ҷуфт пойафзор ва Иттиҳодияи дӯзан­да­гии ба но­ми «50-солагии СССР» маҳсулоти зиёд истеҳсол мекарданд. Соли 1963 дар Душанбе комб. рав­ған­кашӣ бунёд шуд. Як қатор корхонаҳо, мас., Корхонаи чӯбу тахтаи Душанбе, Итти­ҳо­дияи истеҳсолии «То­ҷик­мебел» (1956), Комб. полиграфии Душанбе (1974) ва нашриёти «Шарқи Озод» (1985) ба кор даромаданд. Ҳоло Душанбе бузургтарин маркази саноатии То­ҷи­кистон ба ҳи­соб меравад.

Саноати сабук

вироиш

Дар Душанбе зерсохторҳои гуногуни саноати сабук ҷой доранд, ки корхонаҳои саноатии матоъҳои пахтагин, абрешим ва чарму пойафзор аз ҷумлаи бузургтарини онҳо ба ҳисоб мераванд. Ба ғайр аз ин дар сохтори саноати сабуки Душанбе соҳаҳои дӯзандагӣ, кешбофӣ ва коркарди пашм дохил мешаванд. Корхонаҳои нисбатан бузурги Душанбе: ҶСК «Гулистони Душанбе», ҶДММ «Пойафзори чармӣ», ҶДММ Иттиҳодияи истеҳсолии «Нассоҷии тоҷик», ҶДММ «Ёқут — 2000», ҶСК «Нафиса» ва ғайра.

Саноати хӯрока

вироиш

Санъати хӯрокворӣ аз корхонаҳои истеҳсоли гӯшту шир, равған, орд, нон, май, пиво ва ғайра иборат буда, маҳсу­ло­ти онҳо аксаран дар ҳудуди пойтахт ва ноҳияҳои наздики он ба фурӯш бароварда мешаванд. Бузургтарин кор­хо­на­ҳои ин соҳа (ҶСК «Комб. шири Душанбе», ҶСК фабрикаи «Ши­рин», ҶДММ «Комб. гӯшту консерв», ҶДММ «Эски­мо-М», ҶСК «Комб. хӯроквории Тоҷикистон», ҶСК «заводи машруботи Душанбе», ҶСК «Нонпаз», ҶДММ «фабрикаи шири Саодат», ҶДММ «МПК-555», ҶДММ «Макколи», ҶДММ «Кока-кола нӯшокиҳои Тоҷикистон») дар ҳудуди Душанбе воқеанд. Соли 2016 дар корхонаҳои истеҳсоли масо­ле­ҳи бинокории Душанбе 220,9 ҳазор т семент, 17,3 млн м3 маснуоти оҳану бетонии васлшаванда, 2,7 млн дона хишти шартӣ, 14,6 млн м2 дару тирезаҳо, 37,4 млн м3 маҳ­су­лоти филиззӣ-пластикӣ, 55,2 млн т асфалт, ба маблағи 7 млн сомонӣ масолеҳи ғайримаъдании бинокорӣ (оҳак­санг, гач, сангреза, рег) истеҳсол гардид. Корхонаҳои пеш­барандаи соҳа: ҶСК Иттиҳодияи истеҳсолии «Сементи тоҷик», ҶСК «Комб. масолеҳи бинокорӣ», ҶДММ «Корхонаи хишти Душанбе», заводи истеҳсоли лӯлаҳои асбестӣ ва ғайра Кор­хо­на­ҳои мебелбарории Душанбе: ҶДММ «Тоҷик­ме­бел», ҶДММ Итти­ҳодияи истеҳсолии «Империя», ҶДММ «Ромсар» ва ғайра.

Табъу нашр

вироиш

Санъати табъу нашр яке аз куҳантарин соҳаҳои саноати шаҳр буда, зиёда аз 80 дарсади истеҳсолоти матбаа (по­лиграфӣ)-и ҷумҳуриро дар бар мегирад. Соҳаи мазкур эҳ­тиё­ҷи нашриётҳоро ба чопи адабиёти сиёсӣ, бадеӣ, илмӣ, энсиклопедӣ ва маълумотномаҳо, китобҳои дарсӣ, пла­кат­ҳо, дафтарҳо ва ғайра қонеъ мегардонад. Нахустин матбаа дар шаҳри Душанбе соли 1926 ба кор шурӯъ карда буд. Ҳоло саноати полиграфии пойтахт аз КВД Комб. полиграфии шаҳри Душанбе, ҶСШК «Матбуот», ҶДММ «Эр-Граф», ҶДММ «Ганҷ», нашриёти «Шарқи озод» ва матбааҳои бешумори давлатию хусусӣ иборат аст.

Энергетика

вироиш

Душанбе аз тариқи манбаъҳои барқи худӣ (силсилаи неру­гоҳ­ҳои барқи обии Варзоб — 1, 2, 3, Шабакаи барқу гар­ми­диҳии Душанбе ва Шабакаи энергетикии Вахш) бо барқ таъмин карда мешавад. Манбаи асосии бо гармӣ таъмин кардани пойтахт Маркази барқу гармидиҳии шаҳри Душанбе мебошад, ки ба он дегхонаҳои «Шарқӣ» ва «Ғарбӣ», дегхонаҳои Кор­хонаи гармидиҳии Душанбе ва як қатор корхонаҳои саноатии ди­гар дохил мешаванд. Соли 2014 дар Душанбе навбати якуми Мар­кази барқу гармидиҳии Душанбе-2 ва 8.12.2016 навбати дуввуми он бо иқтидори 300 мВт неруи барқ ва 167 Гкал/с гармӣ ба истифода дода шуд. Ҳоло иқтидори он (бо дарназар доштани навбати аввал) ба 400 мВт (то 9,6 млн кВт соат) неруи барқ ва 235 Г/кал гармӣ дар як шаборӯз расонда шудааст.

Тиҷорат

вироиш

Душанбе яке аз бузургтарин марказҳои тиҷоратии ҷумҳурӣ мебошад. Соли 2002 ҳаҷми гардиши моли чакана (дар ҳама соҳаҳои савдо) 33,5 дарсади нишондиҳандаҳои умумии ҷумҳуриро ташкил дод. Гардиши мол ба ҳисоби ҳар нафар аҳолии шаҳр аз 339 рубл (1950) то 1778 (1990) афзуда, соли 2003-ум 581,9 сомониро ташкил дод. Ҳаҷми уму­мии гардиши моли савдои чаканаи шаҳр соли 2016 ба 3321,8 млн сомонӣ расид. Дар зарфи 90 сол дар Душанбе фу­рӯш­гоҳҳои ҳозиразамон, ошхонаҳо ва дигар кор­хонаҳои савдои чакана ва хӯроки умумӣ ба фаъолият пар­дохтанд. Дар ин давра дар Душанбе мағозаҳои калон — Фурӯшгоҳи мар­ка­зӣ (СУМ), «Гулистон», «Олами кӯда­кон», марказҳои савдои «Рахш», «Пайкар», «Баҳо­рис­тон», «Садбарг», «Ху­росон», «Осиё», «Баҳор», «Душан­бешаҳр», «Рӯдакӣ-Пла­за», «Корвон-сити», чойхонаҳои «Роҳат», «Саодат», «Истаравшан», «Тоқӣ», чойхона-маркази фароғатии «Ко­хи Наврӯз», «Кохи Малика», тараб­хонаҳои «Тоҷикистон», «Ду­шанбе», «Сомониён», «Помир», «Вахш», «Оли Сомон», «Гулдаста», «Ёқут», «Дӯс­тӣ», «Парасту», «Суғдиён», «Як­качинор», «Лаззат», «Дидор», «Осмон», маҷмааи савдои бузурги «Ашан», «Меҳр­гон», «Фаровон», ҶДММ «Султони Кабир», бозорҳои «Саховат», «Корвон», «Роҳи абре­шим», «Шоҳ­мансур» ва ғайра бунёд гардиданд.

Меҳмонхонаҳо

вироиш
 
Меҳмонхонаи «Тоҷикистон», 2010

Дар Душанбе бештар аз 30 меҳмонхона мавҷуд аст, ки дар маҷмӯъ дорои 4,2 ҳазор ҷой мебошанд. «Тоҷикистон», «Авесто», «Вахш», «Каён», «Ориён», «Sheraton», «Душанбе», «Нyatt Regen­cy Dushanbe», «Серена-Душанбе», «Asia Grand Hotel» аз ҷумлаи бузургтарин меҳмонхонаҳои Душанбе мебошанд.

Ҳамлу нақл

вироиш

Соли 1926 аввалин мошин аз Тирмиз ба Душанбе омад. Соли 1929 дар Душанбе идораи ҷум­ҳу­рия­вии «Союзтранс» таъсис ёфт, ки дар ибтидои соли 1931-ум 84 мошини боркаш, 1012 аспи аробакаш ва 2 ҳазор шутури боркаш дошт. Охири соли 1929 дар кӯчаҳои Душанбе якумин автобуси «Форд» ба гардиш даромад. Соли 1937 дар пойтахт таксиҳои сабукрав ба кор оғоз карданд.

Ҳоло Душанбе бузургтарин чорсӯи нақлиётии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ҳисоб рафта, тавассути хатҳои мунтазами ҳавоӣ, роҳи оҳан ва автомобилӣ бо бис­ёр шаҳрҳои ИДМ иртибот дорад.

Дар замони соҳибис­тиқ­ло­лӣ шоҳроҳҳои автомобилгарди Душанбе — Кӯлоб — Қулма — Қароқорум, Душанбе — Хуҷанд — Чаноқ, Душанбе — Турсунзода аз нав сохта, ба истифода дода шуданд. Дар ин шоҳ­роҳ­ҳо нақбҳои «Истиқлол», «Шаҳ­ристон», «Озо­дӣ», «Хат­лон» ва «Ҳулбук» бунёд гардиданд, ки мушкилоти ҳа­ра­ка­ти аҳолӣ ва боркашониро аз Душанбе ба минтақаҳои Тоҷи­кис­тону хориҷа ва баръакс осон гардонданд.

Ҳамлу нақли ҳавоӣ

вироиш

Охири соли 1924 дар Душанбе, дар ҳудуде, ки аз ҶСШК «Мат­буот» то Вазорати адлияро дар бар мегирад, фурудгоҳи хурде бунёд шуд. Тобистони соли 1930 дар паси деҳаи Шоҳмансур фурудгоҳи нав ифтитоҳ ёфт. Соли 1931 ду ҳавопаймои мусофиркаш барои фаъолияти доимӣ ба Сталинобод интиқол дода шуд.

Ҳоло дар Душанбе фурудгоҳи байналмилалӣ мавҷуд аст. Терминали байналмилалӣ барои мусофирон ба истифода дода шу­да, фурудгоҳ бо ҳавопаймоҳои тамғаи Боинг-757 ва аэробуси А-320 мукаммал карда шуд.

Роҳи оҳан

вироиш
Мақолаи асосӣ: Роҳи оҳани Тоҷикистон

Соли 1926 Шӯрои меҳ­на­ту мудофиа дар бораи бунёди роҳи оҳани Тирмиз — Душанбе қа­рор қабул кард. Тӯли умумии он 225 км-ро ташкил медод.

Роҳи оҳан Тоҷикистонро бо шаҳрҳои Маскав, Астрахан, Самара, Самарқанд ва дигар шаҳр­ҳои кишварҳои хориҷии наздик мепайвандад. Байни Душанбе ва ноҳияҳои Тоҷикистон низ ҳаракати қатораҳо ба роҳ монда шудааст. Соли 2016 Роҳи оҳани Душанбе — Қӯр­ғон­теп­па — Кӯлоб ифтитоҳ гардид.

Нақлиёти шаҳрӣ

вироиш
Мақолаи асосӣ: Троллейбуси Душанбе

Дар хадамоти ҳамлу нақл барои шаҳри Душанбе таробарии ҷодаӣ нақши пешрав дорад. 35 ширкати таробарии ҷодаӣ дар ин шаҳр фаъол ҳастанд. Дар шаҳр парки троллейбусҳо беш аз 200 троллейбус вуҷуд дорад. Ҳаракати троллейбус дар шаҳр аз 1 майи соли 1955 огоз шуд[29]. Дар Душанбе Asian Ex­press Terminal (пешина Автовокзали Душанбе) ва якчанд пойгоҳи автобус фаъолият доранд, ки ҳамлу нақли беруназшаҳрии мусофиронро ташкилу танзим мекунанд.

Меъморӣ

вироиш

Душанбе қабл аз ба пойтахти Тоҷикистон табдил ёфтанаш деҳаи бузурге буда, хонаҳояш асосан аз гилу лой қомат афрохта буданд. Сохтмони бунёдии шаҳр дар миёнаи солҳои 20-30 қарни гузашта шурӯъ шуда, корҳои сохтмонӣ аксар вақтҳо хусусияти мавсимӣ доштанд. 11 апрели 1925 бо қарори Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон ба мақсади муттаҳид кардани фаъолияти бинокорон ва иҷрои корҳои сохтмони давлатӣ комиссияи сохтмон таъсис дода шуд. Дар натиҷа солҳои 1925—1926 бинои КИ М, Институти маориф, матбаа ва ғайра сохта шуданд[30].

Дар сохтмони биноҳои иқоматию маишӣ ва коммуналӣ қарори ШКХ ҶМШС Тоҷикистон аз 27 апрели 1927 «Дар бораи сохтмони шаҳри Душанбе» нақши муассир бозид. Нахустин сохтмони бузург дар пойтахт «Хонаи деҳқон» (то соли 2016 Театри Маяковский) маҳсуб мешуд, ки соли 1926 кори он шурӯъ шуда буд. Худи ҳамон сол меҳмонхонаи коммуналӣ ба истифода дода шуд, ки 15 ҷой дошт. Охири соли 1930 якумин ҳаммоми коммуналӣ ва 15 июни соли 1930 якумин бозори колхозӣ (дар ҷои кунунии Осорхонаи миллии Тоҷикистон) ба истифода дода шуд[30].

Солҳои 30 дар пойтахт даҳҳо бинои замонавӣ сохта шуданд. Аз ҷумла, бинои сеошёнаи мактаби тиббӣ (ҳоло Донишгоҳи Давлатии тиббии Тоҷикистон), Техникуми педагогии занон, Комиссариати халқии саноати сабук, Институти педагогӣ, инчунин якумин иморат бо дастгоҳи гармидиҳии буғӣ — бинои КМ ҲК Тоҷикистон (ҳоло бинои раёсати Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон) бунёд гардиданд.

 
Намои шаҳри Душанбе, соли 1955

Давраи аввали меъмории муосир охири сол­ҳои 50 ва 60-ро дар бар мегирад. Солҳои 60 дар Душанбе шаҳр­со­зӣ авҷ гирифт. Соли 1966 дар Институти давлатии лоиҳа­ка­шии Тоҷикистон таҳияи нақшаи генералии нави шаҳр барои 460 ҳазор нафар ва лоиҳаҳои тарҳрезии маҳаллаҳои аҳолинишин тартиб дода шуданд. Дар нақшаи генералӣ сохтмони хонаҳои иқоматии 4 ва 9-ошёна дар назар дош­та шуда буд. Дар Устохонаи махсуси меъмории таҷри­ба­вии № 1 барои маҳаллаҳои Душанбе силсилаи лоиҳаҳои бино­ҳои иқоматӣ ва ҷамъиятӣ дар қолаби яклухти оҳану­бето­нии ба ҳамдигар васлшаванда таҳия гардиданд, ки бори аввал дар сохтмони меҳмонхонаи «Душанбе» истифода бур­да шуд. Миёнаи солҳои 70 дар соҳили рости Душанбе Душанбе, дар хиёбони Абуалӣ ибни Сино Қасри иттифоқ­ҳои касаба (ҳоло бинои Филармонияи давлатии Тоҷи­кис­тон ба номи А. Ҷӯраев) бунёд шуд. Баъд аз он сохтмони Хонаи маорифи сиёсӣ (ҳоло «Кохи Ваҳдат») бунёд ва сохтмони маҷмаи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон барои 8 ҳазор нафар донишҷӯ оғоз гардид. Дар охири солҳои 70 дар Душанбе бунёди биноҳо бо тамоюли нави меъморӣ ҷорӣ шуд. Шаҳрсозӣ дар асоси нусхаи тасҳеҳшудаи нақшаи ге­не­ралии Душанбе барои давраи то соли 2005 сурат гирифт.

Дар замони истиқлол санъати меъморӣ дар Тоҷи­кис­тон рушд кард. Меъморон дар сохтмони биноҳои маъмуриву фарҳангӣ ва иқоматӣ, муҷтамаъҳои меъморӣ сабку равияҳои пешрафтаи меъмории ҷаҳон ва сун­натҳои меъмории миллиро дар омезиш истифода бурдаанд. Дар пойтахт бинову иншооти гуногуни боҳашамат, ба монанди маҷмааи ёдгории «Ваҳдати миллӣ ва эҳёи Тоҷикистон» бо муҷассамаи Исмоили Сомонӣ дар майдони «Дӯстӣ», Қасри миллат, Китобхонаи миллии Тоҷикистон, Осорхонаи миллии Тоҷикистон, маҷмааи тиҷо­ратии 22-ошёнаи «Душанбе-Плаза», меҳмон­хо­на­ҳои «HYATT», «Asia Grand Hotel», «Серена», Маркази исмоилия, маҷмааҳои «Пойтахт- 80» ва «Рӯдакӣ-Плаза», Маркази ҷавонон, Нишони Тоҷикистон, Парчами Тоҷикистон, чойхона-мар­кази фа­ро­ғатии «Кохи Наврӯз» ва ғайра бунёд шуданд. Барои исти­ро­ҳату фароғати шаҳр­вандон Бо­ғи устод Рӯдакӣ, Боғи Парчами миллӣ, Боғи фарҳангиву фароғатии «Хайём», маҷ­мааи вар­зи­шӣ ва фарҳангиву фароғатии муассисаи давлатии «Наврӯзгоҳ» бо услуби зебову замонавӣ бунёд гардиданд.

Матбуот, радио ва телевизион

вироиш

Матбааи аввалин дар Душанбе соли 1924 ташкил шуд. Ҳоло дар Душанбе 61 нашриёт, аз ҷум­ла, 10 нашриёти давлатӣ, 46 хусусӣ, 6 ҷамъиятӣ ва 198 чоп­хонаи хурду миёна, аз ҷумла, 16 давлативу 182 ғайри­дав­ла­тӣ фаъолият доранд (аз ҷумла, «Ирфон», «Адиб», «Маориф», «Дониш», Сарредаксияи илмии Энсиклопедияи Мил­лии Тоҷик, «Адабиёти бачагона», Комб. полиграфии Душанбе, КВД Комплекси табъу нашри «Шарқи озод», нашриёту матбааҳои хусусиву ҷамъиятии «Истеъдод», «Ганҷ», «Интишор», «Эр-граф», «Офсет», «Оила», «Муш­фиқӣ», «Контраст», «Торус», «Орбита», «Аржанг», «Мегапринт» ва ғайра).

Дар Душанбе аз аввалин нашрияҳои даврӣ рӯзномаҳои «Иди тоҷик» ва «Бедории тоҷик» (октябри 1928 «Тоҷикистони сурх», аз соли 1955 «Тоҷикистони советӣ»; ҳоло «Ҷум­ҳу­рият») аз марти 1925 нашр мегардиданд. Ҳоло дар Душанбе дар маҷмӯъ 190 рӯзнома, аз ҷумла, 4 рӯзномаи давлатии ҷум­ҳу­риявӣ («Садои мардум», «Ҷумҳурият», «Народная газета», «Халқ овозӣ»), 5 рӯзномаи шаҳриву ноҳиявӣ («Паё­ми Душанбе», «Шоҳмансур», «Сино», «Файзи истиқ­лол», «Фурӯғ»), 35 рӯзномаи давлатии соҳавӣ («Омӯз­гор», «Ҷа­вонони Тоҷикистон», «Нақлиёт», «Боҷу хироҷ», «Қонун ва ҷомеа», «Баҳори Аҷам» ва ғайра), 6 рӯзномаи ҳизбӣ («Мин­бари халқ», «Меҳргон», «Иқтисод ва ҳаёт», «Нидои ранҷ­бар», «Мароми пойтахт» ва ғайра), 46 рӯзномаи ташкилотҳои гуногуни ҷамъиятӣ («Фараж», «Нури зиндагӣ», «Пайкон» ва ғайра), 93 рӯзномаи хусусӣ («Азия плюс», «Имрӯз news», «Чархи гардун», «Оила», «Миллат», «Озодагон», «СССР» ва ғайра) ва 170 маҷалла, аз ҷумла, 1 маҷаллаи давлатии ҷум­ҳуриявӣ («Бонувони Тоҷикистон»), 78 маҷаллаи давлатии соҳавӣ («Садои Шарқ», «Тоҷикистон», «Фирӯза», «Ах­бори АИ Тоҷикистон» ва ғайра), 44 маҷаллаи ташкилоту соз­мон­ҳои ҷамъиятӣ («Даво», «Адвокат», «Сохтмон ва меъ­мо­рӣ», «Ронанда» ва ғайра), 45 маҷаллаи хусусӣ («Vip-zone», «Варзиш-спорт», «Садоқат», «Тоҷикони ҷаҳон», «Равзанаи шифо» ва ғайра) ва 2 маҷаллаи ҳизбӣ нашр мешаванд; Аз 10 агентии иттилоотии дар Тоҷикистон амалкунанда 9-тоя­ш дар Душанбе воқеанд.

Нахустин радио дар пойтахти Тоҷикистон (шаҳри Сталинобод) 10 апрели 1930 ташкил шудаааст. Соли 1992 Шир­кати давлатии телевизион ва радиои Тоҷикистон таъ­сис ёфта, 21 октябри 1992 барҳам хӯрд ва Кумитаи давлатии радио ва телевизиони ҷумҳурӣ аз нав таъсис ёфт. 24 декабри 1994 Кумитаи давлатии радио ва телевизиони ҷум­ҳу­рӣ барҳам хӯрд ва дар заминаи он Раёсати телевизион ва радиои Вазорати фарҳанг ва иттилооти ҷумҳурӣ таъсис ёфт. Муассисаи давлатии телевизиони «Сафина» (2005), Муассисаи давлатии телевизиони «Баҳористон» (2006), шабакаи иттиолотии «Ҷаҳоннамо» (2008), шаба­ка­ҳои «Вар­зиш», «Синамо» (2016) ва Муассисаи давлатии «Телевизиони Душанбе» таъсис ёфтанд.

Аз соли 1959 дар Душанбе студия ва марказҳои телевизионӣ амал мекунанд. Соли 1966 миёни ш-ҳои Душанбе ва Маскав ало­қаи телевизионӣ ба роҳ монда шуд. Соли 1975 Маркази телевизионии Душанбе усули намоиши рангаро оғоз намуд. Аз соли 2004 дар Душанбе 11 пойгоҳи телефонии худкор (116 ҳа­зор рақам) фаъолият доранд. Дар Душанбе ба ғайр аз ширкатҳои давлатӣ чанд ширкати хусусии мобилӣ («Тоҷиктелеком» дар ин ришта ширкатҳои «Вавилон», «Телеком Тех­но­ло­ҷи», «Тcell», «Мегафон-Тоҷикистон», «Билайн», «ТК-Мо­байл» дорад) низ фаъолият доранд.

Нигаҳдории тандурустӣ

вироиш

Амбулаторияи ҷарроҳии чашм аввалин муассисаи табобатӣ дар ҶМШС Тоҷикистон буд, ки фев­рали 1925 дар Душанбе ифтитоҳ ёфт. Соли 1928 он ба Бемор­хо­наи ҷум­ҳуриявӣ табдил дода шуд. Соли 1925 дар Душанбе бори аввал нуқтаи ёрии таъҷилии тиббӣ таъсис ёфт. Нахустин таваллудхона дар пойтахт соли 1938 ба фаъолият пардохт. Соли 1934 беморхонаи клиникии бачагонаи № 1 бун­ёд гардид. Соли 1939 бо мақсади хидматрасонии тиббии ам­бу­латорӣ ба аҳолӣ Дармонгоҳи марказӣ кушода шуд. Соли 1964 Беморхонаи клиникии ҷумҳуриявии ба номи А. М. Дяков (ҳоло Маркази миллии тиббӣ) таъсис ёфт. Ҳоло дар Душанбе Маркази шаҳрии мубориза бо бемории сил (1997), Мар­кази шаҳрии ташаккули тарзи ҳаёти солим (1999), Маркази шаҳрии бемориҳои пӯст ва зуҳравӣ (1999), Маркази аллергологии шаҳрӣ (2000), Маркази шаҳрии эндок­ри­нологӣ (2001), Маҷмааи тандурустии «Истиқлол» (2016) таъсис ёфтаанд, ки ба аҳолии пойтахт ва атрофи он ёрии тиббиву беҳдоштии босифат мерасонанд. Охири даҳсо­лаи аввали асри 21 дар соҳаи тандурустии Душанбе тағйироти кул­лӣ ба амал омад. Бори нахуст дар таърихи тибби ҷум­ҳу­рӣ 8 адад нақлиёти ёрии таъҷилӣ ба шабакаи навигатсияи кайҳонӣ васл карда шуданд. Феълан дар пойтахт 62 муассисаи пешгириву табобатии тобеи Раёсати тандурус­тии шаҳр (аз ҷумла, 17 беморхона, 2 хонаи кӯдакон, 14 мар­кази саломатӣ, 8 маркази назорати давлатии беҳ­дош­ти­ву вогирӣ) ва 52 муассисаи пешгириву табобатии Вазо­рати тандурустӣ ва ҳифзи иҷтимоии Тоҷикистон фаъолият доранд. Ба аҳолии пойтахт 39 муассисаи табобатӣ ёрии ав­валияи тиббиву беҳдоштӣ мерасонанд (2016).

Варзиш

вироиш

Душанбе бузургтарин маркази рушди ҳаёти варзишӣ ва тарбияи ҷисмонии ҷумҳурӣ бу­да, дар иншооти варзишии он мусобиқаҳои сатҳи шаҳ­рӣ, ҷумҳуриявӣ ва байналмилалӣ доир мегарданд. Соли 1936 шӯроҳои тарбияи ҷисмонӣ ба кумитаҳои тарбияи ҷисмонӣ ва варзиш табдил дода шуданд. Солҳои 1936-41 дар Душанбе навъҳои варзиши футбол, варзиши сабук, баскетбол, тирандозӣ, шоҳмот, аспдавонӣ ва мотоспорт босуръат рушд кард. Соли 1947 дастаи «Динамо»-и Сталинобод дар мусобиқаҳои ИҶШС ширкат варзида, дар минтақаи Осиёи Миёна ҷои аввалро ишғол намуд. Соли 1950 дас­таи ҷумҳурӣ дар Спартакиадаи Осиёи Миёна аз рӯи бозии футбол дар шаҳри Алмаато ҷои аввалро соҳиб гардид. 11 ап­ре­ли 1970 дастаи «Помир»-и Душанбе нахустин бор дар чемпионати ИҶШС ширкат варзид. Соли 1988 дас­таи «Помир» бо сарварии сармуррабӣ шаҳри Назаров ғолиби мусо­би­қаи лигаи якум гардид. Дастаи футболи «Помир» аввалин чемпион ва аввалин дорандаи Ҷоми Тоҷикистони со­ҳиб­истиқлол аст (1992). Ҳоло дар Душанбе маҷмааҳои калони вар­зишӣ, аз қабили Варзишгоҳи марказӣ, Толори бози­ҳои дастӣ, Ҳавзи шиноварии ҷумҳуриявӣ, Қасри теннис, маҷ­мааи варзишии иттифоқҳои касаба, варзишгоҳҳои «Ди­на­мо», «Спитамен», «Авиатор», «Автомобилист», СКА (ЦСКА) бошишгоҳи тирпарронии КМ Ташкилоти мададгори мудофиаи (ТММ) Ҷумҳурии Тоҷикистон, маҷма­аҳои варзишии Донишкадаи тарбияи ҷисмонии Тоҷи­кис­тон, ДДТТ, «Наврӯзгоҳ», «Зӯрхона»-и ба номи Абул­қо­сим Фирдавсӣ ва ғайра фаъолият доранд. Бо Қарори Шӯрои Вазирони ИҶШС аз 15 марти 1971 дар заминаи факултаи тарбияи ҷисмонии Институти дав­латии педагогии Душанбе ба номи Т. Г. Шевченко Донишкадаи тарбияи ҷис­монии Тоҷи­кис­тон созмон дода шуд. Чем­пион­ҳои Бозиҳои олим­пӣ Юрий Лобанов (заврақ­ро­нӣ), Анатолий Старостин (панҷҳарбаи муосир), Андрей Абдувалиев (гурз­партоӣ), чемпионҳои ҷаҳон Зебуннисо Рустамова (камонварӣ), Саид­муъ­мин Раҳи­мов (гӯштини самбо), Михаил Лобанов (заврақ­ро­нӣ), Ҳусейн Исмоилов (шам­шер­бо­зӣ), Эрика Шил­лер (гимнас­тикаи бадеӣ), Саид Гусейнов (ве­ло­си­педронӣ), чемпиони Аврупо Гавҳар Пӯло­дова (камон­ва­рӣ), чемпиони Бози­ҳои олимпии тобистона дар Рио-де-Жанейро (2016) Дилшод Назаров (варзиши сабук) ва бисёр варзишгарони номии Тоҷи­кистон дастпарварони мак­табҳо ва клуб­ҳои варзишии Душанбе мебошанд. Соли 2003 дар Душанбе бори нахуст Бозиҳои 5 Осиёи Мар­ка­зӣ баргузор гардид, ки дар он дастаи мунтахаби Тоҷикистон дар ҳайати 118 нафар варзишгар (93 нафар душанбегиҳо) мақоми севвумро бо 57 (40-тояш­ро душанбегиҳо соҳиб гардиданд: 14 тило, 14 нуқра, 12 биринҷӣ) медал: 18 тило, 22 нуқра, 17 биринҷӣ ба даст овар­данд. Ҳоло (2017) дар Душанбе 654 иншооти вар­зи­шӣ, аз ҷумла, 6 варзишгоҳ, 364 майдончаи варзишӣ (аз он 56 майдончаи варзишии муосир ё замонавӣ), 202 толо­ри варзишӣ, 10 мак­таби махсуси варзишӣ, 13 ҳавзи ши­но­варӣ, 5 маҷмааи варзишӣ ва 64 клуби билярд, боулинг, фит­нес ва тир­пар­ро­нӣ мавҷуд аст.

Фарҳанг

вироиш

Маориф

вироиш

Соли 2017 дар Душанбе 268 муассисаи таълимӣ — 141 муассисаи таҳ­си­лоти умумӣ, аз ҷумла, 137 муассисаи рӯзонаи таъ­лими умумӣ (122 муассисаи таҳсилоти миёнаи умумӣ, 9 муассисаи таҳсилоти умумии асосӣ, 6 муассисаи таҳсилоти умумии ибтидоӣ), 4 муассисаи таҳси­ло­ти миёнаи ғоибона (аз ҷумла, 3 муассисаи таҳсилоти миёнаи умумии ғоибонаи назди колон­на­ҳои ислоҳотии Вазорати адлия, 1 мактаб-интернати махсус барои кӯдакони шунавоияшон суст), 16 гимназия ва 9 литсей, Мактаби байнал­милалии президентӣ, Мактаби байналмилалии шаҳри Душанбе фаъолият доштанд, ки дар онҳо 185 351 нафар толибилм (178 406 нафар дар муас­сиса­ҳои таълимии давлатӣ) таҳсил мекарданд. Ба он­ҳо 8262 муаллим дарс медод. Аз ин шумора 111 муассисаи таълимӣ аз ҳисоби буҷети Душанбе маблағ­гу­зорӣ мешуданд. 15 муассисаи таълимии дигар муассисаҳои таълимии муштарак, ху­су­сӣ (гим­на­зияҳои хусусии «Кафолат», гимназия-интернати Тоҷикистон-Рус­сия «Ҳотам ва П. В.», «Ҳим­мат», «Ҳилол», «Тоҷи­кистон», литсейи «Роҳ­на­мо», 2 литсей барои хонандагони болаё­қат, мак­таб-кӯдакистони «Сухандон», муас­сисаи таълимии хусусии ба номи Абдурраҳмони Ҷомӣ) ва муасси­са­ҳои назди ташкилоту корхонаҳо буданд.

Соли 2017 дар Душанбе 127 муассисаи томактабӣ бо фарогирии 26192 нафар кӯдак, инчунин 1 хонаи кӯдакон (85 нафар кӯдак) фаъолият доштанд. Аз ин шумора 91 муассисаи томактабӣ тобеи Вазорати маориф ва илм мебошанд, ки аз ҳисоби буҷети маҳаллӣ маблағгузорӣ шуда, 21710 нафар кӯдакро фаро гирифтаанд. Дар шаҳр 23 кӯдакисто­ни ху­су­сӣ бо фарогирии 1360 кӯдак ва 13 муассисаи томактабии назди корхонаву ташкилотҳо (бо фарогирии 3120 нафар кӯдак) фаъолият доранд. Соли 2016 дар Душанбе 13 муассисаи таҳсилоти миёнаи касбӣ мавҷуд буд, ки дар аввали соли хониши 2016-17 дар онҳо 16,1 ҳазор нафар таҳ­сил мекард.

 
Донишгоҳи аграрии Тоҷикистон

Дар Душанбе (2017) 24 муассисаи олии таълимӣ фаъолият дорад. Мактабҳои олие, ки дар шаҳри Душанбе ҷой доранд, аз қабили ДМТ, ДДОТ, ДДТТ, ДАТ, Донишгоҳи техникии Тоҷи­кис­тон ба номи М. С. Осимӣ, Донишкадаи молия ва иқти­соди Тоҷикистон, Донишгоҳи технологии Тоҷикистон, До­нишгоҳи соҳибкорӣ ва хидмати Тоҷикистон, Донишгоҳи давлатии тиҷорати Тоҷикистон, Донишкадаи идоракунии давлатии Тоҷикистон, Академияи милитсияи Вазорати кор­ҳои дохилии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Мактаби олии Кумитаи амнияти миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Донишкадаи олии сарҳаддии Сар­раёсати Кумитаи амнияти миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Донишкадаи ҳарбии Вазорати мудофиаи Ҷумҳурии Тоҷикистон, Дониш­го­ҳи славянии Русия-Тоҷикистон, Донишкадаи давлатии забонҳои Тоҷикистон ба номи С. Улуғзода, Донишкадаи давлатии фарҳанг ва санъати Тоҷикистон ба номи М. Тур­сунзода, Донишкадаи давлатии санъати тасвирӣ ва дизай­ни То­ҷикистон, Донишкадаи тарбияи ҷисмонии Тоҷи­кис­тон ба номи Саидмуъмин Раҳимов, Донишкадаи исломии То­ҷикистон ба номи Имоми Аъзам — Абуҳанифа Нуъмон ибни Собит, филиали Донишгоҳи давлатии Мас­кав ба номи М. В. Ломоносов, филиали Донишкадаи пӯ­лод ва хӯ­лаи Дониш­гоҳи миллии таҳқиқотӣ-технологии Маскав, филиали Донишкадаи энергетиикии Маскав дар шаҳри Душанбе муассисаҳои ҷавобгӯи талаботи стандартҳои бай­нал­ми­лалӣ мебошанд. Дар аввали соли хониши 2016-17 дар мактабҳои олии Душанбе 115 951 нафар донишҷӯ таҳсил ме­кард.

Дар Душанбе чандин муассисаи илмӣ-таҳқиқотии АИ Ҷум­ҳу­рии Тоҷикистон, аз ҷумла, Институти таърих, босто­нши­но­сӣ ва мардумшиносии ба номи А. Дониш, Институти фалсафа, сиёсатшиносӣ ва ҳуқуқи ба номи А. Баҳоваддинов, Институти забон ва адабиёти ба номи Рӯдакӣ, Институти омӯзиши масъалаҳои Осиё ва Аврупо, Маркази мероси хаттӣ, Институти химия, Институти ботаника, физиология ва генетикаи рус­та­нӣ, Институти астрофизика, Институти физикаву техникаи ба номи С. Умаров, Институти математика ба номи А. Ҷӯраев, Институти геология, сохтмони ба заминҷунбӣ тобовар ва сейс­мология, Институти иқтисодиёт ва демография, Институти масъа­ла­ҳои об, гидроэнергетика ва эко­логия, Институти таҳқиқоти илмии байторӣ (ве­теринарӣ), Институти зоология ва паразитология во­қеъ гардидаанд. Ҳамчунин дар Душанбе Институти аку­ше­рӣ, гинекология ва перинатология, Институти эпи­демиология ва гигиена, Пажӯҳишгоҳи гастроэнтерологияи АИТ Вазорати тандурустӣ ва ҳифзи иҷ­ти­моии аҳолии Тоҷи­кистон, Институти зироат, Институти хокшиносӣ, Институти чорво­дорӣ, Институти иқ­ти­со­диёти кишовар­зӣ, Институти масоили амнияти био­ло­гӣ, Институти боғпарварию сабзавоткории АИКТ, Институти ғи­зои Вазорати саноат ва технологияи нави Ҷум­ҳурии Тоҷикистон фаъолият доранд. Душанбе маркази ҳаёти ада­бии кишвар буда, дар он осорхонаи адибони тоҷик С. Ай­нӣ, М. Турсунзода, А. Ло­ҳутӣ ва М. Раҳимӣ мав­ҷу­данд.

Ҳунар

вироиш

Дар Душанбе санъати кандакорӣ таърихи қадимӣ дош­та, беш­тар чӯб, устухон ва филиззот кандакориву ҳаккокӣ карда мешуд. Аз ҳунари кандакории рӯи чӯб дар чой­хо­наҳои «Истаравшан», «Роҳат», «Кохи Нав­рӯз» ва дигар би­ноҳои ҷамъия­тии Душанбе истифода шудааст. Дар ҳудуди имрӯ­заи Душанбе оғози санъати заргарӣ ба охири асри 2 — ибтидои асри 1 то м. рост меояд. Заргарӣ дар Душанбе баъди со­ҳиб­истиқ­лолии То­ҷикистон аз нав рушд кард. Заргарони халқӣ дар корхо­наҳои хурди заргарии «Тоҷик­кристалл», «Ақиқа», «Рухом», «Грант», «Зарафшон», «Ал­мос-Азия» ва ғайра мут­та­ҳид карда шуданд. Бузургтарин фурӯшгоҳи маснуоти заргарии Тоҷикистон — «Тоҷи заррин» дар Душанбе ҷойгир аст.

 
Театри ҷавонон ба номи М. Воҳидов

Театрҳо

вироиш

Дар Душанбе Театри давлатии академии опера ва балети ба номи С. Айнӣ, Театри давлатии академии драмаи тоҷик ба номи А. Лоҳутӣ, Театри давлатии ҷавонони Тоҷи­кис­тон ба номи М. Воҳидов, Театри давлатии таҷрибавии тамошобини ҷавон «Аҳорун» ба номи М. Қосимов, Театри давлатии лӯхтак, Театри давлативу таҷрибавии миниатюраи «Оина», Театри шахсии «Падида» амал мекунанд. Аз соли 1988 ҳамасола ва аз соли 1993 пас аз ҳар ду сол дар Душанбе Фестивали ҷумҳуриявии театрии «Парасту» баргузор мегардад. Дар Душанбе ҳамчунин Филармонияи давлатии То­ҷи­кистон, ансамблҳои рақсии «Лола», «Зебо», «Ҷаҳо­но­ро», «Гулрез», «Чаманоро», «Падида», Сирки давлатии То­ҷикистон фаъолият доранд.

Робитаҳои байналмилалӣ

вироиш

Миссияҳои дипломатӣ дар Душанбе

вироиш

Бародаршаҳрҳо

вироиш

Душанбе бо шаҳрҳои зерини дунё бародаршаҳр мебошад:[31]

Душанбе бо Маскав дар соҳаҳои тиҷоратӣ-иқтисодӣ, илмӣ-техникӣ ва фарҳангӣ ҳамкорӣ дорад.[32]

Душанбе аъзои Ташкилоти умумиҷаҳонии шаҳрҳои муттаҳида ва ҳокимиятҳои маҳаллӣ, Ассамблеяи байналмилалии пойтахтҳо ва бузургшаҳрҳо, Ташкилоти байналхалқии бародаршаҳрҳо, Ташкилоти Боулдер-Душанбе бародаршаҳрҳо мебошад.

Дар Душанбе намояндаҳои Созмони Милали Муттаҳид ва Созмони Амният ва Ҳамкорӣ дар Аврупо, Фонди байналхалқии асъор ва дигар институтҳои байналмилалии бонуфуз, корпуси дипломатии давлатҳои хориҷӣ мустақар мебошанд. Барои саҳми беандозаи Душанбе дар таҳкими сулҳ ва арзишҳои башарӣ, ҳамфикрӣ ва ҳамрайъӣ дар ҳайёти ҳамарӯза, 4 августи соли 2004 бо қарори ЮНЕСКО ба шаҳри Душанбе Ҷоизаи «Шаҳри Сулҳ»-и ЮНЕСКО дар минтақаи Осиё ва Уқёнуси Ором барои солҳои 2002—2003 дода шуд.[33]

Донистаниҳо

вироиш
  • 31 августи соли 2011 дар шаҳри Душанбе рекорди нави ҷаҳонӣ гузошта шуд. Ин рекорди нави ҷаҳонӣ, — ифтитоҳи парчами баландтарини дунё, ки баландии он 165 метрро ташкил мекунад, ба ҳисоб меравад.
  • 8 сентябри соли 2014 Ба ифтихори 90-умин солгарди шаҳри Душанбе ҳамчун пойтахти Ҷумҳурии Тоҷикистон, шаҳри Душанбе аз ҷониби Форуми байналмилалии «Мегаполис»-и асри XXI бо Дипломи VII-умин озмуни байналмилалии таҷрибаҳои шаҳрии шаҳрҳои Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил ва Иттиҳоди иқтисодии АвруОсиё «Шаҳре, ки он ҷо зистан мефорад» — 2014 барои ободонӣ, рушди инфарасохтории муосири шаҳрӣ ва дар сатҳи олии ташкилӣ баргузор намудани чорабиниҳои байнидавлатии кишварҳои Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил ва Созмони Ҳамкории Шанхай сарфароз гардид.[34]
  • Душанбе соли 2017 аз ҷумлаи 20 шаҳри тамошобоби қитъаи Осиё дар маҷаллаи The Telegraph Бритониёи Кабир номбар карда шудааст.[35]
  • 8 сентябри соли 2022 дар маркази шаҳри Душанбе маҷмааи «Истиқлол» кушода шуд. Маҷмааи «Истиқлол» 121 метр баландӣ дорад, ки он рамзӣ аст, яъне қисми поёнии маҷмаа 30 метр — рамзи 30-солагии Истиқлоли давлатӣ ва қисмати болоӣ 91 метр мазмуни дар соли 1991 асри XX ба даст овардани Истиқлолро ифода менамояд. Масоҳати умумии маҷмааи рамзи «Истиқлол» 11 ҳазору 900 метри мураббаъро дар бар гирифта, майдони зери сохтмон 4 ҳазору 761 метри мураббаъ мебошад.[36]

Аксҳои Душанбе

вироиш

Нигаред низ

вироиш
Ҳамчунин бубинед: Солномаи Душанбе
Ҳамчунин бубинед: Феҳристи кӯчаҳои Душанбе
  1. 1.0 1.1 1.2 Постановление Правительства Республики Таджикистан от 29 февраля 2020 года, №152 «О предложении маджлисов народных депутатов города Душанбе и района Рудаки об изменении границ города Душанбе и района Рудаки»(пайванди дастнорас — таърих).
  2. 2.0 2.1 2.2 Население Таджикистана за год выросло почти на 200 тысяч | Новости Таджикистана ASIA-Plus. asiaplustj.info.
  3. Агентии омори назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. ШУМОРАИ АҲОЛИИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН ТО 1 ЯНВАРИ СОЛИ 2022(пайванди дастнорас — таърих).
  4. 4.0 4.1 4.2 Мужчин больше: в Таджикистане подвели итоги переписи населения(рус.). Sputnik Таджикистан (12 октябри 2021). 13 феврали 2024 санҷида шуд.
  5. Душанбе в БСЭ (Большая советская энциклопедия) Бойгонӣ шудааст 21 февраля 2008.(рус.)
  6. Britannica, The Editors of Encyclopaedia. Dushanbe(англ.). www.britannica.com. Encyclopedia Britannica (20 December 2023). 13 феврали 2024 санҷида шуд.
  7. Мэром Душанбе стал сын президента Таджикистана — Мир — Коммерсантъ(пайванди дастнорас — таърих).
  8. А. А. Герцен (экономика), Д. Ю. Арапов (история). Душанбе. old.bigenc.ru. Большая российская энциклопедия — электронная версия. 13 феврали 2024 санҷида шуд.
  9. Шаҳлои Абдуллоҳ. Дюшамбе - Сталинобод - Душанбе(тоҷ.), Радиои Озодӣ (11 ноябри 2015). Проверено 15 феврали 2024.
  10. История города Душанбе(рус.). Sputnik Таджикистан (14 апрели 2017). 13 феврали 2024 санҷида шуд.
  11. Поспелов Е. М. Географические названия мира. Топонимический словарь / отв. ред. Р. А. Агеева. — 2-е изд., стереотип. — М.: Русские словари, Астрель, АСТ, 2002. — 512 с. — 3 000 экз. — ISBN 5-17-001389-2.
  12. А. Х. Комилов. Сейсмостойкое строительство в Республике Таджикистан. Бюллетень строительной техники (Декабр 2011). 19 сентябри 2012 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 16 октябри 2012.
  13. 13.0 13.1 Шароити табиӣ: Зилзиланокӣ // Донишномаи Душанбе. — Д.: СИЭМТ, 2016. — С. 14—15. — 732 с. — ISBN 978-99947-33-89-7.
  14. 14.0 14.1 14.2 Шароити табиӣ: Иқлим // Донишномаи Душанбе. — Д.: СИЭМТ, 2016. — С. 15—16. — 732 с. — ISBN 978-99947-33-89-7.
  15. Шиносномаи шаҳр. www.dushanbe.tj. Сомонаи расмии Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Душанбе. 13 феврали 2024 санҷида шуд.
  16. Рӯдакӣ ба Душанбе меояд | ТҶ “Маркази мустақил оид ба ҳифзи ҳуқуқи инсон”. ichrptj.org(пайванди дастнорас — таърих).
  17. Общая информация(пайванди дастнорас — таърих).
  18. Административное деление(пайванди дастнорас — таърих).
  19. Раис | Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии ноҳияи Исмоили Сомонии шаҳри Душанбе. i-somoni.tj.
  20. Раис – Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии ноҳияи Синои шаҳри Душанбе(тоҷ.).
  21. Раис | Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии ноҳияи Фирдавсии шаҳри Душанбе. firdavsi.tj.
  22. Моддаи 7.1. Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи мақоми пойтахти Ҷумҳурии Тоҷикистон». Маркази миллии қонунгузорӣ (2 Январ 2018).
  23. Нишона / Сомонаи расмии Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Душанбе. www.dushanbe.tj. 13 феврали 2024 санҷида шуд.
  24. Esfandiar Adineh. Demolishing Dushanbe: how the former city of Stalinabad is erasing its Soviet past(англ.), The Guardian (19 October 2017). Проверено 13 феврали 2024.
  25. 25.0 25.1 Аҳолӣ // Донишномаи Душанбе. — Д.: СИЭМТ, 2016. — С. 21. — 732 с. — ISBN 978-99947-33-89-7.
  26. Демоскоп Weekly - Приложение. Всесоюзная перепись населения 1939 года. www.demoscope.ru(пайванди дастнорас — таърих).
  27. 27.00 27.01 27.02 27.03 27.04 27.05 27.06 27.07 27.08 27.09 27.10 27.11 27.12 27.13 27.14 27.15 27.16 27.17 27.18 27.19 27.20 27.21 27.22 27.23 27.24 27.25 27.26 27.27 27.28 27.29 27.30 Численность населения Республики Таджикистан на 1 января 2022 года(пайванди дастнорас — таърих).
  28. Согласно ежегодному сообщению Агентства по статистике
  29. Трудные маршруты троллейбусов Душанбе(пайванди дастнорас — таърих). 13 феврали 2024 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 16 апрели 2012.
  30. 30.0 30.1 Сохтмон // Донишномаи Душанбе. — Д.: СИЭМТ, 2016. — С. 42. — 732 с. — ISBN 978-99947-33-89-7.
  31. Шиносномаи шаҳр Бойгонӣ шудааст 11 июли 2013  сол. Сайти расмии Мақомоти иҷроияи маҳаллии ҳокимияти давлатӣ дар шаҳри Душанбе(тоҷ.)(рус.)(англ.)
  32. Шаҳрҳои шарик. Муносибатҳои хориҷӣ Бойгонӣ шудааст 3 апрели 2016  сол. Сайти расмии Мақомоти иҷроияи маҳаллии ҳокимияти давлатӣ дар шаҳри Душанбе(тоҷ.)(рус.)(англ.)
  33. нусхаи бойгонӣ. 31 октябри 2012 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 10 октябри 2012.
  34. Шаҳре, ки он ҷо зистан мефорад. 8 ноябри 2014 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 27 марти 2015.
  35. The 20 least liveable cities on Earth
  36. Осорхона, саҳни тамошо ва кинотеатри 5D. Маҷмааи "Истиқлол" чиро дар бар мегирад?(тоҷ.). www.asiaplustj.info/tj/ (10 сентябри 2022). 21 сентябри 2022 санҷида шуд.

Адабиёт

вироиш
  • Донишномаи Душанбе. — Д.: СИЭМТ, 2016. — 732 с. — ISBN 978-99947-33-89-7.
  • Мамадназаров Х. Душанбе — пойтахти республикаи То­ҷи­кистон // Шаҳрҳои мо. Д., 1975;
  • Юсупов Ш. К истории доре­во­л­юционного Душанбе (конец XIX — начало XX в.). Д., 1988;
  • Ғоибов Ғ. Таърихи Ҳисори Шодмон, Чағониён ва Душанбе. Д., 1999;
  • Душанбе дар масири таърих. Д., 2005.

Пайвандҳо

вироиш
 
Анбори Википедиа дар бораи ин мавзӯъ гурӯҳ дорад: